Chapter 23
Paula
Nag-angat ako ng tingin sa konduktor nang may sinigaw itong babaan na lugar. Binuksan niya ang pinto at may ilang nagtayuan na para makababa sa destinasyon. Nilingon ko ang bintana at dinugaw ang kalsada kung nasaan na ako. Magdadalawang-oras na akong nasa byahe. Noong unang beses kong napunta sa tinitirhan ko ngayon ay mas mabilis ang binayahe namin ni Art, siguro dahil nasa pampasaherong sasakyan ako ngayon kaya may kaunting paninibago. Pero, baka naman sa pag-aalala kaya ako parang sinisalaban sa puwit at hindi ako mapakali.
Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ng bag, may text ulit ako galing kay Art.
Art: Nasaan ka na?
Kada trenta minutos ay tinetext niya ako kung saan na ako nakakarating. I texted him the street signs and he’d adviced me kung ano’ng susunod na lugar
