บทที่ 8 อึดอัด
พวกเราก็หันไปมองคนที่มาใหม่พร้อมกับเสียงที่พูดเมื่อกี้
“ อ้าว พี่ซีกินข้าวหรือยังคะ ” อิ่มเอ่ยทักพร้อมใบหน้ายิ้มแย้ม
“ ยังครับ ”
ฉันกับมีน ทำหน้าเหมือนจะเหม็นความรัก
“ มาอีกล่ะ ” มีนพูดขึ้นเสียงดัง จงใจให้อีกฝ่ายได้ยินนั่นแหละ
พี่ซียิ้มแล้วมานั่งใกล้ยัยอิ่มที่รีบขยับให้แฟนหนุ่มนั่ง ส่วนพี่ทิวนั้นก็รีบมานั่งใกล้ยัยมีน เหมือนคู่กัดอะ พี่ทิวคงจงใจที่จะแกล้งยัยมีนนั่นแหละ ส่วนพี่กายก็มานั่งลงใกล้ฉัน
“ โต๊ะอื่น มีที่ว่างเยอะแยะ ทำไมไม่ไปนั่งวะ ” มินพูดด้วยใบหน้าบึ้ง ส่วนพี่ทิวนั่งยิ้มราวกับว่าแกล้งมีนแล้วมีความสุขอย่างนั่นแหละ
“ โต๊ะนี้ ไม่ใช่ของเธอสักหน่อย ฉันจะนั่งมีไรปะ ” พี่ทิวก็แหย่ต่อไม่เลิก
“ หึ! ” มีนทำเสียงขึ้นจมูกแล้วเงียบไป พี่ทิวก็ยิ้มต่อ โรคจิตปะเนี่ย!
“ แล้วน้องนีไปไหนเหรอ? ” พี่บิลถามต่อ
“ ไปห้องน้ำล่ะมั้ง ” อิ่มตอบเหมือนขอไปที
“ ไหนบอกว่าจะเลี้ยงน้ำไง ” ฉันที่นั่งนิ่งๆฟังคนอื่น พอคนข้างๆพูดก็หันไปมองพี่เขาพร้อมเลิกคิ้ว แล้วพยักหน้า
“ อืม พี่กายจะกินน้ำอะไรคะ? ” ฉันหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา แล้วหยิบธนาบัตรใบสีม่วงยื่นให้
“ จะเอาน้ำ ไม่ใช่เอาตังสักหน่อย ” พี่กายปัดมือฉันเบาๆ
“ ก็ไอซ์ให้ไปซื้อเองไงคะ ”
“ ก็ไปซื้อให้ดิ! ” พี่กาย ยักคิ้วใส่ฉันอย่างกวนๆ
“ เรื่องมากอะ ”
“ แล้วนั่นจานใครเหรอ? ” พี่ซี ชี้นิ้วมาใกล้ฉัน ที่ตอนนี้ ยังมีเศษข้าวเหลืออยู่
ฉันนั่งนิ่งๆ ครุ่นคิดว่าควรจะบอกหรือเปล่า และพี่กายก็มองฉันเหมือนต้องการคำตอบด้วยเช่นกัน
“ ก็ของ... ” มีนกำลังจะพูด แต่ก็มีเสียงแทรกดังมาก่อน
“ อ้าว!! พี่กายมากินข้าวเหรอ? ทำไมมานั่งตรงนี้ได้ล่ะ นี่มันที่ผม แล้วเอ่อ...รู้จักสาวๆแก๊งนี้ด้วยเหรอ? ” พี่ก็อตเดินมาแล้วพูดขึ้น
“ เหรอ? แต่กูไม่เห็นชื่อนะ กูเลยนั่งเพราะคิดว่าไม่ใช่ที่ของใคร ” พี่กายพูดด้วยน้ำเสียงห้วน
“ ก็นี่ไง จานข้าวผม หมายความว่าตรงนี้ก็คือที่ผม ”
พรึ่บ! พี่กายยกจานข้าวของพี่ก็อตไปตั้งตรงข้าม ซึ่งเป็นที่ของนีทันที
