คุณหมอเสี่ยงรัก

dark side

“เฮ้ย เป็นไงเพื่อน ไม่ได้เจอกันซะนาน” เสียงเพลงดังกลบเสียงสนทนาสลับแสงไฟที่สาดเข้ามาพอแค่ให้เห็นหน้าค่าตาของคนร่างสูงที่กำลังเดินเข้ามาและคนเดินตรงมาทัก สารัช เจ้าของผับหรูชื่อดังที่กำลังได้รับความนิยมในหมู่แวดวงคนชั้นสูงตบบ่าแขกผู้มาใหม่เป็นการทักทาย หลังจากที่เขากลับมาอยู่เมืองไทย ก็เห็นจะสองสามปีมาแล้วที่ไม่ได้เจอเพื่อนสมัยไปศึกษาปริญญาโทด้านการบริหารอยู่ต่างประเทศอย่างภาคินัย

“กลับมาตั้งแต่เมื่อไรวะ บทจะมาก็ปุบปับมา ไม่นัดไว้ก่อน วันนี้ข้ามีแขกซะด้วย” ต้นประโยคเจ้าของผับถามไปอย่างนั้น ส่วนท้ายประโยคเขานึกเสียดายอยู่ในใจ เพราะเพิ่งรู้ว่าเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานจะมาหาก็ตอนที่เจ้าตัวต่อสายโทรมาหลังจากจอดรถหน้าผับเรียบร้อยแล้ว

“สักพักหนึ่งว่ะ เอ็งตามสบายเลย” ภาคินัยทักทายง่ายๆ กลับไปในแบบเดียวกัน เขาเดินตามสารัชขึ้นไปชั้นบนตรงส่วนของโต๊ะรับรองแขกวีไอพีที่ถูกจัดไว้ด้านในสุด บรรยากาศที่ไม่อึกทึกครึกโครมอย่างข้างล่าง ทำให้ผู้ได้รับการจัดเตรียมการรับรองอย่างดีรู้สึกพึงพอใจไม่น้อย วันนี้จริงๆ แล้วเขาก็แค่อยากนั่งดื่มเงียบๆ ระบายความเครียดหลังจากเจอคนไข้หนักและสภาวะกดดันมาตลอดทั้งอาทิตย์

“ถ้าอย่างนั้นเอ็งรอสักพักนะไอ้หมอ อย่าเพิ่งรีบกลับล่ะ” คนพูดพอจัดเตรียมทุกอย่างให้เสร็จสรรพ นั่งคุยกันได้สักพัก ก็จำเป็นต้องขอตัวไปทำธุระของตัวเอง

“อืม”

สายตาคมของคุณหมอหนุ่มทอดมองไปยังบรรยากาศโดยรอบ เครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ยี่ห้อดังลดระดับลงไปร่วมครึ่งขวด แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าคนกระดกมันเข้าไปจะมีอาการเมาปรากฏให้เห็น มือหนายังคงยกแก้วขึ้นจิบ ผ่อนคลายด้วยการทิ้งตัวพิงพนักโซฟา ทว่าความรู้สึกของแผ่นหลังที่กระทบเข้ากับลำแขนเรียวที่หนุนอยู่ด้านหลัง ทำให้ภาคินัยต้องก้มมอง เขาเห็นเนื้อเนียนของต้นขาขาวส่วนที่พ้นออกมาจากกระโปรงสีแดงเพลิงความยาวเพียงแค่คืบ

“ยังคอแข็งเหมือนเดิมเลยนะคะหนึ่ง” คิ้วหนาของชายหนุ่มเลิกขึ้นเป็นเชิงสงสัย ทว่าก็เร็วพอที่จะเปลี่ยนเป็นสีหน้าให้เป็นปกติได้ในเวลาอันรวดเร็ว

“นิตาไงคะ” คนถูกแนะนำให้รู้จักมองใบหน้าสวยที่แต่งแต้มมาแล้วเป็นอย่างดีนิ่งขณะนึกในใจ เขาพยักหน้ารับออกมาเมื่อรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาแม้ยังไม่แน่ใจเท่าไรนัก

“อ้อครับ นิตาภา” ภาคินัยได้รับการตอบกลับเป็นรอยยิ้มหวาน ชายหนุ่มรู้สึกชัดเจนยามก้อนเนื้อนุ่มเบียดชิดเข้ามาแนบกับต้นแขน ต้นคอระหงคลอเคลียแถวใบหน้าคมราวกับเจ้าตัวจงใจ

ไม่ใช่เป็นแค่การคาดเดา แต่เขาแน่ใจว่าเป็นอย่างนั้น

นิตาภาเป็นเพื่อนของเพื่อนของเขาที่เคยได้รับการแนะนำให้รู้จักตอนอยู่ต่างประเทศ ทั้งเขาและเธอมีโอกาสได้รวมกลุ่มไปร่วมดื่มร่วมเที่ยวด้วยกันหลายหน ความสัมพันธ์ทางกายที่เกิดจากความพึงพอใจของทั้งสองฝ่ายจึงเป็นอิสระและไม่ผูกมัดซึ่งกันและกัน การรู้ถึงสถานะตัวเองและความไม่เรื่องมากของเธอ เขายังจำได้ว่ารู้สึกพอใจไม่น้อย

รวมถึงตอนนี้ที่เรือนร่างสมส่วนพยายามเบียดกายแนบชิดเข้ามาจนแทบจะหลอมละลายอย่างต้องการรื้อฟื้นไฟเก่า… ไฟรักร้อนจากชายหนุ่มเยือกเย็น ทว่ารสชาติแห่งความเสน่หาที่เธอเคยได้รับยังติดตรึงอยู่ในใจ และยากจะหาใครมาแทนที่

ไร้ซึ่งการตอบรับใดๆ ยามมือบางไล้เรื่อยไปตามอกกว้าง สายตาลึกนิ่งของชายหนุ่มยังคงทอดมองเรียบยามริมฝีปากอิ่มอุกอาจประทับลงบนริมฝีปากของเขา

ทว่าก็เพียงชั่วครู่… หลังจากนั้นกลับเป็นริมฝีปากหยักได้รูปของคนถูกเชิญชวนที่ทำหน้าที่ของมันได้อย่างชำนาญ

สำหรับภาคินัย… ไม่มีเหตุผลใดที่ต้องปฏิเสธ

บนห้องชุดชั้นบนสุดของโรงแรมหรู อาภรณ์ชิ้นบางร่วงลงพื้นจนไม่มีชิ้นใดเหลือติดตัว แผ่นหลังเนียนเอนลงบนเตียง พร้อมกับร่างสูงที่โน้มตามลงมาแนบสนิท ริมฝีปากร้อนซุกลงบนซอกคอขาว เรื่อยลงมาครอบครองก้อนเนื้อนุ่ม มือสองข้างไล่สำรวจทุกอัตราส่วนอันเป็นพื้นที่สงวนสิทธิ์ปัดป่ายไปทุกตารางนิ้ว จนหญิงสาวเผลอร้องครางในลำคอในรสรักที่คิดถึงมานานอย่างพึงพอใจ