บทที่ 19 ไม่จำเป็นต้องแคร์

1554 Words

"จากนี้ก็ดูแลตัวเองดีๆนะครับคุณแม่" แสนบอกด้วยน้ำเสียงโทนอ่อนโยนแล้วใช้มือหนาลูบที่ศรีษะของฉัน ในขณะที่เรานั่งอยู่บนรถด้วยกัน "รินรู้แล้ว" ฉันคลี่ยิ้มให้แสนเล็กน้อย ตอนนี้ในใจของฉันกำลังกังวลกับเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้ว และเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกภายในสามอาทิตย์ที่จะถึง "ทำหน้าแบบนี้ เครียดเรื่องงานแต่งของเราใช่ไหม" แสนพูดขึ้นและใช้มือเกลี่ยปัดปอยผมที่มันบังใบหน้าฉัน ใช่แล้วค่ะ ฉันกำลังจะแต่งงานกับแสนตามคำสัญญาที่เราเคยคุยกันไว้ก่อนที่แสนจะไปเรียนต่อ ฉันบ่ายเบี่ยงเพราะละอายใจ แต่แสนกลับรบเร้าเข้าไปขอฉันจากยายจ๋าและยายใหญ่ ยายจ๋าบอกว่าเรื่องนี้แล้วแต่ฉัน ฉันจึงอธิบายความรู้สึกที่เป็นอยู่ให้แสนฟัง แต่แสนก็ยังดันทุรังดึงดันจะแต่งอย่างเดียว 'แสนรักริน แค่นี้ก็พอไม่ใช่เหรอ' นี่คือประโยคที่ฉันจำยอมตกลงแต่งงานกับแสน วันนั้นที่เขาพูดประโยคนี้น้ำนัยน์ตาทั้งสองข้างของเขาเอ่อคลอ ดวงตาคมที่มองมา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD