CHAPTER 13
"Tanggalin mo na kasi 'yan?" Pilit niya sa akin.
Nang kanyang tanggalin ang aking brief ay siya namang pagharap ko sa kanya. Hindi ang brief ko ang kanyang nadakma kundi ang aking mismong kargada. Pwede kong ipagmalaki iyon sa lahat. Sa edad ko, alam kong pinagpala ako sataba, haba, hugis, kinis, kulay at sukat. Perfect tignan ang aking kargada. Hindi ako mapapahiya. Ngunit anong gamit no’n kung magpapari ako? Nabigla ako dahil bigla na lang niyang nahawakan ang galit na galit ko na ring p*********i. Huli na nang iiwas ko sana iyon. Tumingin ako sa kaniya. Tumingin din siya sa akin na parang nabigla at nahiya sa nangyari. Mabilis din naman niyang inalis ang mga kamay niya ngunit parang may kung anong nagising sa kabuuan ko na siyang nagpaigting sa aking pagnanasa dahil napisil niya iyon ng bahagya. Sinasadya man o hindi pero unang pagkakataon kasi iyon na may nakahawak na iba sa aking alaga at isang babae pa. Napakislot pa nga iyon eh. Mukhang nagustuhan pa yata niya ang pagkakahawak ng babae sa kanya.
"Sorry di ko sinasadya. Garter ng brief lang sana yung hihilain ko." Nanumula niyang paghingi ng tawad. Nakatungo ang ulo. Hiyang-hiya siya sa nangyari. Tumalikod na siya.
"Ano? Nagustuhan mo ba yung nahawakan mo? Hindi mo naman kailangang gawin iyon lalo na ang hubaran ako. Kunyari ka pa e, gusto mo naman talagang makahawak eh? Malandi ka lang talaga." medyo nairita kong tinuran sa kaniya na noon ay nahimasmasan na rin ako.
“Hindi ko sinasadya, Rhon. Nagbibiruan tayo. Grabe ka sa akin makapagsalita ha!” maalumanay ngunit puno ng hinanakit niyang sinabi. Minabuti niyang tumalikod na lang at inumpisahan niyang magbuhos. Halatang binilisan niya ang kaniyang pagligo. Hindi na siya tumingin pa sa akin. Tumalikod na rin ako pero paminsan-minsan ay sumusulyap ako sa kaniya ngunit hindi na niya ako pinansin pa. Minabuti kong maligo na rin dahil mahuhuli na talaga ako sa aking klase.
Kinuha niya ang tuwalya. Wala siyang imik nang nagpupunas na siya ng kaniyang katawan. Lumingon muli ako sa kaniya ngunit nanatili siyang nakatalikod sa akin. Napansin ko ang maumbok niyang puwit. Puting manipis lang kasi ang ginamit niya kaya litaw ang kaumbukan niyon ng basa na ito. Napalunok ako nang masuri ang magandang hubog ng kaniyang katawan kasama na rin ang makinis, mahaba at makinis niyang hita. Huli na ng ibaling ko sana sa iba ang aking paningin. Bigla siyang lumingon. Nakita na niya ang pagkakatitig ko sa kaniyang likuran.
"Kunyari pala ha! Malandi pala ha! Hmmmmnn...tinawag mo pa talaga akong malandi! Sus, magpapari pa siya kuno! Kita mo ngang hanggang ngayon tinitigasan ka pa oh!" Hindi na siya nakatingin sa akin ngunit mabigat ang pagkakasabi nun kasabay ng mabigat din pagsara niya sa pintuan.
