ขโมย

2157 Words

ในคืนที่สองสายฝนตกลงมาบางเบาลงอย่างเห็นได้ชัด พอฟ้าสว่างก็เหลือเพียงแค่เม็ดฝนประปราย สามารถเดินกลางแจ้งได้โดยที่ไม่ต้องใช้ร่มหรือเสื้อกันฝนเลย "ฝนหยุดตกแล้ว!" ชาวบ้านต่างพากันโห่ร้องออกมา เสนาบดีฉู่ที่นอนไม่ค่อยหลับก็รีบพาข้ารับใช้และบรรดาองครักษ์ลงไปดูสถานการณ์ด้านล่าง ช่วงสายๆ ก็มีเด็กรับใช้คนหนึ่งกลับมามาแจ้งข่าว "ฮูหยิน…ท่านเสนาบดีให้มาแจ้งข่าวว่า ภายในเรือน น้ำท่วมถึงแค่สวนด้านหลังเท่านั้นขอรับ ตัวเรือนไม่ได้รับความเสียหายใดๆ" ฮูหยินซุนถามด้วยความวิตกกังวล "แล้วบ้านเรือนของคนอื่นๆ เล่า เสียหายมากหรือไม่" "เพราะระดับน้ำไม่ได้สูงมาก บ้านเรือนของชาวบ้านคนอื่นๆ จึงเสียหายไม่มากขอรับ" ฮูหยินซุนพยักหน้ารับรู้ และหันมาพูดกับคนอื่นๆ ในเพิงพัก "ตอนนี้ทางเดินลงเขาคงจะเต็มไปด้วยผู้คน ถ้าเช่นนั้นพวกเรารอกันอีกสักหน่อย ปล่อยให้พวกเขาเดินลงไปก่อน" อันหนิงเฝ้ารออย่างอดทน เวลานี้นางอยากจะรู

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD