3
596 Words
ในระหว่างที่ลอยตัวอยู่นั้น อ๋องเจียอี ก็รู้สึกว่าตัวของเขาเกิดมีพลังขึ้นมา ไหลเวียนของโลหิต ดีขึ้น
"เกิดอะไรขึ้นกับตัวข้า "
ตุ๊บบบบ!!! เสียงทั้งคู่ตกลงมากระทบพื้น เธอนอนทับตัวอ๋องเจียอี จนเจ็บไปทั้งกาย
"นี่เจ้า"
"ท่านอ๋อง คือว่า" ทั้งคู่มองหน้ากัน เขาเผลอที่จ้องหน้าเธอ ด้วยความตกใจของซีเหม่ย เธอรีบลุกขึ้น และเดินหนีไป
"ท่านอ๋อง เกิดอะไรขึ้น"
"ข้าเกิดมีพลัง ขึ้นมาเมื่ออยู่ใกล้นาง และสามารถหยุดพิษ ได้ชั่วคราว "
"ท่านลุกขึ้นเถิด"
หลังจากที่เธอ ถูกท่านอ๋องช่วยเอาไว้ครั้งนั้น และตอนนี้เธอใช้ชีวิตอยู่ในจวนของเขา
ท่านอ๋องชอบเราเร็วขนาดนี้เลยหรือไง คงไม่มั้ง หรือว่าชอบตัวองค์หญิง เพราะเราย้อนมาเป็นนาง เอ๊ะ ยังไง ซิงเหม่ย นั่งคิดในขณะที่เธอกำลังนอนแช่น้ำ อยู่ในอ่างน้ำ ถึงแม้ว่าตอนนี้มันจะดึกแล้วก็เถอะ แต่เธอก็อยากจะใช้เวลานี้ เป็นการส่วนตัวบ้าง หลังจากที่เธอได้อาบน้ำเสร็จ จึงรีบแต่งตัวและเข้านอน ทันที ด้วยความเหน็ดเหนื่อย
ตกดึก ท่านอ๋อง แอบเข้ามาในห้องซีเหม่ย ที่ตอนนี้เธอกำลังหลับอย่างสบายอารมณ์
"นี่ใช่มั้ย โฉมหน้าที่แท้จริงของเจ้า เขาเอามื้อแตะไปที่แก้มของเธอ ก่อนจะพูดออกมาว่า ข้าเริ่มจะหลงเจ้าเข้าแล้ว องค์หญิง " ก่อนที่จะออกจากห้องไป
ตกดึก ซีเหม่ยต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อนาฬิกาข้อมือเธอดังขึ้น เธอตื่นขึ้นมา พร้อมกับมีเสียงออกมา
"นี่คือภารกิจแรก ของเจ้า รีบไปช่วยรักษาคน เมื่อสำเร็จเจ้าจะได้แต้ม และเริ่มภารกิจต่อไป " เธอรีบใส่ชุด และเดินออกไป ตามที่นาฬิกาข้อมือเธอบอกพิกัด
"ที่นี่ที่ไหน "
"มันคือ คุก"
"ฮะ"
"รีบเข้าไปเถอะ"
"องค์หญิง "
"ข้าจะเข้าไป"
ด้วยเสียงเอะอะโวยวาย ทำให้องค์รักษ์ ออกมา
"องค์หญิงซิงเหม่ย ท่านมาทำอะไรที่นี่"
"คือ ข้ามารักษาคน"
"แต่เกรงว่าที่นี่ไม่สะดวกสำหรับท่าน"
"ข้ามาตามคำสั่งท่านอ๋องเจียอี "
"อ๋องเจียอี"
"ใช่"
"งั้นเชิญเข้ามา "
ซิงเหม่ย ใช้วิธีแอบอ้าง จนทำให้เธอเข้าไปในคุกได้สำเร็จ เธอเดินตามพิกัดที่นาฬิกาบอก และเห็นคนไข้ทันที ซึ่งเป็นคนไข้ ที่เป็นชายหนุ่มที่เกล้งเธอในตลาด ใจหนึ่งเธอไม่อยากช่วยเขา
"นี่นาย "
"ข้าจะตายแล้ว โอ้ยย"
"นี่เขาโดนตี จนซ้ำไปทั่วกาย แล้วข้าจะเอาเครื่องมือแพทย์ มาได้ยังไง"
"เจ้าแค่นึกภาพเอา แล้วหยิบมันมาใช้งาน "
ซิงเหม่ย ทำตามที่บอก เธอหยิบยาชา มาฉีด มีดผ่าตัดมาผ่าตัดแผล พร้อมกับเครื่องมือทำแผล และนำตัวยามาป้อนเขา ที่ร่างกายบอบซ้ำ พร้อมกับให้เขานอนเยอะๆ
การรักษาขององค์หญิงซิงเหม่ย ยิ่งทำให้องค์รักษ์ ต้องแปลกใจยิ่งนัก กับเครื่องมือที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน
"เรียบร้อย" พร้อมกับเดินออกมา ยิ่งทำให้เขาแปลกใจยิ่งนัก
"ท่านองค์รักษ์ ทำไมท่านถึงใส่หน้ากากตลอดเวลา "ซีเหม่ยเดินเข้าไปใกล้ เพราะเธออยากรู้ว่าทำไมเขาถึงใส่หน้ากาก หน้าตาเจ้าจะเป็นอย่างไรนะ หล่อหรือเปล่า ว่าแล้วจึงดึงหน้ากากออก เธอต้องตกตะลึงในตัวเขา
"ว้ายยย หล่อมาก "
"นี่เจ้า"
- Writer
