ลานจอดรถคณะวิศวกรรมศาสตร์
-KLOEM TALK-
“เฮ้ย! รายนี้พิเศษเหรอวะถึงได้แบกพาดบ่าขนาดนั้น” เพื่อนร่วมคณะของผมมันเอ่ยทักขณะที่ผมเดินผ่านพวกมัน ซึ่งพวกมันนั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนเยื้องลานจอดรถ
“เสือกไอ้ห่าราก” ผมขอระบายอารมณ์โกรธกับไอ้พวกนี้ก่อนแล้วกัน ไม่อย่างนั้นผมคงได้โวยวายใส่เด็กนิสัยไม่ดีที่ผมกำลังแบกอยู่แน่ ๆ
คิดแล้วก็โมโห เขย่าแม่ง
“งื้อ…ไอ้พี่ น้องไส้ไหลมารวมกันแล้วมั้ง หัวก็เริ่มจะปวดแล้วด้วย” เสียงของมันบ่นพึมพำอยู่ที่แผ่นหลังของผม
ทำเสียงอ้อนนึกว่าผมจะสงสารหรือไง
ผีห่าซาตานตัวไหนดลใจให้มันลดหุ่น ไอ้ที่ว่าสรรหาวิธีมาจีบตลอดสามเดือนที่ไม่เจอหน้า
พอเห็นมันยืนตรงหน้าด้วยหุ่นที่ผอมเพียว ใบหน้าเข้ารูป แล้วไหนจะไปยืนในเขตอันตรายแบบนั้น ซึ่งผู้หญิงแบบมันไม่ควรไปอยู่
ไอ้ความคิดทุกอย่างแม้กระทั่งลมหายใจของผมก็แทบหยุดเต้นชั่วขณะ
สุดคนจริง ๆ ดีนะที่มันเจอผมไม่ใช่เจอคนอื่น ไม่งั้นผมไ
