บทที่ 6 ขยันส่งแชท
962 Words
บทที่ 6 ขยันส่งแชท
ตอนนี้รถของพี่กายจอดอยู่หน้าบ้านแล้ว หัวใจฉันเต้นตึกตัก ตึกตัก คงเพราะกลัวแม่จะมาเห็น แต่ยังไงก็ต้องรีบลงให้ไว มัวแต่ยืดยาดไม่แน่ คนที่มาส่งอาจจะโดนก่อน แม่คือไม่ชอบสุดๆถ้ามีผู้ชายมาเกะกะกับลูกสาวตน
“ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง ” ก่อนที่จะลงรถ ไม่ลืมที่จะขอบคุณ ฉันได้มานั่งตรงที่พี่ทิวนั่งทีแรก หลังจากพี่ทิวลงจากรถไป
“ มึงไม่คิดจะชวนกูเข้าไปแดกน้ำบ้างหรือไง กูคอแห้ง ”
“ ไม่ดีหรอกค่ะ นี่มันสามทุ่มแล้วนะคะ ” ชักช้าเพราะตอนแรกทิศทางที่ขับรถกันไป มันคนละเส้นทางกลับบ้านของฉัน กว่าจะเวียนส่งพี่ๆและกว่าจะวนรถกลับ มันก็กินเวลาไปเยอะมาก และอีกอย่างพี่กายก็ยังพาแวะทานข้าวอีก
“ อะไรวะเนี่ย แค่น้ำเปล่ามึงยังขี้งกเลยว่ะ ”
“ เปล่านะคะ คือว่าแม่ไอซ์ดุน่ะ เอาเป็นว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ไอซ์จะเลี้ยงน้ำพี่เองนะคะ ”
“ กูไม่กลัว ” ตอบได้หน้าตายมาก
“ อย่าเลยค่ะ ” รีบปฎิเสธกลับไปอีกครั้ง ถึงตอนนี้ไฟในบ้านจะดับไปแล้วก็เถอะ แปลว่าทุกคนเข้านอนกันหมดแล้ว แต่ไม่เสี่ยงดีกว่า
“ มึงแม่ง... ”
“ ไปก่อนนะคะ เดี๋ยวจะเลี้ยงน้ำวันจันทร์ค่ะ บ๊าย ” ฉันพูดขัดขึ้นรีบลงจากรถพี่เขาอย่างรวดเร็วและเดินเข้าบ้านในทันที
“ ทำไมกลับบ้านช้าจัง ใครมาส่ง! ” จู่ๆเสียงนี้ก็ดังขึ้นในมุมมืด
“ ว้ายย ” ทำเอาหัวใจเกือบจะวาย จึงร้องออกไปทันที
“ คุณมะ...แม่เหรอคะ? ” เพ่งตามองตาเสียงที่ได้ยิน
“ อืม แม่เอง ทำไมต้องตกใจด้วย หรือคนที่มาส่งเป็นผู้ชาย ” แม่พูดอย่างจับผิด
“ เอ่อ....เปล่านะคะ คือว่า... ”
“ ที่รักครับ จะอะไรกันหนักกันหนากับลูก นี่ลูกก็กลับมาแล้วนะ ” เป็นคุณพ่อที่พูดแทรกขึ้น พร้อมเปิดไฟให้สว่าง ทำให้ฉันเห็นหน้าของทั้งคู่ได้ชัดขึ้น
“ ก็ไอริสเป็นห่วงลูก ธรรมดาของคนเป็นแม่นะที่จะหวงห่วงลูกตัวเองอะ ” คนเป็นแม่ตอบ
“ เอ่อ...คือว่าเพื่อนๆมาส่งหนูค่ะ แม่อย่าคิดมากเลยนะคะ หนูโสด หนูยังไม่มีแฟนค่ะ ตอนนี้หนูก็เหนื่อยมากแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนได้ไหมคะ พรุ่งนี้มีสอบอีก ” พูดจบรีบวิ่งไปหาคนเป็นแม่ที่ดูเหมือนจะงอนคนเป็นพ่อ
ฉันหอมแก้มแม่และพ่ออย่างรวดเร็วและรีบวิ่งขึ้นชั้นบนไปเข้าห้องตัวเองทันที ได้ยินแม่บ่นตามหลังด้วย แต่ไม่ได้ใส่ใจมากนัก ขืนอยู่ตรงนั้นต่อไป แม่คงจับได้แน่ๆว่าคนที่มาส่งคือผู้ชาย แค่คิดก็ใจสั่นแล้วอะ
เข้าห้องมาก็เอาโทรศัพท์ไปชาร์จแบตไว้และรีบเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะชำระร่างกายที่เริ่มอ่อนล้า และจะรีบเข้านอนเพราะง่วงมาก ตาจะปิดแล้ว พอแต่งตัวเสร็จขึ้นเตียง หยิบโทรศัพท์มาเปิดเน็ต กะจะเปิดเพลงในยูทูปฟัง จะวางหัวลงบนหมอนแล้ว แต่ก็มีเสียงแจ้งเตือนในไลน์ดังรัวๆ
( Line >> พี่ก็อต )
16 : 00
[ พี่ก็อต : ทำอะไร ]
[ พี่ก็อต : ถึงบ้านหรือยังครับ ]
[ พี่ก็อต : พี่ถึงแล้วนะครับ ตอนนี้รอคุยอยู่ โทรหาพี่หน่อยครับ ]
พี่เขาจะบอกเพื่อ??ทำอย่างกับเป็นแฟนกันแล้วอย่างนั้นแหละ และสายที่ไม่ได้รับในแชทตอนสี่โมงเย็นมีสามสายด้วย
17 : 00
[ พี่ก็อต : ทำอะไรลืมกันแล้วเหรอ ? ]
[ พี่ก็อต : รออยู่น่าา ทักไปก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับสาย เป็นอะไรครับ ]
19 : 00
[ พี่ก็อต : มายัง ]
[ พี่ก็อต : หายไปไหนนน ทำไมไม่ตอบ ไม่อ่านไลน์ครับ ]
[ พี่ก็อต : น้องไอซ์จ๋าาา ]
พี่ก็อตคืออดทนมากก และขยันจริงๆ ขยันพิมพ์ส่งแชทมารัวๆ ตั้งแต่ตอนบ่ายตอนดึกคิดดู แล้วนี่ฉันต้องมาอ่านย้อนหลังด้วย จริงๆไม่อ่านก็ได้ แต่ด้วยความอยากรู้ไงว่าส่งอะไรมา แชทถึงดังไม่หยุด
20 : 00
[ พี่ก็อต : คิดถึงจัง นอนแล้วเหรอ? ทำไมไม่บอกกันสักคำ ]
[ พี่ก็อต : โกรธอะไรพี่หรือเปล่าเนี่ยย ]
[ พี่ก็อต : หายยย ใจดำจัง ไม่คิดจะสงสารกันบ้างเหรอ เนี่ยรออยู่ ]
21 : 00
[ พี่ก็อต : นอนหลับแล้วเหรอ? ตื่นๆ ตื่นก่อน พี่จะได้บอกฝันดีไง ]
[ พี่ก็อต : พรุ่งนี้ตื่นเช้าแล้วทักมาด้วยนะครับ พี่จะรอ ]
[ พี่ก็อต : เฮ้อออ กลายเป็นคนที่ถูกลืมเสียได้ มันน่าน้อยใจนะ งั้นฝันดีนะครับ อย่าลืมฝันถึงพี่ล่ะ ]
22 : 00 น.
[ พี่ก็อต : ว้าว ในที่สุดน้องไอซ์ก็อ่านข้อความแชทพี่แล้ว เย่ๆ ตอบหน่อยครับ ]
[ ฉัน : เอ่อ...ไอซ์เพิ่งตื่นค่ะ กลับจากโรงเรียน ไอซ์ก็นอนเลย แต่นี่กำลังจะนอนต่อแล้วค่ะ ]
[ พี่ก็อต : จะรีบนอนไปไหน ก็เห็นบอกเพิ่งตื่นไง พี่ขอโทรคุยได้ไหม เมื่อยมือขี้เกียจพิมพ์ล่ะ ]
[ ฉัน : เดี๋ยวๆ อย่าเลยค่ะ คือไอซ์ยังง่วงอยู่ค่ะ พรุ่งนี้มีเรียนพิเศษด้วย กะจะนอนต่อแล้ว เมื่อกี้แค่ลุกขึ้นมาฉี่เอง งั้นฝันดีค่ะ ]
ฉันก็รีบชิ่งก่อน รีบออกจากบทสนาและปิดเน็ตอย่างเร็ว กลัวพี่เขาจะโทรมา กลัวจะชวนคุยอีก
?___________?
นามปากกาByMinne
- Writer
