สองนาที Nc

1220 Words

ตอนที่8 สองนาที Nc กริ๊งง ว๊ายย สิ้นเสียงกริ่งเพียงเสี้ยววินาทีเจ้าของห้องก็เปิดประตูและดึงเธอเข้าข้างในอย่างรวดเร็ว เขากระชากแมสของเธอออกและบดจูบอย่างบ้าคลั่งคล้ายกำลังลงโทษเธออยู่ มองข้ามความร้อนผ่าวจากกลีบปากบาง ๆ นั่นไป “อื้อออ” “เธอช้าไปสองนาที” “ก็แพรเจอวิน” “เธอไม่จำเป็นต้องคุยกับใครทั้งนั้น” ดวงตาคมเข้มแผ่ความน่ากลัวจนหญิงสาวหวาดหวั่นไม่น้อย “เธอไม่จำเป็นต้องทักทายผู้ชายไปซะทุกคน เห็นแล้วทุเรศ” “แพรทักทายตามมารยาท แดนไม่เข้าใจเหรอมารยาทน่ะ” เธอพูดสิ่งที่อยู่ในใจมาตลอดห้าปี ดีแลนเย็นชาหรือแค่เป็นคนไม่มีมารยาท “เธอกำลังว่าฉันอยู่หรือเปล่า” “...” “เหอะ” “ต้องการอะไรจากแพรกันแน่” “สำหรับคืนนี้ เธอช้าไปสองนาที...ก็สองน้ำเป็นไง” มือหนาถูกปัดออกอย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะกอบกุมหน้าอกของเธอได้สำเร็จ ดีแลนแสยะยิ้มร้ายก่อนจะดันเธอจนติดกับประตูอย่างไม่เบามือนัก “อย่าลองดีกับฉัน มันไม่คุ้ม” “เลว” “เลวก็ผัวคนแรกของเธอไง” กลีบปากที่ปัดป่ายแก้มนิ่มไปมาฉกจูบที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง คราวนี้เขาเพิ่งสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายที่สูงเกินปกติแต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรนอกจากตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอ จ๊วบ “อื้อออ” “อย่าหันหน้าหนีฉัน” ดีแลนพูดเสียงเข้มเมื่อพริตาปฏิเสธจูบจากเขา ซึ่งไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยทำ “แดนกำลังบังคับแพรอยู่นะ” “ก็ไม่เต็มใจเอง” “เราไม่ได้ต้องการนะ และเราก็ไม่ได้เป็นคนรักกัน” “ฉันเอาได้หมด ถ้าจะเอา” ร่างบางถูกตวัดเข้ามาในวงแขนแกร่งอย่างรวดเร็ว ดีแลนอุ้มเธอเข้ามาในห้องโทนมืดของเขาที่ไม่เคยมีใครได้เข้ามาแม้กระทั่งลูกพี่ลูกน้องอย่างแคลอรีน เขาวางพริตาให้ยืนบนเตียงนุ่มถึงอย่างนั้นก็ยังสูงกว่าชายหนุ่มไปไม่เท่าไร ดีแลนกอดรอบเอวเธอหลวม ๆ แววตาวาวระยับเพราะดื่มที่ห้องของแคลอรีนมาไม่น้อย แต่หญิงสาวนั้นไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา “ยอมฉันทุกอย่าง แล้วเธอจะไม่เดือดร้อน” “แดนกำลังขู่แพร” “ลองได้นะว่าแค่ขู่หรือเปล่า” นอกจากจะจ้องมองเธอตาหวานเชื่อมมือหนายังเคลื่อนเข้าไปในเสื้อและปลดตะขอบราเซียร์ของเธออย่างชำนาญ ก่อนที่สุดท้ายแล้วดีแลนก็ถอดช่วงบนของเธอออกหมดในคราวเดียว ร่างหนาลากไล้กลีบปากกับหน้าท้องแบนราบอย่างลุ่มหลง ส่วนมือก็เปลื้องช่วงล่างของเธอออก เเม้จะอายมากมายแค่ไหนพริตาก็แสดงแต่ความเฉยชาออกมาให้เขาเห็น แต่มันก็ไม่ได้มีผลอะไรกับใจของคนอย่างดีแลนเลยสักนิด เขาจับขาเรียวของเธอขึ้นพาดบนบ่าข้างหนึ่ง แม้พริตาจะออกแรงขัดขืนแต่สุดท้ายแล้วดีแลนก็เป็นผู้ชนะตามเคย เขาฝังกลีบปากแนบกับใจกลางความสาวขาวเนียน เธอสวยบริสุทธิ์จนเขาไม่รังเกียจจะใช้ลิ้นกับเธอ “อ๊ะส์” “หึ” หลังหลุดเสียงประหลาดพริตาก็กัดปากแน่นไม่อยากแสดงอะไรให้เขารู้ว่ากำลังชนะเธอ เรียวลิ้นร้อนซอกซอนคนที่ยืนอยู่บนเตียงอย่างลึกซึ้ง