บทที่ 8 ปรึกษา
1034 Words
@หลายวันต่อมา
พอเริ่มวันจันทร์เขาต้องรีบเข้าคาสิโน่ด่วนเนื่องจากลูกน้องโทรมารายงานว่ามีปัญหาและโดนคุกคามจากฝ่ายตรงข้ามทำให้เขาต้องเดินทางมาจัดการเอง กว่าจะเสร็จเรียบร้อยก็ปาเข้าไปหลายวัน เขาได้แต่ไลน์คุยหรือคอลหารดาทุกวัน เพื่อไม่ให้เธอคิดว่าเขามาจีบเล่นๆ ไม่ได้จริงจัง
ตอนนี้เขานัดเจอกับเพื่อนในผับที่ร่วมหุ้นกันเปิด โดยมีภารดาและพี่ชายเขามาด้วย
“เรียกพวกกูมาทำไม มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”ราเชนเดินเข้ามาก่อนคนแรกเอ่ยถามพลางนั่งลงตรงข้ามเพื่อน
“สวัสดีครับพี่เพลิง น้องภา”นภัทรหันไปกล่าวทักทายพี่สะใภ้ของเพื่อนรักและพี่ชาย
“สวัสดีค่ะพี่ๆ ทุกคน สบายดีนะคะ”ภารดากระพุ่มมือยกไหว้ทีละคนด้วยความย่ำเกรง แม้ว่าเธอจะอยู่ในสถานะของสะใภ้คนโตก็ตาม ทว่าก็ยังให้ความเคารพนับถือเพื่อนของพระพายทุกคนเหมือนพี่ชาย
“ถ้าพูดถึงเรื่องงานก็สบายดี ถ้าเรื่องส่วนตัวก็มีปัญหานิดหน่อย หนักอกหนักใจสาวๆ มาตบแย่งชิงพี่กันทุกวัน จนโดนคุณแม่บ่นจนหูชา”ภาคินว่าพลางส่ายหัวให้กับความหล่อเหลาของตนเอง ซึ่งช่วยไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงดี
“หลงตัวเองไปแล้วภาคิน น้ำหน้าอย่างมึงจะมีผู้หญิงคนไหนเอา”
“อ่าว! พี่เพลิงพูดอย่างงี้ได้ไง ผมน้อยใจนะ”
“พี่เพลิงก็อย่าไปแกล้งพี่ภาคินสิคะ วันก่อนภาได้ยินมาว่าไปอ่อยนางแบบสาวอยู่เลย แต่ว่าเขาไม่เล่นด้วยเลยโดนตบหน้า”
“น้องภา!!”สีหน้าเจื่อนลงเอ่ยเรียกชื่ออีกฝ่ายด้วยเสียงลั่น มันก็จริงแหละ เขากำลังตกหลุมรักนางแบบคนหนึ่งอยู่ ตามส่งดอกไม้ ของขวัญไปให้ตลอด แต่เจ้าหล่อนเล่นตัวมากไปหน่อยไม่ยอมรับของจากเขาแล้วส่งกลับมาให้อีก คนหล่ออย่างภาคินเสียหน้าหมดกันพอดี
“พอๆ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า”พระพายยกมือห้าม ก่อนจะพูดกันเรื่องอื่นไปมากกว่านี้
“นี่คือเอกสารที่ภาหามาได้ค่ะ และคำบอกเล่าจากคนเก่าคนแก่ของบ้าน”เธอส่งซองเอกสารสีน้ำตาลให้กับทุกคนในห้อง ซึ่งเป็นข้อมูลที่รวบรวมมาได้ตลอดหนึ่งอาทิตย์
ทุกคนเปิดสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดู กวาดสายตาอ่านทีละบรรทัดด้วยความสงสัยฉงนงงุนงน ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมถึงได้เกลียดกันเกลียดกันหนา
“จากที่ภาแอบไปสอบถามมาจากหุ้นส่วนคนเก่าๆ นะคะ แต่ละคนก็บอกว่าเมื่อก่อนเราเป็นมิตรสัมพันธ์ไมตรีกับครอบครัวเมธีวัชรกุลมานานหลายรุ่น พอมาถึงรุ่นเจ้าสัวนี่แหละค่ะ ก็เลยเกิดเรื่องไม่เข้าใจ”
“แล้วสาเหตละ น้องภาได้ถามหรือเปล่า”พระพายถามต่อ
