วันต่อมาภายในรถตู้ของเสี่ย เมื่อคืนเขาและอัญชันต่างคนต่างนอนหันหลังให้กัน ฝืนใจนอนให้เช้า ตอนเช้ายายชบาไม่มาทานข้าว ให้ตาคูณสุขมารับหน้าแทน ทานข้าวเช้าเรียบร้อยเขากับอัญชันแยกกันกลับคนละคันเพราะเขามีไปคุยงานที่เชียงใหม่
“แวะไปหาอลินที่บ้านก่อน” ปกรณ์สั่งลูกน้องหลังจากนั่งครุ่นคิดมาสักพักใหญ่ เขาอยากแวะไปหาลูกก่อนเดินทาง
“ครับ” ธเนตรขานรับพลางคิดในใจเสี่ยยังคงเป็นเสี่ยที่ให้คุณอลินเป็นที่หนึ่งในใจโดยที่เสี่ยไม่เคยรู้ตัว การวนรถกลับไปเพื่อเห็นหน้าใครคนหนึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่เสี่ยจะทำบ่อย ๆ และแทบไม่ทำกับผู้หญิงคนไหนนอกจากผู้หญิงชื่ออลิน เมื่อก่อนเวลาจะไปต่างจังหวัดหรือต่างประเทศเสี่ยมักจะหาเวลาอยู่กับคุณอลินเป็นอาทิตย์ก่อนเดินทาง เดี๋ยวนี้เสี่ยก็ยังเป็น เพียงแค่เสี่ยให้เหตุผลว่าเป็นห่วงเด็กในท้องคุณอลิน ลูกน้องคันปากอยากจะถามแล้วเมื่อก่อนเสี่ยห่วงอะไร
อะ เสี่ยห่วงลูกในท้อง เพราะงั้นลูกน้
