KARIBAL KO ANG DIYOS

AMINAN

CHAPTER 14

"Anong ginagawa mo rito? Bakit nasa loob ka ng kuwarto ko?"

Dahil parang wala naman akong maisagot sa tanong niya sa akin ay naisip kong makipagbati na lang sa kaniya para may dahilan ako kung bakit ako nasa loob ng kanyang kuwarto sa ganoong oras. Baka makatulong na kung magkaayos kami, hindi ko na siya iisipin pa. Marahil, kaya hindi siya matanggal sa isip ko dahil hindi ako sanay na may kagalit. Nandoon na din lang naman ako at ako na ang lumapit sa kaniya, hindi naman siguro masamang pag-usapan at maayos kung sakaling may tampo siya sa akin.

"Galit ka ba sa akin?" garalgal kong tanong.

"Sabihan ka ba naman ng malandi. Sa tingin mo, hindi masakit iyon sa akin?"

" Nasabi ko lang. Hindi naman iyon seryoso. Di ko naman mini-mean yun."

"Di mo mini-mean? Basta sinabi mo lang ta's hindi mo iniisip na nakakasakit ka? Bakit ka nga nandito? Pumasok ka man lang na hindi nagsasabi.”

“Nakabukas kaya.”

“Hindi porke nakabukas ay pwede ka nang pumasok. Oh, ano? Bakit ka nandito sa loob?”

“Magsosorry sana ako."

Bumunot siya ng malalim na hininga. Bumangon siya. Umupo siya sa kanyang kama. Inilapit niya ang kaniyang mukha sa aking mukha. Titig na titig. Hindi ko masalubong ang kaniyang mga mata. Parang pinapasok niya ang buong pagkatao ko.

"Magprangkahan nga tayo, Rhon. May gusto ka ba sa akin?"

Nabigla ako sa tanong niya. Hindi ko alam kung bakit bigla niya sa akin natanong iyon at isa pa, ni hindi ko nga sigurado kung ano ba itong nararamdaman ko ngayon.

"Wala 'no. Magso-sorry lang ako kaya ako pumasok dito. Ang kapal mo naman.”

"Makapal? Nagtanong lang ako, makapal na agad ako?"

"Oo. Kasi kung anu-ano naiisip mo. Nandito lang talaga ako para mag-sorry tungkol doon sa nangyari nga kanina?"

"Okey. Mabuti nang malinaw. Sige na. Wala na 'yun sa akin. Bakit hindi mo na lang kasi pinagpabukas ang pagsorry."

"Hindi kasi ako makatulog eh."

"Hindi ka makatulog? Dahil?” nakagiti siya. Napakaganda niya sa ngiti niya kahit alam kong nang-aasar na naman siya.

“Wala.”

“Wala raw, ano nga.”

“Wala nga. Bakit kailangan lahat tinatanong mo?”

“Hindi ka makatulog dahil ba iniisip mo ako?"

"Ang kulit naman. Hindi nga. Ewan ko, basta hindi lang ako makatulog. Iinom dapat ako ng tubig tapos nakita ko nakabukas ang kuwarto mo kaya dumaan na lang ako para humingi ng tawad tungkol sa nasabi ko? Baka ikaw ang may gusto sa akin. Madalas mo kaya akong pinagmamasdan kapag naglalaro akong basketball o nag-eensayo ako sa karate at taekwondo ko."

“Sa akin mo pa talaga ipinapasa ah. Sige, tanungin kita. Yung totoong sagot ha?”

“Ano ‘yon?”

“Magpakatoo ka sa sagot mo, okey?” tanong niya.

Alam kong dahil mas bata ako sa kanya kaya madali lang niya akong asarin.

“Oo na. Ano yung tanong mo?”

"Hindi ba magpapari ka? Magiging alagad ka ng Diyos. Ibig sabihin dapat kagaya ka ng Tito mo na mabait at hindi na madagdagan pa ang mga paring nawawalan ng landas.”

“Anong kinalaman ng pagpapari ko?”

“Malaki.” Tumayo siya at tumingin sa aking mga mata. “Anong naramdaman mo kaninang nakita mo akong hubad sa banyo kanina at nakita mo ang bakat nito,” itinuro niya ang s**o niya, “At ito.” Saka niya tinuro niya ang medyo bumabakat sa puting short niya na p********e niya. Iniwasan kong mapako ang tingin ko doon ngunit napalunok ako.