Itinuloy ko na lang ang aking paliligo. Napakatagal kong pinaamo ang aking alagang galit na galit pa rin mula nang aksidenteng mahawakan ni Rizza. Hindi kami dapat maglalaro muna ng aking alaga. Hindi pwedeng padurain ko ito dahil mahuhuli na ako sa klase ko. Ngunit may kung anong sensasyon talaga na kapag nahihimas ko ang matabang ulo ng aking alaga ay hirap kong tiisin. Ngunit huwag muna. Saka na lang. Noong nakaraang taon ko lang kasi iyon natuklasan. Nang minsang nakahiga ako at napakamot ako sa tumutubo ko pa ring pubic hair ay nasalat ko ang ulo ng aking alaga. Parang nagustuhan ko ang paghimas dahil may kakaibang sensasyon na hindi ko naman noon dating nararamdaman. Hanggang sa sinubukan kong laruin iyon gamit ang lotion para mas dumulas ang aking kamay. Hayon, takte! Nakaramdam ako ng kakaibang sarap. Mahaba pa naman ang aking alaga kahit high school pa lang ako. Kahit siguro dalawang palad ko ang hahawak makikita pa rin ang mataba ang pinkish nitong ulo.
Nang una kong natuklasan ang pagsasalsal, gumana ang aking imahinasyon noon sa mga sexy star na nakikita ko sa mga magasin. Iyon ang pinagana ko sa isip ko na kinakana ko. Hanggang sa naramdaman ko na lamang na nanginginig na ang buo kong katawan, nanigas ang binti ko at may kakaibang sarap na pumipigil sa aking paghinga. Hinahabol ko ang aking hininga kasabay ng hindi ko maipaliwanag na bilis ng t***k ng aking puso. May kung anong lumabas sa akin. Nang matuklasan ko ang kakaibang sarap na'yon ay parang napakasarap ng ulit-ulitin. Bukod sa pagbabasa ko ng komiks at mga libro, pag-ensayo nga taekwondo at karate na kinababaliwan ko kaya naman ako black belter at national champion at paglalaro ng basketball, may bago na din akong pinagkakaabalahan. Kaya lang pagkatapos no'n ay hinihingal ako, nanlalata, gusto ko kaagad matulog. At ngayon na hinahamon na naman ako ng aking alaga na maglaro ay parang kulang ako ng lakas na tumanggi. Kaya muli, nilagyan ko ng shampoo ang aking palad at muli kong pinagbigyan ang aking alaga. Dalawang kamay ang ginamit ko. Inisip kong pinapasok ko ang lagusan ni… Bakit siya? Pero wala akong ibang maisip. Walang gustong pasukan ng aking alaga kundi siya. Yung nakita kong tambok at taba kanina ng kanyang perlas ay parang masarap pasukan. Hanggang sa pinagbigyan ko na lang ang isip kong isipin siya ang katalik ko. Pero masarap pala na siya ang nasa imahinasyon ko lalo pa’t nakita ko lang kanina ang maganda niyang hubog ng katawan at ang malusog niyang dibdib na bumakat pa ang kanyang tayong-tayo na u***g. Hanggang sa saglit lang ay pumutok na rin ang dagta ng aking kalibugan. Hapong-hapo ako. Pagod na pagod ngunit ramdam ko yung sarap. Nanginginig man ang tuhod ko at hinihingal sa sarap ay nagbuhos ako. Hinugasan ko ang aking alaga at pinagmasdan ko ang pagsama ng malabnaw-labnaw ko pang t***d sa tubig. Tuloy napapaisit na ako. Ano kaya kung gagawin namin iyon ng minsan ni Rizza? Yung actual kong ipasok sa lagusan niya ang aking kargada? Takte! Kung anu-ano ang iniisip ko. Hindi pwede kasi magpapari ako. Kahit nga ang pagkakarate ko at taekwondo ko kahit national champion at black belter na ako sa aking edad ay pinatigil ako. Kung bakit ako ang napipisil na maging pari sa aming pamilya, hindi ko alam. Tinapos ko na lang ang aking paliligo nang makapasok na sa paaralan.
Paglabas ko sa banyo ay nakita ko si Rizza na palabas na rin sa gate. Hindi na niya ako hinintay na matapos magbihis. Matagal lang kasi talaga ako maligo at iyon rin ang kinaiinisan niya sa akin dahil siya ang susunod na maligo kapag normal na araw at nagigising ako ng maaga. Madalas nga kahit una akong maligo nauunahan pa rin niya ako kaya hinihintay pa niya ako dahil kung gaano ako kakupad maligo ganoon din ang tagal kong magbihis. Masyado kasi akong madaming nilalagay sa katawan. Matagal din ako sa salamin. Siya kasi pagkagaling sa banyo, isusuot na niya ang uniform, suklayin niya ang buhok, magpopolbo, maglalagay ng polbo sa panyo at lalarga na. Ganoon siya kabilis. Ako makupad talaga kasi kung anu-ano pang ginagawa ko bago magsuot ng damit. Naglalagay pa kasi ako ng lotion, naglalagay ng gel sa buhok, bibilangin ang pimples, titignan sa salamin kung tuyo na ang pimples na nilagyan ko ng tooth paste kinagabihan, maglalagay ng polbo sa mukha. Pupunasan. Tingin sa salamin. Aayusin ang buhok sa suklay. Guguluhin tapos susuklayin uli. Patatayuin… basta maraming seremonyas.
Iba sa umagang iyon ang pinaramdam niya sa akin. Hindi kami magkaibigan ngunit kahit late na kami ay hinihintay pa rin niya ako. Binibiro-biro niya ako kahit sinusungitan ko. Inaayos niya ang bag ko at tinitignan kung nasa bag ko na lahat ang mga books ko pero sa umagang iyon hindi na niya ako hinintay. Ni hindi siya nagsabing mauna na. Nasaktan yata siya sa sinabi kong malandi siya. Binilisan ko na rin ang magpalit.
Nagsisimula na ang klase nang dumating ako. Tulad ng dati, lahat ng late sa klase ay kailangang umupo sa harap at magbura ng magbura sa lahat ng nakasulat sa blackboard. Iniinis ako ng aking mga kaklase ngunit hindi iyon ang iniisip ko. Unang pagkakataon kasi na nahuli ako. Pero okey lang na asarin ako. Wala akong pakialam kung bura ako nang bura sa mga nakasulat sa pisara. May gumugulo kasi sa isip ko. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may taong naglalaro na sa isip ko. Si Rizza.
Bakit ganoon ang nararamdaman ko ngayon. Bakit hindi maalis sa isip ko ang nangyari kaninang sabay kami maligo. Sa tuwing naiisip ko ang paglapat ng aming hubad at basang katawan ay napapahinga ako nang malalim. Sa tuwing maalala ko ang pagbubundol niya ng malusog at malambot niyang dibdib sa likod ko ay tinitigasan ako. Ang hirap tuloy tumayo para magbura ng pisara. Kailangan ko pang takpan ng libro ang aking alagang lumalampas sa aking brief sa tindi ng paninigas nito. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Parang gusto ko siyang makita. Gusto ko siyang makausap. Nagsimula nang siya ang laman ng aking utak. Hanggang sa recess time na namin ay mas nagiging masidhi ang kagustuhan kong makausap at makasama siya. Hindi naman ganito dati. Naguluhan na ako.
Hinintay ko siya dahil alam kong dadaanan niya ako para sabay kaming magmiryenda ngunit 10 minutes na ay hindi pa rin siya dumaan. Lumabas na lamang akong mag-isa at tinungo ang canteen. Nakita ko siyang may kasabay siyang lalaki na nagmimiryenda. Si Vic. Iyon ang lalaking kinukuwento niya sa akin na may gusto sa kaniya ngunit hindi lang niya pinapansin sa tuwing sabay kaming umuuwi. Bukod kay Kuya Paul na dumalang na ang pagbisita ay may isa na naman akong lalaking kinaiinisan at hindi ko alam kung bakit. Dahil wala naman ako sa kanya noon pakialam ay hindi ko inintindi sa mga kuwento niya pero basta inis lang ako kapag may ibang lalaki siyang kinukuwento sa akin, nababanas akong makinig. Ngunit nang umagang iyon, mas matindi yung inis na naramdaman ko. Masaya kasi silang kumakain ng pansit. Ngumiti ako sa kaniya habang dala ko ang pagkain ko ngunit nang makita niyang palapit na ako sa kanila ay bigla silang tumayo ni Vic na kasama niya.
