การจราจรด้านนอกมหาลัยคงจะแน่นหนา ถึงได้ทำให้รถในมหาลัยต้องชะลอตัวด้วย และรถของฉันก็จอดอยู่ที่หน้าตึกวิศวะพอดี
ก๊อก ก๊อก
ฉันหันไปที่ด้านข้างของรถก็พบว่าแฟนเก่ามายืนฉีกยิ้มให้อยู่ และเขาก็ยังคงเคาะไม่หยุด จนฉันต้องจำใจลดกระจกลง
“กลับด้วยดิเตง”
“ไม่”
คนหน้ามึนสอดมือเข้าทางหน้าต่างกระจกที่ลดลง เขาปลดล็อกประตูแล้วรีบเปิดเข้ามานั่ง ฉันได้แต่อ้าปากค้างกับการกระทำของอีกฝ่าย
“เค้าขับให้ไหมเตง” โอ๊คโบกมือตรงหน้าฉันราวกับเรียกสติ
ฉันไม่ค่อยแน่ใจกับตัวเองว่าถ้าเขายังมาป้วนเปี้ยนวุ่นวายกันแบบนี้ ฉันจะเสียสติก่อนไหม รู้สึกสติหลุดบ่อยมาก
“จะให้ไปส่งที่ไหน” ในเมื่อขึ้นรถมาด้วยกันแบบนี้แล้ว ก็ต้องถามถึงสถานที่ที่เขาจะไป ทั้งที่ฉันก็คิดว่าฉันน่าจะรู้ว่าจะให้ไปส่งที่ไหน
คอนโดฉัน?
“คอนโดเตง”
นั่นไงล่ะ คิดเอาไว้แล้วเชียว
ฉันแสดงสีหน้าเอือมระอาแต่ถึงอย่างนั้นก็ไปส่งตามที่เขาบอก เพราะขี้เกียจที