“ จานข้าวมึงอยู่นั่น งั้นมึงไปนั่งตรงนั้นสิ ” กวนมาก พี่กายกวนสุดๆ พี่ก็อตหน้าถอดสีทันที
“ ว่าแต่นายมานั่งตรงนี้ทำไม รู้จักใครในนี้เหรอ? ” พี่บิลเอ่ยถาม
“ เอ่อ...ผม ” พี่ก็อตยืนนิ่งๆแล้วยิ้มมองมาทางฉัน ไอ้เราก็รีบเบือนหน้าหนี คือไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย
“ ก็พี่ก็อตกำลังจีบยัยคุณหนูไงคะ ” จู่ๆเสียงของนีก็ดังขึ้น สภาพของนีผิดจากตอนแรกมาก ตอนนี้คือเสื้อผ้ายับไปหมด มันแปลกๆนะ
“ ยัยนี่แฟนเก่าไอ้ดิวหนิ มึงจะเอาต่อจากเพื่อนเหรอ ? ” จู่ๆพี่กายก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่ทำให้หัวใจฉันสั่นเพราะคำพูดคำจาของเขาบวกกับหน้าชาไปเลย
“ แล้วไง ก็ผมชอบน้องเขา พี่จะให้ผมทำไง ” พี่ก็อตพูดยิ้มๆแล้วมองไปที่พี่ชายตัวเอง
‘ ปัง ’
“ มึงเงียบปากไปเลยไอ้ก็อต ” จู่ๆพี่กายก็ตบโต๊ะเสียงดัง แล้วพูดอย่างโมโหน้องชาย พากันสะดุ้งทั้งโต๊ะ ฉันรีบขยับไปหามีนทันที
“ พอๆ มึงสองคนพบกันเมื่อไหร่ก็จ้องจะกัดกันตลอด เป็นพี่น้องภาษาเชี่-อะไรวะ ” พี่ซีเอ่ยห้ามทันที
“ มึงยังไม่ตกลงเป็นแฟนกับมันใช่ไหม ” จู่ๆพี่กายก็กระชากแขนฉัน แล้วพูดน้ำเสียงขรึม
“ เอ่อ...พี่กาย ไอซ์เจ็บค่ะ ” ฉันทำหน้าเหยเกเพราะความเจ็บ พี่เขารีบคลายมือออกแล้วจ้องหน้าฉันอย่างต้องการคำตอบ
“ เอ่อ...ไอซ์ยังไม่ได้เป็นแฟนพี่ก็อตค่ะ ” ตอบไปเพราะถูกจ้องหน้าด้วยสายตาที่เหมือนจะไม่เป็นมิตรของพี่กาย
“ งั้นลุกขึ้น ไปเลี้ยงน้ำกูเดี๋ยวนี้เลย ” พี่กายพูด
“ อะไรของพี่นี่ มาใช้ไอซ์ทำไม จะไปซื้อน้ำก็ไปเองสิ ” พี่ก็อตพูดแทรก พอเห็นท่าทีของพี่ก็อตในตอนนี้ ฉันก็ไม่คิดอะไรมาก ลุกขึ้นยืนอย่างไม่ขัดขืน
“ เอ่อ...ไปค่ะพี่กาย ไอซ์อยากกินน้ำชามะนาวพอดีเลย ” ฉันพูดขึ้นแล้วเดินตามพี่กายไปติดๆ ขืนนั่งอยู่ตรงนั้นคงอึดอัดใจแย่ คือไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย...
?___________?
นามปากกาByMinne
‼️‼️อย่าลืมกดหัวใจ ❤️ ให้ไรต์บ้างนะคะ ให้อ่านฟรี แค่กดคอมเมนต์ สติ๊กเกอร์ก็ยังดี ค่ะ อิอิ ‼️‼️