"Tapos na kayo?" habol kong tanong sa kaniya ngunit parang wala siyang narinig.
Suplada? Kailan pa siya naging ganun sa akin? Umupo na lang ako at pinagmasdan ko sila habang papalayo. Tumatawa silang dalawa. May naramdamn akong parang kirot sa bubot kong puso. Nagseselos ba ako? Pero bakit kailangan kong magselos? Mahal ko na ba si Rizza? Ngunit paano ba ang pakiramdam ng nagmamahal? Ganito ba talaga? Parang may nararamdaman akong hindi ko maipaliwanag.
Hanggang sa tanghali ay hindi ko siya natanaw sa lilim ng punong pinaghihintayan niya sa akin para sabay kaming umuwi. Nadatnan ko na lang siya sa bahay na kumakain kasama si Tito.
"Bilisan mo, Rhon at sumabay ka na sa amin dito." Yakag ng tito kong pari. Siya na ang tinuturing kong Daddy. Halos sa kaniya na ako nagkaisip at higit pa sa tunay na ama ang binigay niyang pagmamahal at atensiyon sa akin.
"Opo, magbibihis lang po ako uniform ko."
Pumasok ako sa kuwarto at nagpalit. Hindi ko alam kung kailangan ko bang magalit sa kaniya sa ginawa niyang pag-iwan at pag-iwas sa akin sa pag-uwi. Ngayon lang naman nangyari iyon. Mahal ko ba siya o sadyang nanibago lang ako sa mga pagbabagong pinapakita niya sa akin sa araw na ito. Ang alam ko lang, nasasaktan ako. Naaapektuhan na ako sa mga ginagawa niya sa akin.
Pagbalik ko ay wala na siya sa hapag-kainan. Hinanap ng mga mata ko kung saan siya naroon habang magkaharap kami ni Tito. Sa labas ng bintana ang tuon ng aking mga mata at hindi sa nakahaing pagkain. Nakita kong nag-iigib siya ng tubig sa poso. Nakasando lang siya ng pangloob niya sa uniform niya. Napalunok ako sa nakita kong ayos niya. Napakaganda ng kutis niya dahil sa tama ng sikat ng araw. Uminom ako ng malamig na tubig.
"May tampuhan ba kayo ni Rizza, Rhon?" tanong ng Tito ko na kanina pa nakatingin sa akin.
"Wala po. Bakit may sinabi ba siya, Tito?" pagmamaang-maangan kong balik tanong pero may halong takot na baka nagkuwento siya kay Tito sa nangyari kaninang umaga.
"Wala naman.” Uminom ito ng tubig. “Napansin ko kasi kaninang umaga pa, sabay nga kayo naligo hindi naman kayo sabay umalis ng bahay. Dumating siya dito ngayong tanghali, hindi rin kayo sabay. Tapos hindi kayo nag-iimikan. May nangyari ba sa banyo kaninang umaga?"
Biglang parang lahat dugo ay pumunta sa mukha ko. Pinagpawisan ako sa tanong ng tito ko.
"Wala naman ho. Naligo lang kami. Magkatalikod.”
“Eh kung wala, bakit may ganyan kayong drama?”
“Ewan ko ho sa kanya. Basta ako, wala akong isyu. Mamaya mag-usap din kami niyan. Baka lang may pinagdadaanan. Baka kasi hindi na dumadalaw madalas rito si Kuya Paul na kababata niya. Ewan ko ba diyan, kahit nga nong recess hindi na niya ako kasabay nagmiryenda."
