“คุณรดาค่ะ ลูกค้าที่ชื่อพระพรายต้องการขอพบค่ะ”
“ขอบใจมากจ้ะ” เพียงแค่ได้ยินชื่อเธอก็ยิ้มออกมาทันที แต่ก็แปลกใจไม่ได้ว่าเขารู้ได้ยังไงว่านี้เป็นร้านอาหารของเธอ ไม่รอช้าเธอก็เดินไปพบเขาทันทีไม่อยากปล่อยให้รอนาน กลัวจะเสียมารยาทเอาได้
“ไม่รอให้กินเสร็จก่อนเหรอมึง แล้วค่อยเจอ”
“ไม่เอา เดี๋ยวมีเวลาคุยกันน้อย”
“สวัสดีค่ะคุณพราย รู้ได้ยังไงคะว่าเป็นร้านของรดา” ร่างเพรียวบางในชุดเดรสสีชมพู แขนตุ๊กตาเดินเข้ามาหาพร้อมกับยกมือไหว้ทักทายคนตรงหน้าที่อายุมากกว่าแล้วหันไปยิ้มให้กับหนุ่มน้อยทั้งสองคนด้วยความเอ็นดู
“สำหรับผมแล้วเรื่องพวกนี้จิ๊บๆ มากเลยครับ เชิญนั่งก่อนครับ”
“ไม่เอาดีกว่าค่ะรดาเกรงใจ” เธอปฏิเสธทันทีเมื่อเขาขยับที่ให้นั่ง ไม่ใช่เพราะว่ารังเกียจอะไรหรอกนะ แต่เธอไม่อยากรบกวนเวลากินอาหารของเขาคงน่าจะมาพร้อมกับครอบครัวแน่นอน เธอไม่อยากจะเสียมารยาทเอา
“ไม่เป็นไรค่ะ พวกเรายินดี ดิฉันคือว่า ภารดา เรียกสั้นว่า ภา ก็ได้ค่ะ คุณรดาสวยเหมือนนางฟ้าตามที่พี่พรายบอกไว้เลยนะคะ” ภารดาถือโอกาสแนะนำตัวทันที
“ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะคุณภา” เธอก้มหน้าลงด้วยความเขินอายกับคำชมตรงหน้า พลางนั่งลงใกล้เขาแล้วถือวิสาสะหยิกแก้มหนุ่มน้อยข้างๆ ด้วยความมันเขี้ยว
“ลุงพรายฮ่ะ! พี่สาวคนสวยเป็นมนุษย์หรือนางฟ้า สวยมากเลย สวยจนเอเดนตะลึง” หนุ่มน้อยพูดออกมาอย่างใสซื่อทำเอาเจ้าตัวยิ่งเขินหนักเข้าไปอีก จนต้องทำตัวลีบเก็บอารมณ์ไว้ แม้ว่าจะโดนชมแบบนี้บ่อย แต่เธอก็ไม่ชินสักครั้ง
“ไม่ทราบว่าหนุ่มน้อยสุดหล่อสองชื่ออะไรเอ๋ย ทำไมปากหวานเช่นนี้” เห็นแล้วก็อดเอ็นดูไม่ได้
“หลานของผมเองครับ คนนี้ชื่อเอเดน คนนี้ชื่ออีวาน เป็นแฝดนรกครับลูกชายของน้องสาวผม ส่วนผู้ชายคนนั้นชื่อ พี่เพลิง พี่ชายของผมเองครับ”
“สวัสดีค่ะคุณเพลิง” เธอมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าแล้วยิ้มให้กับเขา คงน่าจะเป็นสามีของผู้หญิงที่ชื่อว่าภารดาแน่นอน
“เรียกว่าพี่เพลิงก็ได้ครับ”
“พี่สาวคนสวยมีแฟนแล้วยังฮะ เอเดนน่ะยังโสดไม่มีแฟนเลย อยากได้พี่สาวมาเป็นแฟน และอยากทำความรู้จักกันอีกเยอะๆ ไม่ทราบว่าพี่สาวพอมีเวลากินข้าวกับเอเดนมั้ยครับ”
“----”
