“ผม... ผมต้องการให้คุณรับผิดชอบน้องสาวของผม...”
เฟเบียนหัวเราะเหยียดหยัน สร้างความอดสูให้กับลัลนาเหลือคณานับ หล่อนอยากหายตัวได้ อยากหายไปจากตรงนี้ ตรงที่ที่ผู้ชายสองคนกำลังใช้มีดจ้วงแทงศักดิ์ศรีของหล่อนจนยับเยิน แต่หล่อนทำไม่ได้ หล่อนไม่สามารถหายไปไหนได้ นอกจากยืนก้มหน้าปล่อยให้ความอัปยศท่วมท้นหัวใจตัวเองอยู่อย่างไร้ทางเลือก
“ด้วยข้อหา...?”
“ด้วยข้อหาที่คุณทำลายความบริสุทธิ์ของแกยังไงล่ะ คุณทำให้แกมีราคี”
เฟเบียนหัวเราะออกมาอีกครั้งดังลั่น ปากพูดกับลิขิต แต่สายตาจับจ้องใบหน้างดงามไม่วางตา แม้กระทั่งตอนนี้ ตอนที่เขากำลังโต้เถียงอยู่กับพี่ชายของหล่อน เขาก็ยังไม่สามารถปฏิเสธความต้องการที่มีต่อกายสาวตรงหน้าได้เลยแม้แต่นิดเดียว แค่ได้เห็นเขาก็อยากเข้าไปในกายสาวแน่นหนั่นนี้อีกครั้ง
เขาเป็นอะไรไปนะ? ทำไมถึงได้รู้สึกราวกับเสพติดเจ้าหล่อนด้วย ลัลนาก็แค่สาวบริสุทธิ์ที่เงอะงะ ไม่ได้เรื่อง หล่อนจ