“ครอบครัวสองเราไม่ได้ทำธุรกิจเหมือนกัน และไม่มีทางที่จะแย่งลูกค้าหรือแข่งขันกันได้ แต่ที่แปลกมากเลยนะคะว่า เมื่อก่อนคุณพ่อก็เคยเป็นหุ้นส่วนในบริษัทของเจ้าสัวด้วย และเจ้าสัวก็เคยเป็นหุ้นส่วนของบริษัทเรา แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นถึงได้ถอนหุ้นออกมาจนหมด แล้วประกาศแตกหักกัน ไม่เผาผีกันอีกเลย”
“อันนี้พี่ก็เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกัน”ราเชนบอก
“ภาลองไปดูพวกเอกสารของฝ่ายบัญชีนะคะ ก็ไม่พบเรื่องการยกยอกเงินอะไรพวกนี้เลย ปัญหาทางธุรกิจกันแทบไม่มี ภาว่าต้องเป็นเรื่องอื่นมากกว่า”
“พี่ก็ไปถามพ่อแม่มาเหมือนกัน พวกท่านไม่ยอมบอกอะไร”ภาคินบอก
“พี่ก็ด้วย แค่บอกว่าอย่าเข้าไปยุ่งเด็ดขาด เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว ไม่มีใครอยากจะรื้อฟื้นกันหรอก”นภัทรกล่าว ครอบครัวของพวกเขารู้จักสนิทสนมกันมานานย่อมรู้ดี เพียงแค่ไม่อยากให้รับรู้ ดูแล้วน่าจะเป็นเรื่องไม่ค่อยดี
“พ่อแม่ของพวกเราต้องมีพิรุธแน่ๆ พวกท่านรู้แต่ไม่ยอมบอก พยายามหลีกเลี่ยงเรื่องพวกนี้”
“ก็จริงอย่างที่มึงบอกได้พาย แต่เรายังไม่ได้แอบถามลูกน้องคนเก่าแก่ของครอบครัวเลยนะ”
“ลืมไปได้ยังไง คนขับรถของคุณพ่อ ไหนจะการ์ดกับแม่บ้านอีก กูต้องไปถามเองแล้วแหละ”
“เดี๋ยวๆ ไอ้พาย มึงคิดว่าเป็นเรื่องง่ายหรือไง แต่ละคนรักและถวายตัวให้กับคุณพ่อมากแค่ไหน มึงก็รู้”
“งั้นบินไปเมืองนอก ไปถามคุณปู่ คุณย่า เลยดีมั้ยพี่เพลิง พวกท่านน่าจะให้คำตอบเราได้”
“ก็ต้องรอค่ะ ช่วงนี้งานเยอะกองเท่าภูเขา ไม่สามารถปลีกตัวไปไหนได้ นอกจากเดือนหน้า”ภารดาเอ่ยแทรก อยากจะช่วยเหมือนกัน แต่งานของเธอกับสามีเยอะจนกว่าจะเดินทางไปไหนในระยะเวลานานได้ ไม่อยากทิ้งงานให้เอกภพจัดการคนเดียว
“อะเค งั้นผมขอรบกวนให้พี่เพลิงกับน้องภาจัดการแทนแล้วกันนะ ผมจะได้ตามจีบรดาต่อ”
“แล้วความสัมพันธ์มึงกับรดาเป็นยังไงบ้าง”นภัทรเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ ตั้งแต่มันบอกว่าจะจีบหญิงสาวก็หายเงียบไปเลย ไม่ส่งความเคลื่อนไหวให้รู้
“ก่อนหน้านี้อาสาพาเธอไปส่งเค้กที่ราชบุรี หิ้วเอเดนไปด้วย ได้คะแนนไปเต็มๆ เลยวะ คุยกันทุกวัน”
“ก็ไปได้สวยดีนะ แต่มึงต้องรีบสะสางให้เร็วที่สุด ถ้าน้องรดารู้เรื่องว่าครอบครัวไม่ถูกกัน จะเป็นเรื่องใหญ่เอาได้สิ”
“ยังไงวะ”
“เธอจะไม่คิดว่ามึงจริงจังแต่เป็นการเข้ามาจีบเล่นๆ แล้วสลัดทิ้ง”
“กูไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะ กูรักและจริงใจกับเธอมาก อยากได้มาเป็นแม่ของลูก ก็ไม่มีวันยอมให้เรื่องบ้าบอพวกนี้มาทำร้ายความรักของกูหรอก”
“นั่นแหละสิ่งที่มึงต้องรีบทำ”
- Writer