หญิงสาวถึงกับสตันไปชั่วขณะกับคำพูดของหนุ่มน้อยเอาทำเธอตกใจจนเหมือนสติหลุดไปจากร่าง ทำเอาทั้งสามคนต่างมองด้วยความตกใจจนต้องหันมาเอ็ดเอเดนทันที
“เอเดนพูดอะไรออกไป เห็นมั้ยว่าพี่รดาตกใจหมดเลย” เขาเหวอไปเลยกับคำพูดของเอเดนไม่คิดว่าจะพูดแบบนี้ออกมาจนอดสงสารสาวเจ้าไม่ได้
“ฮ่าๆ นิดหน่อยค่ะ รดาไม่เคยเจอเด็กจีบมาก่อน แต่ก็น่ารักนะคะ รดาชอบเด็กค่ะ ชอบมากเลย” เธอยกมือปิดปากขบขันกับคำพูดคำจาของเด็กน้อย ดูทรงแล้วคงแก่แดดไม่ใช่เหรอ
“งั้นนั่งกินข้าวด้วยกันก่อนนะครับ ถือว่าเป็นการตอบแทนเมื่อวันนั่น”
“ยินดีค่ะ” เอ่ยปากขนาดนี้เธอก็ไม่กล้าปฏิเสธหรอกนะ เลยทำได้แค่ยอมเลยไปตามน้ำ
“พี่สาวคนสวยรู้มั้ยฮ่ะว่าลุงพรายของอีวานชอบกินปลากะพงนึ่งมะนาวมาก”
“จริงเหรอคะ พี่รดาก็ชอบกินเหมือนกันค่ะ”
“อีวานรู้ว่าลุงพรายอยากกินมาก แต่ตักไม่ถึงพี่รดาช่วยตักให้ลุงพรายหน่อยได้มั้ยครับ”
“ได้สิคะสุดหล่อ นี่ค่ะคุณพราย” เธอยิ้มพลางตักปลากะพงนึ่งมะนาวซึ่งอยู่ตรงข้ามเธอใส่จานเขา
“ขอบคุณครับ”
“หลานของคุณน่ารักมากเลยนะคะ พามาหาบ่อยๆ นะคะ รดาชอบ”
“พวกผมก็ชอบพี่รดาเหมือนกันครับ” ตอบกันอย่างพร้อมเพรียงราวกับนัดหมายกันพูดอย่างนั้นแหละ
“พอๆ เลยเราสองคน รีบกินข้าวให้หมดเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นลุงจะแย่งกินแกงจืดกับหมูทอดละ”
“ไม่เอ๊า!!!”
รีบตักกินข้าวปากอย่างรวดเร็วพลางมองค้อนลุงทั้งสองคนกลัวว่าจะโดนแย่งกิน
“นอกจากร้านอาหารแล้วพี่รดายังมีกิจการอะไรอีกบ้างคะ” ภารดาเอ่ยถามด้วยความสนใจ ดูจากการตกแต่งร้านแล้วน่าจะมีฝีมือการออกแบบไม่แพ้ใคร เธอจะได้ติดต่อให้ช่วยออกแบบร้านขนมของมารดาเธอบ้าง ท่านกำลังจะเปิดร้านอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ทว่ายังไม่ได้ช่างที่ออกแบบร้านโดนใจเลยสักคน
“มีห้องเสื้อค่ะ รดาเรียนจบการออกแบบและก็ไปเรียนต่อทำอาหารอีก เลยไม่อยากทิ้งความรู้แล้วไปทำอย่างใดอย่างหนึ่งเลยตัดสินใจเปิดทั้งสองอย่างเลยค่ะ แต่ว่าเหนื่อยมากค่ะ หัวหมุนสุดๆ แต่ก็มีความสุขดีค่ะ”
“เก่งจังเลยค่ะ ถ้าเป็นภาคงสลบไปแล้ว ไหนจะต้องดูแลร้านอาหารและห้องเสื้ออีก แค่เป็นเลขาของพี่เพลิงก็เพลียแล้วค่ะ ออกพบลูกค้าบ้าง เตรียมเอกสารการประชุมบ้าง แทบไม่ได้พักผ่อนเลยค่ะ”
“ห้องเสื้อรดาได้คุณแม่ช่วยดูแลค่ะ ส่วนมากรดาจะดูแลร้านอาหารมากกว่า รดาชอบทำอาหารและขนมค่ะ”
