สามีรอวันหย่า

รักเมียเวลาเมา(ผัดจ๋า)

เหลือเวลาอยู่ด้วยกันอีกไม่กี่วันแต่เขาไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้างเลย ตลอดเวลาสองปีที่อยู่ด้วยกันมาจะบอกว่าเธอไม่มีความผูกพันเลยก็ไม่ใช่..เธอยังมีความหวังดีให้กับเขา เธอนึกไม่ออกว่าถ้าเขายังไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเอง ใครจะมาอยู่กับเขาได้ จะมีคนหวังดีต่อเขาจริงๆ งั้นเหรอนอกจากหวังเงินที่เขามี มีดีแค่หล่อรวยมันไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ

ร่างสูงยังคงนอนหลับอยู่ที่พื้น..เหมือนว่าเขายังพอมีสติแต่ก็ไม่ยอมลุก

"ไม่ลุกก็นอนอยู่ตรงนั้นแหละ ผัดเข้าบ้านแล้วนะ" ผัดไทยใจแข็งกว่าทุกครั้งเหตุผลเพราะอยากให้เขารู้ว่าสิ่งที่เป็นอยู่มันไม่ได้ทำให้ชีวิตเขาดีขึ้น จะให้คนอื่นมาช่วยตลอดก็ไม่ใช่เรื่อง

ร่างสมส่วนเดินเข้าบ้าน โดยไม่หันกลับไปมอง ผ่านไปประมาณสิบห้านาทีฝนก็ตก คนที่นอนหลับอยู่พื้นหน้าบ้านค่อยๆ ลืมตาขึ้น เมื่อพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่พื้นก็ตกใจ คิดไม่ออกว่าทำไมมานอนอยู่ตรงนี้แต่ตอนนี้ก็เมามาก

"อือๆ ทำไมกูมานอนอยู่ตรงนี้วะ อึก!" ค่อยๆ ลุกคลานเข้าไปในบ้านที่อยู่ไม่ไกล ปากก็ร้องหาเมียให้เข้ามาช่วย

"ผาดด ผาดเมียรักจ๋า" พอเมาก็ปากหวาน พูดไปโดยไม่รู้ตัวหรือเรียกว่าจิตใต้สำนึก "ช่วยเฮียด้วย เมียจ๋า" คลานหนีฝนเข้ามาอยู่ในบ้านได้ก็บุญแค่ไหนแล้ว

"อึก ผาดดครับ เฮียไม่ไหว" คลานต่อไม่ไหว ได้แค่หน้าประตู

ผัดไทยได้ยินเสียงก็เดินออกมาดู เธอก้มมองเขาแล้วส่ายหน้า จะรู้ตัวบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้

"ทำไมต้องเป็นแบบนี้ทุกครั้งนะเฮีย ไม่มีใครอยู่ดูแลเฮียได้ตลอดหรอกนะ"บ่นแต่ก็ก้มลงไปช่วยลากเขาขึ้นมานอนที่โซฟาอย่างทุลักทุเล

"อือ..หนักก็หนัก" เหมือนแบกช้างทั้งตัว

ตุบ!!! ร่างสูงใหญ่ล้มลงโซฟาและไม่ใช่แค่เขาที่ล้มแต่คนที่ช่วยพยุงเขาก็ล้มลงไปด้วย สาเหตุก็เกิดจากมือหนาดึงรั้งเธอลงไปนอนด้วยกัน

"อืมม ผาดเมียรักจ๋า จูบหน่อย" พอเมาก็..ตามระเบียบ ยิ่งเห็นหน้าเมียตอนเมายิ่งมีอารมณ์ เธอสวยที่สุด ที่สุดในตอนเมา นางฟ้าของหนุ่มขี้เมา

ดวงตาหวานเชื่อมมองอีกฝ่ายอย่างเปิดเผยว่าต้องการอะไร แต่ครั้งนี้อีกฝ่ายไม่โอนอ่อนตาม อีกไม่กี่วันก็จะหย่ากันแล้วและเขาก็เป็นฝ่ายอยากจะหย่าใจแทบขาด

"ไม่มีเมียรักอะไรทั้งนั้น เรากำลังจะหย่ากันแล้วนะเฮีย อย่าหวังว่าผัดจะยอม" ผัดไทยออกมาผลักหน้าเขาออกห่าง เมาแต่แรงดีตลอด เธอสู้กับเขามาหลายต่อหลายครั้งแต่สุดท้ายก็สู้ไม่เคยได้ ต้องยอมให้เขาทุกครั้ง

"อือ หย่าอาราย ครายบอก" พอเมาก็พูดอีกอย่างเป็นแบบนี้ตลอด พอสร่างเมาก็ถามทุกวันว่าใกล้ถึงวันหย่าหรือยัง มือหนาจับท้ายทอยเล็กลงมาจูบแต่แค่เพียงแตะปากอีกฝ่ายก็หันหน้าหนี

"อย่ามาทำรุ่มร่ามนะเฮีย ถ้าทำอีกเตรียมเจ็บตัวได้เลย" ครั้งนี้เธอเอาจริงและจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว เหม็นเหล้าก็เหม็นยังจะมาทำตัวรุ่มร่ามอีก

"อืม..ก็อยากเอากับเมีย ผิดตรงหนายยย" ทำเสียงยานคาง ยังคงปล้ำจูบเมียไม่หยุด สองมือหนาทั้งกอดทั้งล้วงเข้าไปในเสื้อ บีเคล้นขย้ำอกอวบหยุ่นนุ่มมือ "อ๊าา นมเมียนุ่มจางง"

"ผิดเพราะผัดไม่เต็มใจ ปล่อยนะ ไอ้เฮียบ้า" เธอโกรธที่เขาเป็นแบบนี้ทุกครั้งพอเมาก็เป็นคนละคน พูดดีอ้อนเธอราวกับไม่เคยทำให้เธอเสียใจ เมื่อก่อนเธอก็หลงคิดว่าเขาคงจะหลงเธอเข้าให้แล้วแหละแต่เปล่าเขาแค่อยากได้...

