ซีโน่ : พาร์ท
"ถ้าเธอเก็บของเสร็จเเล้วก็เชิญออกไป! "
มีเรื่องเเต่เช้า เธอนี่มันจอมวางเเผนตัวจริง ไหนบอกเเค่จะมาเอาของในห้องผม เเล้วใส่ชุดบ้าอะไรออกไปให้เธอเห็นวะ!
ให้ตายเหอะ!
"ว่าไงนะ"
"ฉันบอกว่าออกไป"
ผมยกมือขึ้นถูขมับตัวเองพลางๆ เมื่อคืนดื่มคนเดียวจนเมาหลับไปเลย ภาพเธอยังหลอกหลอนผม ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ฝันที่ว่าจะสร้างด้วยกันก็ยังสร้างไม่เสร็จ
บุลคลที่สมควรถูกลืมมากที่สุด... ทำไมถึงกลับมีผลต่อหัวใจผมมากขนาดนี้
"นายกล้าไล่ฉันเลยเหรอ นายดูโกรธมากเลยนะ ทำไมหรือโน่รู้สึกดีกับเธองั้นเหรอ ครั้งเดียวลึกซึ้งขนาดนั้นเลยหรือไง"เธอสวนกลับทำเอาผมไปไม่เป็นเลยทีเดียว
พูดจาไร้สาระขึ้นทุกวัน
"ออกไป! "
"นายคงไม่ได้ติดใจเธอหรอกใช่ไหม.."
ผมเงยหน้ามองเธอด้วยความไม่พอใจ ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงเธออาจจะมีเลือดที่มุมปากไปเเล้วก็ได้ตอนนี้ หยุดยั่วโมโหกันสักทีเถอะ
"ออกไปเเล้วอย่ามาให้ฉัน
