เพทายร้าย(พ่าย)รัก เมียเด็ก

ตอนที่3 อนาคอนด้าตัวใหญ่

จู่ๆ เขาก็เดินกลับมาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาที่อยู่ใกล้ๆ เตียงนอน ทำให้ตอนนี้ฉันเห็นไอ้อนาคอนด้าตัวใหญ่ที่มันกำลังตั้งชูชันอยู่เต็มสองตา นี่เขาไม่คิดที่จะใส่เสื้อผ้าก่อนหรือไง

แล้วทำไมถึงได้ใหญ่ขนาดนั้นวะเนี่ย พ่อให้มาหรือว่าแอบไปอัพไซต์กันแน่นะ ถึงว่าเมื่อกี้ผู้หญิงคนนั้นรีบปฏิเสธทันควันเลย

ครืด!! ครืด!! ครืด!!

และในขณะที่ฉันกำลังตลึงไปกับไอ้เจ้าอนาคอนด้าตัวใหญ่อยู่นั้น จู่ๆ โทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงด้านหลังก็สั่นขึ้นมา ฉันรีบยกสะโพกของตัวเองขึ้นเล็กน้อยก่อนจะหยิบเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงด้านหลังออกมาอย่างทุลักทุเล

สายเรียกเข้า พี่เจนนี่

ชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ตอนนี้ทำให้ฉันอยากจะกดรับสายเต็มที ถ้าไม่ติดตรงที่ว่ากลัวผู้ชายที่นั่งอยู่ด้านนอกนั่นจะได้ยิน

เอ๊ะ!! แล้วนี่เขาหายไปไหนแล้วนะ หรือว่าจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำแล้ว คิดได้แบบนั้นฉันก็รีบพาตัวเองออกมาจากใต้เตียงทันที ทว่าหัวใจดวงน้อยๆ ของฉันก็กระตุกวูบอย่างแรง เมื่อได้ยินเสียงผู้ชายดังอยู่ไม่ไกลจากตัวฉันเท่าไหร่

“อยากดูหนังสดก็มาขอกันดีๆ ไม่ใช่มาแอบอยู่ใต้เตียงคนอื่นแบบนี้”

พอฉันหันหน้ากลับไปตามเสียงก็พบว่าผู้ชายคนนั้นเขานั่งพิงหัวเตียงเอามือกอดอกแล้วมองมาทางฉัน แต่ที่ทำฉันตลึงงันอยู่ตอนนี้ไม่ใช่เจ้าอนาคอนด้าตัวใหญ่หรอกนะ เพราะตอนนี้ท่อนล่างของเขามีผ้าขนหนูสีขาวพันรอบเอวอยู่

สิ่งเดียวที่ทำให้ฉันเหมือนต้องมนต์สะกดอยู่ตอนนี้ก็คงจะเป็นใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรของเขานี่แหละ หล่อ หล่อมาก หล่อพอๆ กับคุณคามินเจ้านายของฉันเลย ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงเป็นเพื่อนกัน

“มองหน้าฉันทำไม หน้าฉันเหมือนพ่อเธอหรือไง” ผู้ชายคนนี้สงสัยจะมีดีแค่หน้าตาสินะ ปากนี่อยากกระโดดถีบมากพูดตามตรง

“อ เอ่อหนูขอโทษนะคะ หนูไม่ได้ตั้งใจจะมาแอบดูคุณกับผู้หญิงของคุณเลยนะ หนูแค่เอาเครื่องดื่มเข้ามาให้ค่ะ แต่เมื่อกี้ตกใจนิดหน่อยเลยแอบเข้าไปอยู่ในนั้น” ฉันยกมือขอโทษขอโพยเขายกใหญ่ ใจนี่อยากจะด่าให้หน้าแหกถ้าไม่ติดตรงที่ว่ากลัวจะตกงานอะนะ

“เธอชื่ออะไร?” เอาไงดีวะ ขืนถ้าบอกชื่อจริงๆ ไปแล้วเขาไปบอกคุณคามีนฉันต้องซวยแน่ๆ อีกอย่างพี่เจนนี่ก็จะซวยไปด้วยเหมือนกัน แต่ด้วยความสมองไวของฉัน ฉันจึงเลือกที่จะโกหกเขาไป

“ชื่อ…ชะเอมค่ะ” คิดได้อยู่ชื่อเดียวนี่แหละ เพราะมันเป็นชื่อของยัยเอมที่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน แล้วเราสองคนก็กำลังจะเข้ามหาลัยเดียวกันด้วย

“ชะเอมเหรอ งั้นเธอเตรียมตัวตกงานได้เลย” สิ้นเสียงของเขา เขาก็หันไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะด้านข้างหัวเตียงขึ้นมา ฉันที่เห็นแบบนั้นก็รีบลุกจากพื้นแล้วกระโจนขึ้นเตียงไปตะครุบมือที่กำลังกดโทรศัพท์ของเขาอย่างไว

“คุณคะ หนูขอโทษจริงๆ นะ หนูไม่ได้ตั้งใจเข้ามาแอบดูคุณจริงๆ คุณอย่าบอกคุณคามินเลยนะคะ” ปากว่าฝ่ามือก็ยังคงตะครุบมือของผู้ชายคนนี้ไม่ยอมปล่อย แล้วนี่ฉันเอาความใจกล้ามาจากไหนก่อน กระโดดขึ้นเตียงมาแทบไม่คิดหน้าคิดหลังเลย

แล้วผู้ชายคนนี้ยิ่งมองใกล้ๆ ยิ่งเหมือนถูกมนต์สะกดจริงๆ ทั้งตา จมูก ปาก ดูดีไปหมดเลย

“ทำไมฉันต้องเชื่อเธอ ปล่อยมือแล้วลงไปจากเตียงของฉัน”

“ไม่ค่ะ หนูจะไม่ยอมตกงานเพราะคุณแน่ๆ ถ้าหนูตกงานหนูก็จะไม่มีเงินมารักษายายหนู” ใช่ ถ้าฉันตกงานรายได้อีกทางของฉันก็จะหายไป แล้วเงินค่าผ่าตัดยายที่จะต้องใช้เดือนหน้าฉันก็คงจะหาไม่ทันแน่ๆ นี่ยังขาดอีกตั้งสามแสน

“มันก็เรื่องของเธอ ปล่อย”

“ไม่ค่ะ หนูไม่ปล่อย คุณจะให้หนูทำอะไรก็ได้หมดเลยนะ หนูยอม ขอแค่คุณไม่บอกเรื่องนี้กับคุณคามิน ได้ไหมคะ”

“ยอมหมดเลยงั้นเหรอ?” แววตาเจ้าเล่ห์ฉายชัดขึ้นมาทันที ก่อนที่เขาจะพูดประโยคที่ทำให้ฉันแทบอยากจะหยุดหายใจออกมา

“ตัวเธอ ร่างกายของเธอ เธอจะยอมให้ฉันได้ไหม?”