"ผาดด ก็ชอบไม่ใช่หรือไง" คนเมาเริ่มหงุดหงิดที่ถูกปฏิเสธทุกทาง ล้วงก็แล้วกอดจูบก็แล้วแต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมอ่อนให้

"ไม่ชอบแล้วก็ไม่เคย ชอบ จะปล่อยดีๆ หรืออยากจะเจอดี" แม้ว่าตอนนี้มือเขาจะอยู่ไม่สุขแต่เธอก็ต้องยอมๆ ไปก่อน ได้จังหวะแล้วเจอกัน

"มายปล่อย เฮียไม่ไหวแล้วผาด เฮียเหงี่..มาก" มากถึงมากที่สุด มือหนาจับล็อกมือเล็กลงมาจับที่กางเกงตัวโปรด ก็พบว่าเป้ากางเกงเขาแข็งตึงมาก

"อยากได้ผัดมากใช่ไหมคะ" ผัดไทยกระซิบข้างหูเขาเบาๆ คนใต้ร่างถึงกับสั่นสะท้าน แค่ได้ยินเสียงหวานจากเมียรักก็อยากแทบบ้า อารมณ์พุ่งปรี๊ดไปถึงดาวอังคาร

"อืมม..เฮียอยากได้มาก เมียจ๋า" ไม่รู้เหล้าที่กินใส่อะไรไปบ้าง กลับบ้านทุกครั้งเขาถึงได้อยากกอดเมียทุกเวลาแค่ได้เห็นหน้ากลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวภรรยาทำเอาสั่นไปทั้งตัว

"งั้นก็ปล่อยผัดก่อนสิคะ จุ๊บ" จุ๊บลงที่ริมฝีปากของสามีหนึ่งที มือเล็กค่อยๆ ไต่ไปตามสาบเสื้อของเขา ปลดกระดุมเสื้อให้เขาทีละเม็ด

"อืม เมียรัก แก้ผ้าเลยได้ไหม แก้ผ้าเลยผาดด" เสียงสั่นสะท้านไปด้วยแรงปรารถนา

"ได้สิคะ" เสียงหวานกระซิบตอบ ตอนนี้เขายังคงกอดตัวเธอเอาไว้แน่น วิธีที่เธอทำอยู่คงไม่ได้ผลสินะ ตอนนี้เธออยู่ในท่าที่เสียเปรียบ ต้องหลอกล่อให้เขาขยับตัวอีกนิด

"เฮียไม่ไหวแล้ว เมียจ๋า อืมม" เสียงแหบกระเส่าจับร่างนุ่มนิ่มพลิกตัวลงด้านล่าง ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะได้เตรียมตัวเขาก็ประกบจูบลงที่ริมฝีปากนุ่ม จูบดูดดื่มราวกับคนอดอยากเสียงริมฝีปากเสียดสีกันดังก้องทั่วบ้าน มือหนาเปลี่ยนจากกอดรัดมาปล้ำถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่ายในขณะที่ยังจูบเธออยู่ ทุกอย่างไปได้ดีเหมือนในทุกครั้งที่เขาเป็นคนเริ่ม...

ตึก!! เข่าเล็กยกขึ้นกระแทกเข้ากลางเป้าเขาเต็มๆ

"อะโอ๊ยยยย!!!ซี๊ดดดด" คนที่ทำกำลังเคลิ้มขึ้นสวรรค์ร่วงตกลงมาอย่างน่าเวทนา ลำตัวใหญ่ขดงอเข้าหากัน ร้องครางด้วยความเจ็บปวด

"อ๊าาาา ผาดดด" เสียงของเขาโหยหวนจากนั้นก็เงียบหายไป คงทั้งเมาทั้งจุกทั้งเจ็บยากที่จะบรรยาย

ผัดไทยรีบกระโดดลงจากตัวเขามายืนดูผลงานที่ตัวเองทำ ดึงเสื้อที่หลุดลุ่ยขึ้นปิดหน้าอก

"แรงขนาดนี้จะตายหรือเปล่าวะ"ผัดไทยรู้สึกกังวลที่เห็นว่าเขาแน่นิ่งไป แต่ก็ช่างสิ เธอไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์นะ เมียก็มีหัวใจไม่ใช่ผักปลาที่จะได้ยอมตลอดเวลา

"กินเหล้าทุกวันยังไม่ตาย ถ้าโดนแค่นี้ตายก็บ้าละ" มองเขาอย่างห่วงๆ จากนั้นก็เดินไปหยิบผ้าห่มมาสะบัดคลุมตัวให้เขา หวังว่าพรุ่งนี้เขาจะตื่นมาจำอะไรไม่ได้นะ ถ้าจำได้คงหาเรื่องเธอทุกวัน..

ยืนฟังอยู่สักพักก็ได้ยินเสียงลมหายใจดังสม่ำเสมอ นั่นแปลว่าเขาหลับไปแล้ว ค่อยโล่งขึ้นมาหน่อย เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยผัดไทยก็ขึ้นไปนอนในห้องข้างบน ทุกครั้งที่เขาเมาหนักๆ ที่นอนประจำของเขาก็คือโซฟาด้านล่าง