ตอนที่11 รอยที่คอ Nc
ติ๊ง ติ๊ง
แคลอรีนส่งภาพที่แอบถ่ายสภาพของภาคินส่งให้เพื่อนอีกสองคน แต่พวกเขากลับเพียงแค่เปิดอ่านและเงียบหายไป
“นี่ไม่มีใครสงสัยอะไรหน่อยเหรอ” หญิงสาวบ่นพึมพำก่อนจะขับรถกลับคอนโดเพื่อเอาเสื้อผ้ามาให้พริตาเปลี่ยน คืนนี้เธอกับเพื่อนอาสาเฝ้าคนเจ็บเอง
“พี่เกรงใจเราจัง ความจริงแพรไม่ต้องลำบากก็ได้นะ”
“ไม่ได้ลำบากค่ะ แพรเต็มใจอยู่”
“แพร”
“คะ” มือบางที่กำลังปอกเปลือกแอปเปิ้ลชะงัก หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองคนที่เรียกชื่อเธอแล้วไม่พูดต่อ
“ที่คอเรานั่นเป็นอะไรครับ” พริตารีบความนหากระจกบานเล็กในกระเป๋าสะพายขึ้นมาส่อง ทันทีที่เห็นร่องรอยนั้นหน้าดีแลนก็ลอยเข้ามา
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ น่าจะโดนแมลงอะไรสักอย่างแพรก็ว่ามันเจ็บ ๆ อยู่” เธอพูดปดด้วยความลำบากใจ อีกครั้งแล้วที่ต้องโกหกเอาตัวรอด
“พี่ว่าแพรขอยาหมอมาทาเถอะครับ แดงมากเลลยนะ”
“ค่ะ พี่คินหยิบทานเองได้มั้ยคะ”
“ได้ค
