Rrrr
เสียงเรียกเข้าดังขึ้นจากเครื่องของกราฟ เจ้าของเครื่องไม่รับสาย ไม่แม้แต่จะเอาออกมาดูว่าใครโทรมา แต่เสียงเรียกเข้าดังตลอด พอสายตัดก็โทรมาใหม่ วนอยู่แบบนั้น จนเขาคงรำคาญที่มันสั่นอยู่ที่ขา ถึงได้ล้วงออกจากกระเป๋ากางเกงมาวางไว้ข้างตัว
“ไม่รับสายอุ๋มเหรอ” ฉันเห็นว่าเป็นอุ๋มโทรมาก็เลยถามเขา ตอนที่อยู่ที่รีสอร์ต กราฟก็ดูปกติ ไม่มีทีท่าว่าโกรธหรือเคืองอุ๋มเลย
“ไม่อะ” เขาหันมาตอบฉันแล้วเอนตัวล้มลงนอนโดยที่ใช้แขนของตัวเองเป็นหมอนชั่วคราว
“นอนดูดาวเปล่า นั่งนาน ๆ เดี๋ยวเมื่อย มึงนอนหนุนซิกซ์แพ็กกูนี่” กราฟพูดไปยิ้มไป เขาพยายามทำตัวให้เป็นปกติ
“แบบมึงอะเขาเรียกว่าวันแพ็ก” มีแต่พุงจะเอาอะไรมาซิกซ์แพ็ก พวกหนุ่ม ๆ นี่ตอนแรกก็เห็นไปฟิตเนส ฟิตหุ่นกันน่าดู แต่พอแยกย้ายกันไปมีแฟน ก็ไม่เห็นมีใครเข้าฟิตเนส
“กับเอฟนี่เป็นไงบ้างวะ” กราฟเอ่ยขึ้นมาเมื่อฉันล้มตัวนอนที่หน้าท้องของเขาแล้ว
“ปกติ ที่จริงกู
