ตอนที่5 ไม่ใช่แค่จูบ Nc
ร่างบอบบางถูกดันติดตู้เย็นแน่นขึ้นอีก แววตาของดีแลนพลันเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนเธอกลัวเขาอย่างสุดหัวใจ
“มันเป็นใคร”
“แดน...”
“บอกฉันมาว่ามันเป็นใคร!” เขาเดินหน้าจนแผงอกแน่นหนั่นเบียดเธอ พริตาพยายามใช้มือดันเขาออกห่างแต่เธอก็เหมือนมดตัวเล็ก ๆ กับยักษ์เท่านั้น
“มันเป็นใครวะ! ฉันจะฆ่ามัน”
“แดน ไหนบอกไม่ได้รู้สึกอะไรกับแพรไง”
“ไม่รู้สึก ก็ไม่ได้แปลว่าเธอจะไปคบใครได้”
พรึ่บ
ว๊ายยย!
ดีแลนอุ้มหญิงสาวลอยขึ้นเหนือพื้นเหมือนเธอตัวเบาเป็นปุยนุ่น ก่อนจะวางเธอลงบนโซฟาที่เขานั่งดื่มอยู่ก่อนหน้า หัวใจของพริตาเหมือนจะกระเด็นออกมานอกอกเมื่อเขาคร่อมทับช่วงขาเธอไว้จนแทบขยับไม่ได้ หญิงสาวสอดสายตามองบนโต๊ะก็เห็นว่าขวดเหล้าขวดนั้นมันเหลือแต่ความว่างเปล่าแล้ว
“แดน เมาเหรอ”
“เธอคิดว่าไงล่ะ”
“เราเป็นเพื่อนกันนะแดน มีสติหน่อย” ชายหนุ่มนิ่งคล้ายได้สติกลับมาจริง ๆ เขามองหน้าเธอนานเกือบนาทีก่อนจะตัดสินใจป้อนจูบหื่นกระหายให้เธออย่างปฏิเสธได้ยาก
หญิงสาวเม้มปากแน่นเธอจึงถูกดีแลนขยำเข้าที่หน้าอกเต็มแรง มันแรงมามกจนเธอต้องร้องระบายความเจ็บแต่เขากลับใช้โอกาสนี้ส่งลิ้นเข้าในโพรงปากของเธอและกวาดต้อนลิ้นของเธอมาเกี่ยวพันจนได้
“อื้อออ”
“แพร!”
“ปล่อยแพรนะแดน!”
“อย่าดิ้น!” ชายหนุ่มคำรามลั่นห้อง มันดังมากจนเธอคิดว่าถ้าห้องข้าง ๆ มีคนอยู่พวกเขาต้องได้ยินแน่
“จูบแพรทำไม”
“ไม่ใช่แค่จูบ คืนนี้ฉันจะเอาเธอด้วย” พริตาเบิกตากว้างที่สุดในชีวิต เธอไม่คิดว่าดีแลนจะพูดแบบนี้ออกมาพลันนึกได้ก็หาทางรอดด้วยการดีดดิ้นให้หลุดจากร่างหนา แต่กลับถูกเขาตรึงสองมือไว้เหนือศีรษะแทน
“กรี๊ด ปล่อยนะแดน”
“ปล่อยให้หมาเอาเธอไปแดกน่ะเหรอ โทษทีทำไม่ได้ว่ะ”
“อื้อออ” พูดประโยคชวนอึ้งจบเขาก็ยัดเยียดจูบรุนแรงให้เธออีกครั้ง พริตาสู้ด้วยการกัดกลีบปากของเขาอย่างแรงแต่ทว่าดีแลนกลับชอบมันและใช้ลิ้นกวาดเลือดที่มุมปากสายตาจ้องเธออย่างน่ากลัว
“แดนเมาเกินไปแล้วนะ หยุดเถอะ”
“...”
“แดน..” พริตาวางมือบนแผงอกหวังปลอบให้เขาใจเย็นลง แต่หารู้ไม่ว่าดีแลนนั้นผ่านการใช้ความคิดมาแล้วว่าเขาควรทำอย่างไรกับเธอ
“เธออยู่แค่เอื้อม ฉันไม่ปล่อยให้หมาตัวไหนเอาไปหรอกนะพริตา” เขาตรึงมือทั้งสองด้วยมือเพียงข้างเดียว กลีบปากปล้นจูบ มืออีกข้างหนึ่งปล้ำถอดเสื้อดีไซน์โชว์แผ่นหลังบ้า ๆ ของเธอทิ้ง เมื่อพริตาไม่ยอมง่าย ๆ คนอารมณ์ร้ายเริ่มหงุดหงิดก็ตัดสินใจกระชากมันเป็นเศษซากซะ
แคว่ก!
กรี๊ดด!
“แดน! ไม่เอา อย่าทำกับแพรแบบนี้”
“อื้มม” ร่างบางแทบไร้เรี่ยวแรงเมื่อดีแลนไล้ริมฝีปากบนเนินเนื้ออกอวบที่โผล่พ้นบราเซียออกมา เขาซุกไซร้ด้วยความหื่นกระหายจนเกิดเสียงของการดูดดึงผิวอ่อนนุ่ม เมื่อพริตากำลังตัวอ่อนเขาจึงปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระและดึงบราเกะกะนั่นขึ้นไปกองบนอกของเธอแทน
“แดน!”
“อย่าดิ้น!”
“ไม่นะ แดนกำลังจะข่มขืนแพรนะ มีสติซะบ้างสิ!” มือน้อย ๆ นั้นเริ่มผลักไสเขาอีกครั้งแต่มันแทบไม่กระทบกระเทือนร่างกำยำเลยสักนิด ซ้ำดีแลนยังถอดเสื้อของตัวเองออกและโยนไปให้พ้นจากตัว
“ฉันไม่ใช่คนใจดีซะด้วยสิแพร ถ้าหงุดหงิดขึ้นมาเธอนั่นแหละที่จะแย่”
กรี๊ดดด!