"Kausapin mo siya, anak. Alam mo namang wala na ‘yan kapamilya kaya ginagawa ko ang lahat ng hindi niya maramdaman iyon. Ayaw kong isipin niya na hindi siya mahalaga sa atin porke hindi natin siya kadugo. Mainam ang buhay na walang katampuhan o walang taong may pag-iimbot ng sakit ng loob sa iyo. Hindi masamang magpakumbaba dahil Diyos ang siyang magdadala sa iyo pataas. Walang napapala ang taong mapagmataas sa kapwa,” pangaral ng tito ko.
"Opo. Ako pong bahala, Tito." Minabuti kong tapusin na lang ang pagkain.
Nauna parin siyang pumasok sa tanghali ngunit nang uwian na sa hapon ay minabuti kong lumabas ng mas maaga sa kaniya sa gate ng aming school para hintayin siya. Ngunit kasama na naman niya yung lalaking kasabay niyang nagmiryenda kaninang recess. Para akong asong nakabuntot lang sa kanila dahil panay ang biruan nila na parang hindi na niya ako nakikita. Nainis ako at hindi na rin lang ako umimik. Sabay kaming dumating sa bahay para hindi makahalata at walang masabi ang Tito ko. Pumasok ako sa kuwarto ko at siya naman ay nagbihis na sa kuwarto niya. Hanggang sa nang nakapalit ako, lumabas na ako at nakita ko siyang nagdidilig ng halaman. Pasimple akong tumulong na dati ay hindi ko naman ginagawa. Wala nga akong alam na gawaing bahay eh. Ngayon lang ako tumulong para sana mapansin niya kaso wala. Kulang na lang siya ang diligan ko eh. Parang wala siyang nakikita o nararamdaman. Umalis akong naiinis.
Pagkatapos no'n ay nakita ko siyang tinulungan ang tigaluto namin sa paghahanda ng aming panggabihan. Pumasok na lang ako sa kwarto ko. Hindi rin naman niya ako papansinin.
Nagrerepaso ako nang may kumatok sa kuwarto ko.
"Lumabas ka na raw diyan at kumain na tayo,” seryoso niyang sinabi saka tumalikod. Hindi man lang niya ako binigyan ng pagkakataon para sumagot.
Itinabi ko ang aking binabasang aklat. Sumunod agad ako.
Pagkatapos naming kumain ay muling tahimik ang buong bahay. Hindi ako makatulog. Naglalaro si Rizza sa isip ko. Hindi ko alam kung dahil sa hindi ako sanay ng may katampuhan o dahil may nabubuo ng pag-ibig na nararamdaman ko sa kaniya.
Nauhaw ako kaya pumunta ako sa kusina. Nakabukas ang pintuan ng kuwarto niya. Maliwanag ang buwan at ang kama niya ay nakatapat sa bintana kaya nasisinagan ko siya. Biglang nawala ang pagkauhaw ko at pumasok ako sa kuwarto niya. Banayad kong isinara ang pintuan. Kailangan naming mag-usap. Hindi ako makatulog hanggang hindi maayos ang gusot naming dalawa.
Pagpasok ko ay tumambad sa akin ang sando na naman niyang puti at walang suot na bra. Nag-init uli ang buo kong katawan. Huminga ako nang malalim. Napakalakas ng kabog ng aking dibdib. Hindi ko maipaliwanag. Para akong natatakot na may halong pagnanasa. Ang lamig ng aking mga daliri sa kamay.
Dahan-dahan. Nangangatog ang tuhod kong umupo sa gilid ng kaniyang kama at nang gisingin ko siya ay hinawakan niya ang kamay ko. Bukas na bukas ang mga mata. May galit ngunit mas naroon ang pagtataka.
"Anong ginagawa mo rito? Bakit nasa loob ka ng kuwarto ko?"
Isang tanong na hindi ko masagot. Ano nga ba talaga ang ginagawa ko sa kuwarto niya?
At alam ko, sa gabing iyon, isang pangyayari ang siyang nagpabago sa aking buhay. Karanasang hindi ko makalimutan dahil sakop nito kung sino ako sa hinaharap. Iyon ang gumulo sa masidhi kong pangarap na paglingkuran ang Diyos.