"Wala. E, ano naman, mararamdaman ko?"

“Bakit ka kanina tinigasan kung wala lang? Alam mo, kung hindi ka naman pala sure na kaya mong disiplinahin ‘yan, kung hindi mo kayang tiisin ang kalibugan mo, huwag ka na lang magpari kasi kawawa ang mga taong naniniwala sa kabanalan ng simbahan kung may kagaya mo o kagaya ng kilala kong pari na kahit makasalanan o kahit bawal ay nagsisilbi pa rin sa Diyos. Nakakawala kasi ng respeto sa mga kaparian kaya huwag ka nang dumagdag pa.”

“Andami mo namang sinabi. Tao pa rin naman ako ah. Saka hindi pa naman ako pari. Ano lang naman kung tinigasan ako. Bakit may ginawa baa ko sa’yo?”

"Wala naman. Wala pa. Paano kung kapag pari ka na saka mo pinagbigyan yang kalibugan mo at makabuntis ka magkaroon ka ng karelasyon. Saka naisip ko lang na baka kako hindi ka makatulog dahil sa nakita mo sa akin kanina."

"Grabe ka naman mag-isip. Iniisip ko lang na baka nagalit ka sa akin. Ayaw ko lang na lumaki pa ang tampuhan. Kung anu-ano pumapasok sa isip mo. Sige na nga't makaalis na." Tumayo na ako.

Tumalikod.

"Sandali." Hinawakan niya ang braso ko.

"Crush mo ako hindi ba? Di ba may gusto ka sa akin?" Hindi ko alam kung seryoso siya pero kapag magtanong pala ng babae ng gano’n, kapag parang hinahamon ang p*********i mo, parang ayaw mong mapahiya. Pero baka kasi sinusubukan lang niya ako. Baka lang hinuhuli niya ako kung ano ba talaga ng turing ko sa kanya.

"Ang kapal talaga neto." Kumunot ang noo ko. Nagsalubong ang kilay ko sa inis. Tinanggal ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko saka tumalikod.

Ngunit bago ako nakalabas sa pintuan ng kuwarto niya ay nagawa niyang yakapin ako mula sa likuran at iniharap niya ang mukha ko sa mukha niya. Nakatalikod ako sa kaniya na ang ulo ko ay hinawakan niya patagilid at naramdaman ko na lamang ang malambot niyang labi sa gilid ng aking labi. Amoy ko ang mabango niyang hininga. Napapikit ako sa hatid niyang sensasyon. May kung anong kuryenteng dumaloy mula sa aking mga daliri hanggang buong sinakop nito ang aking pagkatao. Pagkatapos nun ay binitiwan niya ako. Lumuwang ang pagkakayakap sa akin.

             Para akong nabitin sa ginawa niya at nang tatalikod na siya ay ako naman ang humarap. Hinarap din niya ako at ang dampi na halik kanina ay mas nagiging maalab nang muling magtagpo ang aming mga labi. Mahusay siyang humalik samantalang ang tanging alam ko ay ibunggo ang labi ko sa labi niya na may tunog pa. Yung parang kiss lang sa pisngi na may tunog. Ngunit hindi na pala kailangan ituro iyon dahil sumasabay ang ritmo ng bibig ko sa labi niya. Sa tuwing binubuka niya ang labi ko gamit ang labi niya ay parang may koneksiyon. Parang pinag-uusapan. Labi sa labi, hininga sa hininga, hanggang naging mas mahigpit pa ang aming yakapan. Kumilos ang kaniyang mga paa papalapit sa pintuan at ako'y parang alipin na humakbang din huwag lang matigil ang sarap ng unang halik na aming pinagsasaluhan. Sinara niya ang pintuan ngunit yakap yakap niya pa rin ako at hinahalikan sa labi. Kumilos siya patungo sa kaniyang kama. Dahil mas payat siya sa akin at kahit mas panganay niya sa akin ay mas matangkad naman ako kaya ako na ang halos bumuhat sa kanya pero itinulak niya ako.

             “Oh, kita mo? Sinungaling. Kung ako sa’yo. Kalimutan mo nang mag-pari Rhon. Hindi para sa’yo ang bokasyon na ‘yan.”