มือหนาปล้ำถอดบราเซียของพริตาออก และเมื่อทำสำเร็จชายหนุ่มก็ต้องนิ่งงันให้กับความสวยงามของยอดอกสีหวานบริสุทธ์ของเธอ หญิงสาวบกมือขึ้นปิดแต่ความอวบอัดของเธอก็ล้นฝ่ามือตัวเองอยู่ดี เลือดกายในร่างสูงแล่นพล่านอยากจะขย้ำเธอให้แหลกเป็นชิ้น ๆ ไม่รอช้าก็ขึงมือของเธอให้พ้นจากสองเต้านุ่มและชกชิมเธอทันที
"อื้อออ แดน!”
จ๊วบบบ ๆ
“ดีแลน ปล่อย...”
“ฉันชอบปล่อยนะ... ปล่อยใส่หน้า...ใส่ปาก” ไม่พูดเปล่าดีแลนส่งนิ้วชี้เข้าในโพรงปากของเธอเล็กน้อยก่อนจะเอาออกและแสยะยิ้มเมื่อเกือบจะถูกเธอกัดเข้าให้
“เธอไม่มีวันอยู่เหนือฉันได้หรอก”
“ไม่นะ! แดน! หยุด!”
พรึ่บ
พริตาสู้สุดชีวิตเมื่อกำลังถูกเขาจู่โจมชิ้นล่างกระโปรงตัวน้อยสีดำถูกเขาโยนออกไปแล้วเหลือเพียงแพนตี้ตัวบางเท่านั้นที่ปิดความอวบอูมของดอกไม้อยู่
แคว่ก!
“แดน!”
“หืมม” ดีแลนคำรามต่ำในลำคอเมื่อเห็นสิ่งนั้นของเธอได้อย่างไม่ถนัดตาด้วยซ้ำ เขารีบปลดปล่อยความคับแน่นจนปวดหนึบออกมาเป็นอิสระอย่างรวดเร็ว เขาอดใจไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว...
สวบ!
กรี๊ดดดด!
“แม่ง!” เขารู้ดีว่าเธอน่าจะยังบริสุทธิ์แต่ความสวยงามของเธอเล่นเขาซะจนหน้ามืดรีบอยากครอบครองเธอจนไม่อยากรอเวลา แม้จะดันแท่งเนื้อเข้าได้เพียงส่วนปลายเท่านั้นแต่พริตาก็ได้รับความเจ็บอย่างมากมายเกินไป
"แดน... เอามันออกไปจากตัวแพรนะ”
“ฉันแม่งโคตรเกลียดเธอเลยว่ะ” เธอหวังสูงไปที่ร้องขอให้เขาเอาท่อนเอ็นแข็งปริออกจากตัวเธอ ในเมื่อมันต้องการปลดปล่อย มันต้องการเธอมานานแล้ว
ปึก!
“อย่าดันเข้ามา ฮือออ”
“ซี้ดดดด โคตรแน่น...อ่าส์” เขาเชิ่ดหน้าครางเพราะนานมาแล้วที่ไม่ได้เจอผู้หญิงที่ตอดรัดเขามากขนาดนี้ ผนังอ่อนนุ่มเต้นตุบยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านแม้เขาไม่ได้ขยับส่งตัวตนเข้าไปให้ลึกกว่าเดิมอีก หยาดเลือดจาง ๆ ที่ชโลมแม่งเนื้อนั้นทำให้เขาแสยะยิ้มอย่างสะใจ
“ในที่สุดฉันก็ได้เธอก่อนใคร พริตา”
“ฮือออ แดนแพรเจ็บ...” เสียงร้องด้วยควาวมเจ็บปวดของเธอไม่มีผลอะไรกับใจของคนเย็นชา ดีแลนเดินหน้าตักตวงความสุขจากร่างบางเนิ่นนานโดยที่ถุงยางกล่องนั้นยังอยู่ในสภาพเดิม มันไม่ได้มีโอกาสออกมาอยู่นอกกล่องด้วยซ้ำ
“ซี้ดดด อ่าส์” ก่อนที่จะปลดปล่อยชายหนุ่มรับถอดถอนแท่งเนื้อออกมาและเอามันขึ้นไปพ่นทุกหยาดหยดไว้บนใบหน้าของหญิงสาวตามรสนิยมของตัวเอง เขายกยิ้มร้ายกาจเมื่อเห็นน้ำสีขาวขุ่นปนกับหยาดน้ำตาของพริตา...
“ออกไปจากห้องแพร!”
“ให้รีบออกไปไหนเล่า ฉันเพิ่งแตกไปน้ำเดียวเอง” แม้จะพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าแต่ก็เรียกน้ำตาจากร่างบางได้อีกระรอก
เพี๊ยะ!
“เลว!”
“เหอะ”
“เลว!”
“เลว...แต่ก็ผัวเป็นคนแรกของเธอ” มุมปากที่ทั้งโดนกัดและตบจนได้เลือดยังแสยะยิ้มได้อยู่...เพราะเขามันพวกชอบความรุนแรงซะด้วยสิ
สวบ!
กรี๊ดดด!
เขาดันร่างบางนอนราบบนโซฟาอีกครั้งและตอกอัดท่อนเนื้อที่ไม่ยอมสงบเข้าร่องรักบอบช้ำปราศจากความเห็นใจอย่างสิ้นเชิง
“อ่าส์ แน่นฉิบหายเลยว่ะโคตรสะใจ”