ตอนที่5 ขอนมใหญ่ๆ

1113 Words

ด้านเพทาย “อายุแค่สิบแปดงั้นเหรอ คิดว่าฉันโง่มากรึไง” ปกติไอ้คามินมันไม่รับเด็กที่อายุต่ำกว่ายี่สิบปีเข้ามาทำงานในผับของมันอยู่แล้ว เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่เธอจะอายุแค่สิบแปด “ไว้ถึงเวลาเมื่อไหร่ ฉันจะจัดให้หนักเลยคอยดู หึ” ผมพ่นคำพูดออกมาโดยที่สายตาจับจ้องไปยังเบอร์โทรศัพท์ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง ก่อนจะพิมพ์ชื่อเจ้าของลงไป ชะเอม นี่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอเอาความใจกล้ามาจากไหน ถึงได้มาแอบหลบอยู่ใต้เตียงแบบนี้ แต่เท่าที่ได้พูดคุยกับเธอเมื่อกี้ก็ไม่น่าแปลก ตอนแรกที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์สั่นผมก็แปลกใจอยู่นะ เพราะปกติผมเป็นคนเปิดเสียงโทรศัพท์ตลอดเวลา เผื่อว่าลูกน้องจะโทรมาเรื่องงาน แล้วที่แปลกใจไปกว่านั้นคือเมื่อผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูปรากฏว่าหน้าจอมืดสนิท ผมเลยรู้ได้ในทันทีว่าไม่ใช่ของผมแน่นอน อีกอย่างผมเป็นคนที่สายตาไวด้วยไง พอเห็นแสงแวปๆ จากใต้เตียงผมก็ก้มลงไปมอง ตอนนั้นเธอเอาแต่จ้องหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองเลยไม่ทันสังเกตเห็นผม ผมก็เลยเดินย่องๆ ขึ้นมานั่งอยู่บนเตียง แล้วทำเสียงให้เงียบที่สุดเท่าจะเงียบได้ สุดท้ายก็อย่างที่ทุกคนเห็น หึ :) ตู๊ดดดดด!!! ตู๊ดดดดด!!! (มีอะไร?) “หาเด็กให้กูที รออยู่ห้องเดิม” ผมต่อสายหาไอ้คามินเพื่อที่จะให้มันหาเด็กเอนมาให้อย่างเช่นทุกครั้ง เพราะตอนนี้อารมณ์ในตัวของผมมันยังไม่หมด มันยังต้องการปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมา (คนที่ไปกับมึงก่อนหน้านี้หละ ไม่ได้เหรอ?) “ได้ แต่กูปล่อยกลับไปแล้ว” (ทำไม ไม่เร้าใจ?) “เออ แม่งเจอกูกระแทกไม่กี่ทีก็ร้องบอกไม่ไหว” ของผมมันอาจจะใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยไปหน่อยก็จริง แต่ถ้าอยากเอามันๆ มันก็ต้องกระแทกแรงๆ แบบนี้นี่แหละ (หึ มึงก็เบาๆ บ้างก็ได้ แล้วนี่จะเอาแบบไหน? แบบเดิมไหม?) “เออ ขอนมใหญ่ๆ หน้าสวยๆ ขาวๆ เหมือนเดิม” จะว่าไปยัยเด็กคนเมื่อกี้ก็สวยดีนะ เธอขาว เธอสวย จนผมแทบจะอดใจไม่ไหว ถ้าไม่ติดตรงที่ประจำเดือนเธอมา เธอไม่ได้ออกไปจากห้องของผมแน่นอน (เออ งั้นรออีกสิบนาที เดี๋ยวจัดให้ แค่นี้นะ) “เดี๋ยว!!” ก่อนที่มันจะกดวางสายผมไป ผมก็รีบร้องห้ามไว้ก่อน (อะไรอีกครับ ไอ้คุณเพทาย) “มึงเคยรับเด็กที่อายุต่ำกว่ายี่สิบเข้ามาทำงานที่นี่ปะ?” ที่ถามมันเพราะอยากมั่นใจว่าในอนาคตอันใกล้ ผมจะไม่ถูกแจ้งข้อหาพรากผู้เยาว์ (ถามทำไม?) “ก็แค่อยากรู้ มึงตอบมาเหอะน่า” (ไม่เคย แค่นี้นะกูกำลังเข้าได้เข้าเข็ม สัส) ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆ สิ้นเสียงไอ้คามิน มันก็กดตัดสายผมทิ้งอย่างไม่ไยดี ไอ้นี่เวลาที่เอากับผู้หญิงเป็นแบบนี้ตลอดเลย แต่ก็ช่างเหอะ เพราะตอนนี้ผมได้คำตอบที่ผมต้องการมาแล้ว หึ สองวันต่อมา @บริษัทองศา 19.00 น. “ใจมึงไม่คิดจะช่วยกูหิ้วเลยหรือไง” “วันนี้กูเป็นคนจ่ายตังค์ไง ส่วนมึงเป็นคนหิ้วก็ถูกแล้ว” ผมว่าพลางเดินนำหน้าไอ้คามินไปยังห้องทำงานของไอ้องศา หลังจากที่ก้าวเท้าออกจากลิฟต์มาเมื่อกี้ โดยที่ไม่สนใจเสียงบ่นพึมพำของคนที่กำลังหิ้วของพะรุงพะรังเดินตามหลังผมมาอยู่ตอนนี้ เพราะก่อนหน้านี้ผมเป็นคนไปซื้อแล้วก็หิ้วขึ้นรถเองทั้งหมดเหมือนกัน :) ตึกตึกตึก!!! แอดดดด!!! พอเดินมาถึงหน้าประตูผมก็ผลักบานประตูเข้าไปอย่างถือวิสาสะ เพราะผมรู้ว่าไอ้องศามันนั่งทำงานอยู่ด้านในเนื่องจากไฟในห้องทำงานมันยังไม่ปิด อีกอย่างก่อนหน้านี้พวกผมก็ส่งข้อความมาถามมันก่อนแล้วด้วย แต่พอผลักประตูเข้ามาปุ๊บ สายตาผมก็ไปปะทะเข้ากับหญิงสาวที่กำลังจ้องมองมาทางผมอย่างตื่นตกใจ ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเพราะเธอคือพราวฟ้า น้องสาวสุดที่รักของผมเอง O.O “ทำไมทำหน้าตาแบบนั้นหะ ยัยพราว นี่พี่ชายสุดที่รักของแกนะ ไม่ใช่ผีนะเว้ย” หน้าผมออกจะหล่อขนาดนี้ แล้วดูเธอมองผมสิ ทำกับอย่างเห็นผียังไงยังงั้นเลย “ไอ้เหี้ย ให้กูหิ้วอยู่คนเดียว มึงนี่เดินตัวปลิวขึ้นมาเลยนะ สัส” ไอ้คามินที่ผลักประตูตามหลังผมเข้ามา ก็ยังคงบ่นไม่เลิก ไม่ต้องสงสัยว่าพวกผมซื้ออะไรมา ก็แค่เหล้ากับMixerไม่กี่ขวด แล้วก็กับแกล้มไม่กี่อย่าง “พวกมึงมาทำเหี้ยไรกัน” เสียงเจ้าของห้องอย่างไอ้องศาที่อารมณ์ดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เอ่ยถามพวกผมสองคนทันที “มากินเหล้ากับมึงไง เห็นช่วงนี้มึงไม่ค่อยว่างที่จะออกไปดื่มกับพวกกู” จริงอย่างที่ไอ้คามินพูดแหละ เพราะพักหลังๆ ไอ้องศามันไม่ไปดื่มกับพวกผมเลยนะ เดี๋ยวก็กลับบ้าน เดี๋ยวก็ไม่ว่าง ถ้ามันมีเมียผมคงคิดว่ามันติดเมียจนลืมเพื่อนแล้ว “แล้วนี่เพื่อนมาหา มึงไม่คิดจะลุกมานั่งกับพวกกูเลยรึไง” “กูขอเคลียร์งานให้เสร็จก่อน เดี๋ยวไป” พอผมพูดจบมันก็ตอบผมกลับมาทันทีก่อนที่มันจะก้มหน้าก้มตาเซ็นเอกสารที่กองอยู่บนโต๊ะของมัน แล้วนั่นยัยพราวเป็นอะไร นั่งกัดปากตัวเองทำไม? “ยัยพราว นั่งกัดปากทำไมวะ” ผมอดไม่ได้ที่จะถามน้องสาวตัวเองออกไป ก่อนที่จะได้คำตอบจากเธอกลับมา “อ เอ่อ พอดีเมื่อกี้พราวโดนมดกัดปากค่ะ ตอนนี้เลยคันๆ” มดกัด? โตเป็นควายแล้วยังปล่อยให้มดกัดปากตัวเองอีก ผมได้แต่ส่ายหัวให้กับน้องสาวตัวเอง ก่อนจะหันไปสนใจขวดเหล้าที่วางอยู่ตรงหน้าของตัวเอง คืนนี้ไม่เมาไม่เลิกครับ หึ!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more