             Ibig sabihin, sinusubukan lang niya ako. Hinuhuli kaya bago pa siya makalayo sa akin ay agad ko na uli siyang hinila. Sa lahat ng ayaw ko yung sinusubukan ako. Sa lahat ng ayaw ko ay yung pinatitikman ako at di tinatapos. Siya ang nauna. Siya ang nagpakita ng motibo tapos sasabihin sa akin na ginawa lang niya iyon para subukan ako? Anong tingin niya sa akin? Kalokahan na basta na lang niya mapapatay ang sinindihan niyang apoy.

             Nilapitan ko siya. Niyakap nang mahigpit.

             “Rhon, huwag!”

             “Anong huwag? Sinisimulan mot apos sasabihin mo sa aking huwag!”

             “Sinusubukan lang kita. Gusto ko lang sana ipamukha sa’yo na di bagay sa’yo ang magparii.”

             “Pwes, ipakita ko sa’yo na oo, maaring hindi bagay sa akin ang magpari pero lalaki ako. Sininulan mo na rin lang, tapusin natin!”

             Kahit pa pilit siyang kumakawala ay hindi ko na siya tinigilan pa. Ang isang kamay ko ay nakapulupot sa kanyang baywang at ikunulong ng bisig ko ang kanyang batok kasabay ng mainit at hayok na halik ko sa kanyang labi. Hanggang sa naramdaman ko na lamang na lumalaban na siya. Para kaming mga uhaw at gutom. Hindi pinagsawaang namnamin ang una at kakaibang karanasan sa pagkakahinang ng aming mga labi.

Doon, sa simpleng kamang iyon ay masuyo ko siyang pinahiga. Maingat ko siyang hinubaran at wala akong iniwan na kahit anong saplot na tatakip sa kanyang kahubdan. Medyo parang papilit pa siya ngunit sa lakas ko, hindi na siya makaka-hindi pa. Hanggang sa bumulong siya sa akin.

“Alam mo ba itong ginagawa mong ito?” tanong niya sa akin. Tinakpan niya ang dibdib niya.

“Bakit hindi?”

“Makakasira ito sa pagpapari mo. Baka hahanap-hanapin mo na ito. Kagaya ko. Ayaw kong paipokrita pero nang pinagbigyan ko ang sarili kong gawin ito, parang gusto nan ang katawan ko.”

“Hindi ka na virgin?” tanong ko. Diretsahan.

“Virgin pa ako. Hindi pa ako nagpapasok ng kahit anong ari ng lalaki sa akin. Pero may karanasan na ako sa gusto mong gawin natin, huwag mo lang ipasok.”

“Ganoon ka ka-open? Ganoon ka kadali makuha?”

Huminga siya nang malalim. “Hindi ko alam. Siguro. Kasi pumapayag akong gawin mo sa akin ito kahit hindi naman tayo. Kahit hindi mo nga sinasabi sa akin na gusto mo ako. Na mahal mo ako.”

“Kapag ba lagi kitang iniisip, kapag ba nasasaktan ako na may kasama kang ibang lalaki, ibig sabihin ba no’n mahal kita? Na gusto kita?”

“Ganoon ba ang nararamdaman mo sa akin?”

“Oo. Naiinis ako kay Kuya Paul kapag dumadalaw siya sa’yo. Naiinis ako kay Vic kapag siya ang kasama mo sa kuwarto. Kayo b ani Kuya Paul?”

“Kami noon. Nanliligaw siya uli ngayon.”

Tumango-tango ako. “Bakit kayo nagkahiwalay?”

“Wala siyang paninindigan. Pakiramdam ko, hindi niya ako kayang panindigan at siguro sila pa rin ni Father Dimas hanggang ngayon. Kaya galit ako sa mga pari na makasalanan. Kaya ko sinasabi sa’yo n asana huwag kang magpari kung hindi mo kayang disiplinahin ang sarili mo.”

“Hindi ko alam. Bakla si Father Dimas at sila ni Kuya Paul?”

Tumango lang siya. Bumunot ng malalim na hininga.

“Pero mahal mo pa ba si Kuya Paul?”

