ฉันไปส่งพี่นายที่คอนโดของเขาโดยที่มีรถอีกคันขับตามหลังมาแต่ไม่ได้ต่อกันนัก เขาให้คันอื่นคั่นกลางตลอด คงกลัวว่าฉันจะเห็นเข้า
“ขึ้นไปกินอะไรที่ห้องพี่ก่อนไหม” คนข้าง ๆ ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วเอ่ยถามขึ้นมา เขามองฉันด้วยแววตาคาดหวัง ซึ่งฉันก็ดับหวังเขาลงโดยการส่ายศีรษะช้า ๆ และยิ้มบาง ๆ ให้อย่างน่ารัก เพื่อที่จะได้ไม่ดูเป็นการปฏิเสธแบบไม่ถนอมน้ำใจกันจนเกินไป
หากฉันขึ้นไปที่ห้องเขา เชื่อเหอะว่าฉันไม่ได้กินอะไรหรอกนอกจากตัวเขา สายตาที่เคยโลมเลียฉันในตอนลับตาคน ยังสยองจนขนลุกขนพองมาจนถึงทุกวันนี้
ผิดกับบางคนที่เวลามองฉันด้วยแววตาลามก ฉันกลับพร้อมที่จะถอดเสื้อผ้าแล้วเดินเปลือยเข้าหา…
ฉันสะบัดห้วงความคิดที่มีคนเก่าโผล่เข้ามาแวบหนึ่งออกไป ก่อนหน้านี้ฉันก็พอจะทำใจเรื่องระหว่างเราได้แล้ว แต่เขาดันกลับมาให้ฉันนึกถึงอีกเสียงั้น
“ช่วงเวลาแบบนี้รถติดนะ นั่งเล่นห้องพี่ก่อนแล้วสามสี่ทุ่มค่อยกลับก็ได้”
“ไ
