CHAPTER 29
Madaling araw nang magising ako. Tulug na tulog pa rin si Rizza na nakaunan sa sa aking mga bisig. Masakit sa katawan ang matigas na papag. Ramdam ko ang sobra nang pagkagutom at ang pagkauhaw. Kahit ang sarili kong laway parang tuyot na rin.
Bago ako natulog kagabi, naghanap ako ng contacts at kakilala ko sa Tuguegarao. Kailangan namin ni Rizza nang madidiretsuhan habang naghahanap ng permanenteng matutuluyan. Wala akong ibang pamimilian kundi si Kuya Zaldy. Ang kasama ko sa taekwondo at karate noon. Alam ko kasi tiga Tuguegarao siya. Nang nasa Manila kami, nasabi niya sa akin na uuwi na sila ng Tuguegarao ng pamilya niya kaya hindi na niya ako matuturuan sa iba pang alam niya sa karate at taekwondo. Nalungkot ako noon kasi nag-invest ako ng friends
