"ถึงแล้วครับมาดาม"
จูเลียลืมตาขึ้นมาตามเสียงเรียกของกิล คนขับรถม้า เธอพยายามปรับสายตาให้เข้ากับแสงเพราะเธอหลับทันทีที่ขึ้นมาบนรถม้า และตอนนี้รถม้าจอดอยู่ด้านหน้าร้านน้ำชาแล้ว
"เป็นยังคะบ้างคะมาดาม ท่านดยุคแคชตันมารอพบมาดามทุกวันเลย และตอนนี้ท่านดยุคก็ยังคงนั่งรอมาดามอยู่ในร้าน"
เหนื่อย...
แต่ทว่าบนใบหน้าของจูเลียก็ยังคงยกยิ้มขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี การเดินทางคราวนี้ได้ประสบการณ์ต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการได้พบกับสามีเก่าที่เธอไม่อยากพบเจอหน้าเขามากสุด
ตลอดไปจนถึงได้พบเจอกับชายที่มอบค่ำคืนเร่าร้อน ด้วยท่าทางเงอะงะของเขาให้เธอ
ไม่รู้ว่าป่านนี้เอลวินจะตื่นรึยังนะ ถึงจะรู้สึกเสียดาย แต่การสานต่อความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นบนความไม่รู้จักกันของเธอและเขา นั่นไม่น่าจะใช่เรื่องดีสักเท่าไหร่
เอลวินกำลังยกแแก้วน้ำชาขึ้นมาดื่ม ในมืออีกข้างของเขากำเข็มกลัดสีเขียวมรกตเอาไว้แน่น เขาตื่นมาท่ามกลางความว่าง
