โรงเรียนปัญญาเลิศวิวัฒน์
ในเวลาบ่ายสองเสี่ยปอร์มารับลูกด้วย เขาอยากเห็นที่เรียนของลูก อยากเห็นใบหน้าที่น่ารักของลูก นึกแล้วก็โมโหอลินที่ทำให้เขาพลาดโอกาสดูแลลูก อลินตัดโอกาสของเขาทุกอย่าง อลินทำให้ลูกไม่ผูกพันไม่คุ้นเคยกับเขาแล้วแบบนี้จะไม่โมโหอลินได้ยังไง
“เธอให้ลูกเรียนที่นี่?” ใบหน้าของเสี่ยปอร์ไม่พอใจเมื่อเห็นโรงเรียนของลูกสาว โรงเรียนนี้มีชื่อเสียงในระดับหนึ่งแต่ก็ไม่ได้หรูหราเท่าเมืองหลวง แน่นอนว่าเสี่ยปอร์ไม่ปลื้มเมื่อเห็นว่าลูกสาวเพียงคนเดียวเรียนที่แห่งนี้ ถ้าอลินไม่อวดดีพาลูกหนี ลูกสาวเพียงคนเดียวต้องได้เรียนในโรงเรียนที่ดีที่สุด ต่อให้จ่ายแพงแค่ไหนเสี่ยไม่เกี่ยง
“ที่นี่มีเพื่อนที่ลูกปลาสนิทเรียนอยู่ค่ะ ลูกปลาขอเรียนที่นี่เอง”
“อย่างเธอก็มีปัญญาส่งลูกเรียนได้แค่นี้ ยังจะอวดเก่งพาลูกของฉันหนีมา อวดดีไม่เข้าเรื่อง” มองหน้าอลินด้วยสายตาสมเพช ห้าปีที่หายไปพาลูกมาลำบากแท้ ๆ อยู่กั
