“ไป๋อยู่เฝ้าโต๊ะนะ พวกเราจะไปแดนซ์” เพื่อนสาวลุกขึ้นแล้วเดินไปเต้นรำเหลือเพียงเพื่อนชายที่ชื่อเจมส์นั่งอยู่เป็นเพื่อน
“หน้ายังเด็กอยู่เลยนี่ อายุเท่าไหร่แล้วละ”
“จะยี่สิบสองแล้วล่ะ” เธอเอ่ยตอบแล้วพยายามขยับตัวออกห่างจากเจมส์ เธอกลับรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เหมือนจะเป็นไข้ มันร้อนวูบในอกไปหมด เธอยกแก้วขึ้นดูก็เห็นมันเป็นแก้วน้ำหวานของเธอไม่มีสีแปลกไปกว่าเดิม
“เป็นอะไรหรือเปล่ารู้สึกไม่สบายเหรอ” เจมส์ถามแล้วเอื้อมมือมาวางบนหน้าขาของไปรยา “ที่นี่ร้อนไปหาที่สบายๆ”
ไปรยาส่ายหน้าไปมาเร็วๆ แต่กลับยิ่งรู้สึกมึนศีรษะเข้าไปใหญ่ เธอตัดสินใจลุกขึ้นแต่ก็โซเซจนเกือบจะล้ม เจมส์รีบเข้าไปประคองทันทีแต่เธอรู้สึกว่าเขากำลังทำมากกว่าการประคอง เพราะใบหน้าของเขามาชิดแก้มเธอและมือของเขาก็พยายามจะลูบไล้เธอด้วย
“มา...เดี๋ยวไปส่ง”
ไปรยาได้แต่ส่ายหน้าแต่ไม่มีแรงจะขัดขืน เธอมองไปทางเพื่อนผู้หญิงท