เขาจับมือนุ่มมาวางบนศีรษะตัวเองก่อนจะถูกเธอกำขยุ้มอย่างที่ใจต้องการ “อ๊ะส์ พอได้แล้ว…” “อย่าขยับ” “อื้อออ แพรยืนไม่ไหว” มุมปากแสยะยิ้มร้ายเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของพริตา เขาปล่อยให้เธอทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างก่อนจะดึงเรียวขาเธอเข้าหาตัวอีกครั้งและประกบเรียวปากกับใจกลางความสาวส่งเธอให้ถึงปลายทางเสียดเสียว “อื้อออ” “ชอบมั้ย” “ไม่” “เหรอ” เขาถามกลับอย่างเย้ยหยัน พริตากำลังหลอกเขาแต่ร่างกายเธอตอบความจริงให้หมดแล้ว น้ำลื่นใสที่เขากลืนลงคอมันฟ้องว่าเธอมีความสุข “อื้อออ เจ็บ” พริตาเบ้หน้าทันทีเมื่อคนตัวโตพยายามดันแท่งเอ็นปวดหนึบเข้ามา เพียงแค่นิดเดียวก็ทำเธอแทบจะทนไม่ไหวซะแล้ว “อ่าาส์ ตอดของฉันดีจัง” “ดะ..แดน แพรเจ็บ” “เดี๋ยวก็ชิน” ปึก ๆ ๆ ๆ พริตาทนกับความเจ็บปวดที่แล่นพล่านจนน้ำตาไหลเอ่อ แต่น้ำตาไม่เคยมีผลกับคนเย็นชาอย่างเขา สายตาคมเจือแววสะใจเมื่อยังมีหยาดน้ำสีแดงจาง ๆ ชโลมรอบแก่นกายใหญ่ของตัวเอง พริตาจิกเล็บระบายความเจ็บปวดกับที่นอนแน่นก่อนจะจ้องมองใบหน้าหนุ่มลูกครึ่งด้วยความเกลียด “อ่าาส์” “เจ็บ..” “เจ็บสิสะใจดี” สะโพกหนาเดินหน้าตอกอัดอย่างไรก็ความเห็นใจ ยิ่งเขาเข้าหาเธอลึกมากเท่าไรยิ่งได้เห็นอาการทางสีหน้าของพริตามากเท่านั้น “ฮึกกก ฮือออ” “อ่าาส์ เสียวว” “แพรไม่ไหวแล้วนะ” “จะแตกแล้วคนดี…ซี้ดดด” ดีแลนรีบดึงแก่นกายออกเพื่อพ่นน้ำขาวขุ่นไว้เต็มหน้าของหญิงสาวตามนิสัยที่ชอบทำ “เธอแม่งยั่วอารมณ์ฉิบหาย” ดีแลนยื่นสองมือไปบีบคลึงสองเต้าอย่างเร้าอารมณ์ ในขณะที่พริตาปล่อยหยาดน้ำตาปะปนกับน้ำรักของเขา ชายหนุ่มอดเวทนาไม่ได้เลยโยนเสื้อของตัวเองให้เธอใช้เช็ดหน้าก่อนที่จะถูกเขากระชากร่างอ่อนแรงขึ้นมาบดจูบอย่างบ้าคลั่ง “อย่าทำกับแพรแบบนี้ได้มั้ย” “ฉันคิดมาดีแล้ว ถึงได้ทำ” เขาตอบหลังให้โอกาสเธอพูด ก่อนจะลูบแก้มนุ่มของเธอเหมือนเห็นอกเห็นใจแต่ความจริงไม่ใช่เลย “อดทนหน่อยน่า ไม่เกินสองเดือนเดี๋ยวฉันก็เบื่อเธอ” “แค่ผ่านมาหนึ่งคืนแพรก็เหมือนตกนรก” เธอสวนกลับเสียงสั่น “แต่นรกของฉันก็พาเธอเสร็จไม่ใช่เหรอ” ปึก อดทนไม่ไหวอีกต่อไปพริตาใช้กำปั้นทุบแผงอกของเขาจนได้แม้รู้ดีว่าสุดท้ายแล้วอาจจะถูกเขาเอาคืนหลายเท่า “เธอไม่น่ามัวชวนฉันคุยเลย ต้องมานั่งตัดคลิปออกอีก เสียเวลา” ดีแลนพาสายตาของเธอมองไปที่โต๊ะตัวหนึ่งในห้อง บนนั้นมันมีอุปกรณ์การเรียน…และกล้องราคาแพงตั้งอยู่ “สารเลว!” เพี๊ยะ! “ขอบคุณสำหรับคำชม” จบคำนั้นเรียวขาของพริตาก็ถูกจับแยกออกกว้างก่อนที่ใจกลางความสาวของเธอจะถูกเติมเต็มด้วยนิ้วแกร่งถึงสองนิ้ว ถึงจะเล็กกว่าแท่งเนื้อร้อนแต่ความเจ็บที่ได้รับก็ไม่น้อยลงเลย “อื้อออ” “สีหน้าเธอตอนทรมานแม่งน่ากระแทกให้จมเตียง” แจ๊ะ ๆ ๆ ร่างบางบิดเกร็งเมื่อมีความรู้สึกบางอย่างเบียดแทรกความเจ็บปวดเข้ามา เธอกัดริมฝีปากจนช้ำเลือดไม่ให้ตัวเองหลุดเสียงประหลาดออกมา “อื้ออ” “เสียงเธอแม่ง… ฉันอยากแตกในกับเธอจังเลยแพร” “ไม่นะ!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more