ไม่ใช่แค่จูบ Nc

1300 Words
ตอนที่5 ไม่ใช่แค่จูบ Nc ร่างบอบบางถูกดันติดตู้เย็นแน่นขึ้นอีก แววตาของดีแลนพลันเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนเธอกลัวเขาอย่างสุดหัวใจ “มันเป็นใคร” “แดน...” “บอกฉันมาว่ามันเป็นใคร!” เขาเดินหน้าจนแผงอกแน่นหนั่นเบียดเธอ พริตาพยายามใช้มือดันเขาออกห่างแต่เธอก็เหมือนมดตัวเล็ก ๆ กับยักษ์เท่านั้น “มันเป็นใครวะ! ฉันจะฆ่ามัน” “แดน ไหนบอกไม่ได้รู้สึกอะไรกับแพรไง” “ไม่รู้สึก ก็ไม่ได้แปลว่าเธอจะไปคบใครได้” พรึ่บ ว๊ายยย! ดีแลนอุ้มหญิงสาวลอยขึ้นเหนือพื้นเหมือนเธอตัวเบาเป็นปุยนุ่น ก่อนจะวางเธอลงบนโซฟาที่เขานั่งดื่มอยู่ก่อนหน้า หัวใจของพริตาเหมือนจะกระเด็นออกมานอกอกเมื่อเขาคร่อมทับช่วงขาเธอไว้จนแทบขยับไม่ได้ หญิงสาวสอดสายตามองบนโต๊ะก็เห็นว่าขวดเหล้าขวดนั้นมันเหลือแต่ความว่างเปล่าแล้ว “แดน เมาเหรอ” “เธอคิดว่าไงล่ะ” “เราเป็นเพื่อนกันนะแดน มีสติหน่อย” ชายหนุ่มนิ่งคล้ายได้สติกลับมาจริง ๆ เขามองหน้าเธอนานเกือบนาทีก่อนจะตัดสินใจป้อนจูบหื่นกระหายให้เธออย่างปฏิเสธได้ยาก หญิงสาวเม้มปากแน่นเธอจึงถูกดีแลนขยำเข้าที่หน้าอกเต็มแรง มันแรงมามกจนเธอต้องร้องระบายความเจ็บแต่เขากลับใช้โอกาสนี้ส่งลิ้นเข้าในโพรงปากของเธอและกวาดต้อนลิ้นของเธอมาเกี่ยวพันจนได้ “อื้อออ” “แพร!” “ปล่อยแพรนะแดน!” “อย่าดิ้น!” ชายหนุ่มคำรามลั่นห้อง มันดังมากจนเธอคิดว่าถ้าห้องข้าง ๆ มีคนอยู่พวกเขาต้องได้ยินแน่ “จูบแพรทำไม” “ไม่ใช่แค่จูบ คืนนี้ฉันจะเอาเธอด้วย” พริตาเบิกตากว้างที่สุดในชีวิต เธอไม่คิดว่าดีแลนจะพูดแบบนี้ออกมาพลันนึกได้ก็หาทางรอดด้วยการดีดดิ้นให้หลุดจากร่างหนา แต่กลับถูกเขาตรึงสองมือไว้เหนือศีรษะแทน “กรี๊ด ปล่อยนะแดน” “ปล่อยให้หมาเอาเธอไปแดกน่ะเหรอ โทษทีทำไม่ได้ว่ะ” “อื้อออ” พูดประโยคชวนอึ้งจบเขาก็ยัดเยียดจูบรุนแรงให้เธออีกครั้ง พริตาสู้ด้วยการกัดกลีบปากของเขาอย่างแรงแต่ทว่าดีแลนกลับชอบมันและใช้ลิ้นกวาดเลือดที่มุมปากสายตาจ้องเธออย่างน่ากลัว “แดนเมาเกินไปแล้วนะ หยุดเถอะ” “...” “แดน..” พริตาวางมือบนแผงอกหวังปลอบให้เขาใจเย็นลง แต่หารู้ไม่ว่าดีแลนนั้นผ่านการใช้ความคิดมาแล้วว่าเขาควรทำอย่างไรกับเธอ “เธออยู่แค่เอื้อม ฉันไม่ปล่อยให้หมาตัวไหนเอาไปหรอกนะพริตา” เขาตรึงมือทั้งสองด้วยมือเพียงข้างเดียว กลีบปากปล้นจูบ มืออีกข้างหนึ่งปล้ำถอดเสื้อดีไซน์โชว์แผ่นหลังบ้า ๆ ของเธอทิ้ง เมื่อพริตาไม่ยอมง่าย ๆ คนอารมณ์ร้ายเริ่มหงุดหงิดก็ตัดสินใจกระชากมันเป็นเศษซากซะ แคว่ก! กรี๊ดด! “แดน! ไม่เอา อย่าทำกับแพรแบบนี้” “อื้มม” ร่างบางแทบไร้เรี่ยวแรงเมื่อดีแลนไล้ริมฝีปากบนเนินเนื้ออกอวบที่โผล่พ้นบราเซียออกมา เขาซุกไซร้ด้วยความหื่นกระหายจนเกิดเสียงของการดูดดึงผิวอ่อนนุ่ม เมื่อพริตากำลังตัวอ่อนเขาจึงปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระและดึงบราเกะกะนั่นขึ้นไปกองบนอกของเธอแทน “แดน!” “อย่าดิ้น!” “ไม่นะ แดนกำลังจะข่มขืนแพรนะ มีสติซะบ้างสิ!” มือน้อย ๆ นั้นเริ่มผลักไสเขาอีกครั้งแต่มันแทบไม่กระทบกระเทือนร่างกำยำเลยสักนิด ซ้ำดีแลนยังถอดเสื้อของตัวเองออกและโยนไปให้พ้นจากตัว “ฉันไม่ใช่คนใจดีซะด้วยสิแพร ถ้าหงุดหงิดขึ้นมาเธอนั่นแหละที่จะแย่” กรี๊ดดด! มือหนาปล้ำถอดบราเซียของพริตาออก และเมื่อทำสำเร็จชายหนุ่มก็ต้องนิ่งงันให้กับความสวยงามของยอดอกสีหวานบริสุทธ์ของเธอ หญิงสาวบกมือขึ้นปิดแต่ความอวบอัดของเธอก็ล้นฝ่ามือตัวเองอยู่ดี เลือดกายในร่างสูงแล่นพล่านอยากจะขย้ำเธอให้แหลกเป็นชิ้น ๆ ไม่รอช้าก็ขึงมือของเธอให้พ้นจากสองเต้านุ่มและชกชิมเธอทันที "อื้อออ แดน!” จ๊วบบบ ๆ “ดีแลน ปล่อย...” “ฉันชอบปล่อยนะ... ปล่อยใส่หน้า...ใส่ปาก” ไม่พูดเปล่าดีแลนส่งนิ้วชี้เข้าในโพรงปากของเธอเล็กน้อยก่อนจะเอาออกและแสยะยิ้มเมื่อเกือบจะถูกเธอกัดเข้าให้ “เธอไม่มีวันอยู่เหนือฉันได้หรอก” “ไม่นะ! แดน! หยุด!” พรึ่บ พริตาสู้สุดชีวิตเมื่อกำลังถูกเขาจู่โจมชิ้นล่างกระโปรงตัวน้อยสีดำถูกเขาโยนออกไปแล้วเหลือเพียงแพนตี้ตัวบางเท่านั้นที่ปิดความอวบอูมของดอกไม้อยู่ แคว่ก! “แดน!” “หืมม” ดีแลนคำรามต่ำในลำคอเมื่อเห็นสิ่งนั้นของเธอได้อย่างไม่ถนัดตาด้วยซ้ำ เขารีบปลดปล่อยความคับแน่นจนปวดหนึบออกมาเป็นอิสระอย่างรวดเร็ว เขาอดใจไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว... สวบ! กรี๊ดดดด! “แม่ง!” เขารู้ดีว่าเธอน่าจะยังบริสุทธิ์แต่ความสวยงามของเธอเล่นเขาซะจนหน้ามืดรีบอยากครอบครองเธอจนไม่อยากรอเวลา แม้จะดันแท่งเนื้อเข้าได้เพียงส่วนปลายเท่านั้นแต่พริตาก็ได้รับความเจ็บอย่างมากมายเกินไป "แดน... เอามันออกไปจากตัวแพรนะ” “ฉันแม่งโคตรเกลียดเธอเลยว่ะ” เธอหวังสูงไปที่ร้องขอให้เขาเอาท่อนเอ็นแข็งปริออกจากตัวเธอ ในเมื่อมันต้องการปลดปล่อย มันต้องการเธอมานานแล้ว ปึก! “อย่าดันเข้ามา ฮือออ” “ซี้ดดดด โคตรแน่น...อ่าส์” เขาเชิ่ดหน้าครางเพราะนานมาแล้วที่ไม่ได้เจอผู้หญิงที่ตอดรัดเขามากขนาดนี้ ผนังอ่อนนุ่มเต้นตุบยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านแม้เขาไม่ได้ขยับส่งตัวตนเข้าไปให้ลึกกว่าเดิมอีก หยาดเลือดจาง ๆ ที่ชโลมแม่งเนื้อนั้นทำให้เขาแสยะยิ้มอย่างสะใจ “ในที่สุดฉันก็ได้เธอก่อนใคร พริตา” “ฮือออ แดนแพรเจ็บ...” เสียงร้องด้วยควาวมเจ็บปวดของเธอไม่มีผลอะไรกับใจของคนเย็นชา ดีแลนเดินหน้าตักตวงความสุขจากร่างบางเนิ่นนานโดยที่ถุงยางกล่องนั้นยังอยู่ในสภาพเดิม มันไม่ได้มีโอกาสออกมาอยู่นอกกล่องด้วยซ้ำ “ซี้ดดด อ่าส์” ก่อนที่จะปลดปล่อยชายหนุ่มรับถอดถอนแท่งเนื้อออกมาและเอามันขึ้นไปพ่นทุกหยาดหยดไว้บนใบหน้าของหญิงสาวตามรสนิยมของตัวเอง เขายกยิ้มร้ายกาจเมื่อเห็นน้ำสีขาวขุ่นปนกับหยาดน้ำตาของพริตา... “ออกไปจากห้องแพร!” “ให้รีบออกไปไหนเล่า ฉันเพิ่งแตกไปน้ำเดียวเอง” แม้จะพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าแต่ก็เรียกน้ำตาจากร่างบางได้อีกระรอก เพี๊ยะ! “เลว!” “เหอะ” “เลว!” “เลว...แต่ก็ผัวเป็นคนแรกของเธอ” มุมปากที่ทั้งโดนกัดและตบจนได้เลือดยังแสยะยิ้มได้อยู่...เพราะเขามันพวกชอบความรุนแรงซะด้วยสิ สวบ! กรี๊ดดด! เขาดันร่างบางนอนราบบนโซฟาอีกครั้งและตอกอัดท่อนเนื้อที่ไม่ยอมสงบเข้าร่องรักบอบช้ำปราศจากความเห็นใจอย่างสิ้นเชิง “อ่าส์ แน่นฉิบหายเลยว่ะโคตรสะใจ”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD