ยกมือขึ้น เธอทำเพราะอยากช่วยเท่านั้นไม่ต้องการอะไรตอบแทน “ไม่เป็นไรค่ะ”
“รับไว้เถอะครับ ถือว่าเป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ”พยายามคะยั้นคะยอ
“รับสิแพท!”มิรันแนะนำ
แพททิเซียยอมรับเงินมา
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”พี่ชายคนโตเดินห่างออกไป ไซน์ติดตามออกไปด้วย
เซย์ค่อยๆ ก้าวเข้าหาหญิงสาวแล้วระบายยิ้มสีหน้ากรุ่มกริ่ม
“ผมชื่อเซย์นะครับ”แนะนำตัว
“ค่ะ”
“คุณแพทพอจะมีเวลาว่างไหม ไว้วันหลังเราไปเที่ยวด้วยกันนะครับ”แพททิเซียเหลือบมองเขาเล็กน้อย แล้วหันมายิ้มเก้อๆ กับคู่สนทนาตรงหน้า
“เอ่อ... ไม่ดีกว่าค่ะ”ปฏิเสธอย่างละมุนละม่อม
หมับ!
มือถูกคว้าไว้อย่างทันท่วงที หญิงสาวชะงักด้วยความตกใจ รีบบิดออกอย่างใจเย็นแต่คนจับกลับไม่ยอมปล่อย
“นะครับ พี่เซ็ทไม่ว่าหรอก”
หมับ!
จังหวะนั้นเซ็ทคว้ามือสองคนไว้แล้วแกะออก เซย์มองหน้าพี่ชายด้วยความแปลกใจ แพททิเซียรีบหลบอยู่ด้านหลังเขาด้วยความหวั่นใจ
“แกจะทำอะไรเซย์ ไม่นึกถึงหน้
