47.BÖLÜM
"ARI KOVANI"
47.BÖLÜM
SERDAL
“Ana!” dedi kulaklarıma uzanan bir ses. Yataktan kalktım, gözlerimi açtım. Sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyordum. Ağrılarım azalmıştı. Saatlerdir uyuyordum.
“Ana!” diye bir feryat koptu yine avlunun ortasından. Endişe içinde ayağa kalktım. Merdivenleri dikkatlice indim. Lilan ortalarda yoktu. Onunda avlunun ortasında olduğunu düşünüyordum. Misafir konağının kapısını açtım. Avlunun ortasında telefonun diğer ucuna bağıran Hogir’in sesiydi bu.
“Oraya geleyim senin kafana sıkıcam!” dedi Hogir. Bağırmaktan kıpkırmızı olmuştu yüzü.
“N’oluyor?” dedim avlunun ortasına bağırarak. Tüm bakışlar bana dönmüştü. Ferzan Ağa, Bihar Yenge geri dönmüştü. Onları yeni görüyordum. İki gündür kimseyi ne gördüğüm vardı ne de duyduğum… Sadece dinleniyordum.