“Hindi ko masabi sa ngayon kasi wala na akong tiwala sa kanya. Bumabalik-balik lang naman siya rito para kunin ang p********e ko. Naipangako ko kasi sa kanya na kapag 16 na ako, sa kanya una ako pagagalaw kaso sinabi ko iyon noong akala ko okey siya. Naipangako ko ang aking pagkakabae noong akala ko kaya niyang iwan si Father Dimas. Ngunit makulit siya. Binabantaan niya ako na kung ibibigay ko ito sa iba, magkakagulo. Anlaki ng pinagbago niya mula nang nasa Tuguegarao siya. Parang mas naging worst pa siya. Ngayon, hindi ko alam kung infatuation lang ba ang naramdaman ko noon sa kanya o tunay na pagmamahal kasi ngayon, nakikita ko na na may mali. Hindi porke ganito lang moa ko kadaling nahalikan, nahubaran eh malandi na talaga ako. Sa halos dalawang taon nating magkasama, na-attract ako sa’yo pero pinigilan ko naman eh. Pinipigilan ko.”

“Kaya ka ba nagpapaligaw kay Vic? Kaya ka ba sumasama sa kanya para iwasan moa ko?”

“Kaibigan ko lang si Vic. Matagal na siyang nanligaw at matagal ko na rin siyang nabasted. Kung ayaw ko sa isang lalaki, kahit pa gaano katagal manligaw, ayaw ko talaga. Ang mali ko lang rin, kapag gusto ko ang lalaki, marupok ako. Hindi ko kayang tanggihan sa una, unless may hindi na ako nagustuhan sa ugali niya.”

“At gusto mo ako?”

“Ikaw, yung totoo? Gusto mo ba ako, Rhon?”

Huminga ako nang malalim. Hinawakan ko ang kamay niya. Kahit kailan lang nang naramdaman ko, kahit pa hindi ako sigurado kung libog lang ito pero tumango ako. Sinabi ko ang totoo na nararamdaman ko right at that moment, “Oo, gusto kita. Mahal kita.”

“Mga bata pa tayo, maaring infatuation lang ito. Puppy love sa iba pero bahala na. Huwag mo lang sana muna akong pasukin. Huwag mo na lang sanang sirain pa ang aking virginity.”

“Eh, anong gagawin natin?”

“Wala ka pa bang karanasan?”

“Mukha bang meron na?”

“Ano bang ginagawa ninyo ni Kuya Paul noon? Turuan mo muna kaya ako. Yung hindi ko ipapasok ang alaga ko sa’yo.”

             “Tayo na ba?” tanong niya. “O libog lang ‘to. Gusto mo lang maranasan.”

“Hindi ko alam.”

“Hindi mo alam?”

“Eh, alam mo naman di ba? Magpapari ako?”

“So pangkamot muna ako ng kati mo habang hindi ka pa pari?”

“Pero gusto kita. Mahal kita.”

“Ang gulo mo naman.”

“Bakit kasi kailangan pang pag-usapan muna ‘yan? Hindi naman kita pipilitin pang ipasok ito eh. Subukan ko lang. Gusto kong lang malaman kung anong pakiramdam.”

“Kaya ako ang naisip mong pagpraktisan?”

“Gusto kong maranasan sa’yo. Gusto kong lahat ng una kong karanasan, ikaw ang kasama ko. Sa tong gusto ko at mahal ko gagawin ang lahat ng una ko. Para kahit anong mangyari, hindi kita makalimutan. Kahit magpari ako, kahit hindi tayo magkatuluyan, ikaw ang naiisip ko na minsan, naging ordinaryo akong tao. Na nagmahal ako ng babae. Kaya please? Pwede ba nating gawin na?”

Hinawakan ko ang braso ni Rizza. Nanginginig siya. Nanlalamig din ako. Sumusikip ang dibdib ko. Humawak siya sa baywang ko. Napapitlag ako. Tanging boxer short na lang kasi ang suot ko. Hinawakan ko ang t-shirt niya na itinakip niya sa dibdib niya. Nagpaubaya siya. Bumulaga sa akin ang makinis, maputi at kahit katulad kong mura pa ang pangangatawan ay dalagang-dalaga na ang dating. Malulusog ang kanyang mapuputi at malalambot na mga dibdib. Lalo akong nag-init nang kapwa nang nagdampi ang aking dibdidb sa malambot niyang dibdib. Nakapatong na ako sa kanya. Nakatapat na ang aking mahaba, mataba, makinis, maputi at pinkish ang ulo kong kargada sa mataba-taba at mainit-init niyang lagusan. Mukhang sa edad kong kinse anyos, mabubuksan ang kaalam ko na sa kamunduhan. Magugustuhan ko kaya o sasabihing, magpapari pa rin talaga ako.