“ไว้วันหลังภาจะมาฝากตัวเป็นลูกศิษย์นะคะ แลกกับการสอนทำขนมไทย แม่ของภาเก่งมาก”
“ยินดีเลยค่ะ ขนมไทยบางอย่างรดาก็ทำไม่เป็น ถ้าได้ครูสอนก็น่าจะดี ส่วนมากเจอครูสอนที่กั๊กสูตรทั้งนั้นเลย รดาทำออกมาไม่อร่อยเหมือนต้นฉบับ”
“แม่ของภาไม่กั๊กสูตรแน่นอนค่ะ ท่านชอบเผยแพร่ความรู้ไม่อยากให้ทุกคนลืมชนมไทยโบราณ”
“พี่สาวคนสวยฮะ รู้มั้ยว่าลุงพรายของเอเดนโสดอยู่ ไม่มีแฟน น่าสงสารมากเลยนะครับ เอเดนน่ะอยากให้พี่สาวคนสวยเป็นแฟนลุงพรายจังเลย” เอเดนยังคงไม่หยุดพูดแทรกขึ้น ซัดคำถามใส่อีกรอบ แต่คราวนี้ทำเอาทั้งโต๊ะหยุดชะงักแล้วหันมามองเป็นสายตาเดียวกัน จนพระพรายแทบเอาหน้ามุดโต๊ะหนี ไม่คิดว่าหลานตัวแสบจะรุกหนักขนาดนี้ไม่แปลกเลยที่พี่ชายเขาจะตกหลุมพรางเอาได้
“เป็นกามเทพเมื่อไรกันคะสุดหล่อ เรื่องความรักเราบังคับกันไม่ได้หรอกนะคะ ถ้าลุงพรายของหนูอยากมีแฟนก็ต้องจีบสาวก่อน ไม่อย่างนั้นผู้หญิงก็ไม่ตกลงเป็นแฟนด้วย” เธอเองก็ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลยไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป แต่ถ้าอยากจะจีบเธอก็พร้อมเปิดทางให้เสมอ ถ้าเขาเป็นคนดีเธอก็พร้อมจะยอมรับ แต่ดูเหมือนว่าหนุ่มน้อยกามเทพจะใจร้อนไปหน่อยนะเนี่ยเล่นเอาเธออกสั่นขวัญหายหมดเลย
“แปลว่าพี่สาวคนสวยยินดีให้ลุงพรายจีบใช่มั้ยฮะ” เอเดนยังไม่ยอมหยุด รุกหนักเข้าไปอีก
“----”
เธอไม่ตอบแต่กลับยิ้มให้เพียงอย่างเดียว เรื่องแบบนี้ให้คำตอบกันง่ายๆ ที่ไหนละ ถ้าเขาอยากจะจีบ ก็มาจีบเลย เธอพร้อมให้จีบเสมอ เพราะดูทรงแล้วเขาก็เป็นคนดีระดับนึงเหมือนกันไม่ได้เลวร้ายอะไรเลยสักนิด
“ขอบคุณนะครับที่เปิดโอกาสให้กับผม” เขาถือโอกาสจับมือขอบคุณเธอด้วยความดีใจ ด่านแรกผ่านไปได้อย่างด้วยดีหลังจากนี้คงเป็นอุปสรรคและบททดสอบครั้งใหญ่แน่นอน
“รดาเชื่อว่าคุณพรายจะไม่ทำให้รดาผิดหวังแน่นอนค่ะ รดาเชื่อใจคุณนะคะ” เธอไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้พูดออกไปแบบนั้น ทว่าการพบเจอกันครั้งแรกก็ทำให้เธอประทับใจในตัวชายหนุ่มมาก พอมาถึงตอนนี้รู้ว่าใจตรงกันก็อยากจะศึกษานิสัยใจเผื่อว่าเราสองคนจะไปกันรอด เธอไม่เคยมีแฟนหรือคบหากับใครมาก่อน ถ้าลองเปิดใจให้กับเขาดูคงไม่เสียหายอะไร