บทที่ 18

1005 Words

“คือผม...” “เอาล่ะๆพี่ไม่ได้จะว่าสักหน่อยพี่ก็แค่เป็นห่วงเท่านั้นเอง” “ขอโทษครับที่ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับพี่เปรม” ชายหนุ่มก้มหน้าลงเล็กน้อยไม่รู้จะบอกเหตุผลที่แท้จริงอย่างไร “ชั่งเถอะว่าแต่คุณพ่อคุณแม่ท่านทราบเรื่องนี้หรือยัง” “คุณพ่อท่านทราบแล้วครับ” “ตั้งใจไม่บอกคุณแม่สินะ” คนเป็นพี่พยักหน้าขึ้นลงเบาๆเข้าใจน้องชายในจุดนี้ “ครับ” เขาพยักหน้าเบาๆ “บอกพี่หน่อยได้ไหมว่าภามไปมีศัตรูที่ไหนถึงได้ถึงขั้นอยากเอาชีวิตขนาดนี้” “ผมไม่รู้เลยครับพี่เปรม ผมไม่เคยทะเลาะหรือขัดขาขัดผลประโยชน์ใครเลยนะครับ” เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เขาตอบคำถามไม่ได้จริงๆเพราะเขาไม่มีศัตรูที่ไหนจริงๆ “เรื่องนี้ต้องยกให้เป็นหน้าที่ของตำรวจแล้วล่ะ เดี๋ยวตำรวจก็คงจะมาสอบปากคำทั้งสองคนนะ” “ครับ/ค่ะ” เจ้าหน้าที่ตำรวจตรวจสอบบริเวณที่เกิดเหตุก่อนจากนั้นก็มาสอบปากคำเขาและเธอ เป็นที่น่าสงสัยเพราะเขาและหญิงสาวไม่เคยมีเรื่องท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD