เร่งรัก : EP10

1442 Words

ฉันเดินกลับมายืนข้างพี่เอ็ม ทุกคนก็เอาแต่มองหน้าพี่เอ็ม ฉันเองก็หันไปมองหน้าพี่เอ็มด้วยเหมือนกัน “มึงคงไม่ได้พาน้องมึงมาให้ไอ้ไฟถ่ายรูปด้วยเฉย ๆ ใช่ปะ” พี่เอ็กซ์เอ่ยถามพี่เอ็มขึ้นมา ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าพามาทำไมกันแน่ “อืม” “มึงว่ามาเลย” พี่เกมส์พูด “กูมาขอเงินเดิมพันของกูคืน” “ตลกละไอ้สัส เงินเดิมพันก็คือเงินเดิมพัน พอแพ้แล้วมึงจะมาขอคืนได้ไง” ภีมเพื่อนของไฟพูดขึ้นมา สีหน้าท่าทางของพวกเขาดูไม่พอใจพี่เอ็มเป็นอย่างมาก “กูขอเงินของกูคืนแล้วมึงเอาน้องกูไป” พี่เอ็มดันหลังฉันขณะที่เขากำลังพูด “พี่เอ็ม!” ฉันหันไปมองหน้าพี่ชายอย่างเอาเรื่อง แต่เขากลับทำหน้าเรียบเฉยไม่ได้สนใจว่าฉันจะโกรธหรือโมโห ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นแรงอีกทั้งยังรู้สึกร้อน ๆ ที่ขอบตา ยิ่งพี่เอ็มแสดงท่าทางเมินเฉยยิ่งทำให้ฉันเดือดดาล แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ทำอะไรเขาไม่ได้… “ของเดิมพันไม่มีอย่างอื่นนอกจากเงิน” พี่ภูมิเอ่ยเสียงเข้ม “มึงเอาน้องกูไปไอ้ไฟ แล้วกูขอเงินกูคืน” พี่เอ็มมองหน้าไฟแล้วเอ่ยออกมา “พี่เอ็ม ทำไมพี่ทำกับติมแบบนี้อะ” ฉันหันไปฟาดเข้าที่ต้นแขนของเขาระบายอารมณ์โกรธ ฉันไม่คิดเลยว่าการมาที่นี่คือการที่ต้องถูกเอามาเป็นของเดิมพัน ถึงเขาจะคนละแม่กับฉันแต่เราก็พ่อเดียวกันอะ ทำไมเขาทำกับฉันอย่างกับฉันไม่ใช่น้อง เอามาทิ้งแบบนี้เลยเหรอ “ไปอยู่กับไอ้ไฟเถอะ พี่อยากได้เงิน” ยิ่งพี่เอ็มพูดฉันยิ่งโกรธ ยิ่งเสียใจ จนปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่อาย ยกมือขึ้นเช็ดใบหน้าตัวเองลวก ๆ แล้วหันไปมองหน้าไฟ เขาก็มองนิ่ง ๆ ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ สีหน้าท่าทางนิ่ง ๆ ของไฟนี่โคตรจะขัดใจฉันเลย ยิ่งในเวลาแบบนี้ฉันเห็นแล้วยิ่งโคตรหงุดหงิด เขาควรจะแสดงอาการอะไรออกมาบ้างสิ ไม่ใช่เอาแต่ทำเฉยมองดูคนอื่นร้อนรนแบบนี้ “ถ้าติมไปอยู่กับไฟแล้วพ่อจะว่ายังไง” ฉันหันกลับมามองหน้าพี่เอ็มแบบเดิม สายตาของฉันตอนนี้ไม่ได้แข็งเหมือนตอนแรก แต่เป็นสายตาตัดพ้อที่เต็มไปด้วยความเสียใจ “พ่อรู้แล้ว” “ฮะ!” นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแย่ พ่อรู้แต่พ่อยังไม่ห้ามพี่เอ็มเลยเหรอ “พี่บอกพ่อว่าติมมีแฟน ติมจะไปอยู่กับแฟน พ่อก็ไม่ได้ว่าอะไร” ฮึ! ที่แท้ก็ไปโกหกพ่อไว้นี่เอง ฉันปล่อยน้ำตาออกมาอยากให้มันไหลไปจนหมด จะได้ไม่ต้องเหลือไว้ร้องต่อ ร้องจนตัวโยนพี่เอ็มก็ยังไม่คิดจะปลอบ ไฟก็ไม่คิดที่จะทำอะไรสักอย่าง มีนลุกขึ้นมาจับแขนฉันไว้และลูบหลังเบา ๆ ปลอบให้ฉันหยุดร้องไห้ “ไปคุยกับพี่ก่อน” พี่เอ็มฉุดแขนฉันให้เดินมาคุยที่อีกด้านหนึ่งของสแตนด์ ฉันยังคงเอาแต่ร้องไห้ ความรู้สึกมันพังลงไปจนแทบไม่เหลือชิ้นดี “พี่ขอร้องนะติมไปอยู่กับไฟก่อน พี่มั่นใจว่าไอ้ไฟมันดูแลติมได้เป็นอย่างดี” พี่เอ็มจับไหล่ฉันไว้แล้วเอ่ยขึ้นมา ฉันเงยหน้าขึ้นมองหน้าเขาไม่ได้พูดอะไรออกมา “พ่อไม่ค่อยสบายนะ ที่พ่อหายไปบ่อย ๆ คือพ่อไปโรงพยาบาล พ่อมีเรื่องคิดเรื่องเครียดเยอะจนวูบบ่อย ๆ” พี่เอ็มพูดจบก็เปิดรูปในโทรศัพท์ซึ่งเป็นรูปที่พ่อนอนให้น้ำเกลืออยู่ในโรงพยาบาล ฉันไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลย… ฉันคงเป็นลูกที่แย่มาก ๆ ยังคงห่วงแต่เรื่องกินเรื่องเที่ยว จนไม่เคยรู้เรื่องของพ่อ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมถึงต้องให้ฉันไปอยู่กับไฟ “ไปอยู่กับไอ้ไฟมันก่อนนะ พี่ต้องใช้เงินถ้าพี่ไม่ได้เงินนี้ไปพี่อาจจะไม่มีชีวิตแล้วก็ได้” ฉันมองหน้าพี่เอ็มนิ่ง ๆ เขาไปสร้างหนี้ไว้ที่ไหนแน่ ๆ และที่พ่อเครียดก็อาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้ ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่และมองไปทางไฟ เขาเองก็กำลังมองฉันอยู่แต่ปากเขาขยับน่าจะคุยกับพวกเพื่อนเขา “ก็ได้ นี่ติมเห็นแก่พ่อหรอกนะ” ฉันตัดสินใจตอบตกลงเพราะพี่เอ็มจะได้เอาเงินไปใช้หนี้ พ่อจะได้ไม่ต้องเครียด ฉันไปอยู่กับไฟก็คงไม่ได้แย่อะไรนักก็แค่ต้องไปเป็นเมียเก็บเขา ของเดิมพันน่ะคงไม่ได้เอามาควงหรอก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังดีกว่าที่พี่เอ็มจะต้องตายไป พี่เอ็มพาฉันเดินกลับมาหาพวกกลุ่มไฟเพื่อที่จะได้ขอร้องให้พวกนั้นเอาเงินคืนมาและเอาฉันไปแทน พี่เอ็มทรุดตัวคุกเข่าลงที่พื้น สายตาของเขาจับจ้องไปที่ไฟ “กูขอร้องมึงเอาไอติมไปอยู่กับมึงที” “ติมจะยอมมาอยู่กับไอ้ไฟหรือเปล่า” พี่ดินมองหน้าฉันแล้วเอ่ยถาม ฉันเลยหันไปมองหน้าพี่เอ็มนิ่ง ๆ “ไปสิ ไหน ๆ เขาก็เอาติมมาแลกกับเงินเดิมพันแล้วนิ พี่ก็ให้เงินเขาไปนั่นแหละ ติมจะไปอยู่กับไฟ” ฉันตอบพี่ดินกลับไปโดยที่สายตายังคงจับจ้องแต่ใบหน้าของพี่เอ็ม “งั้นก็ตกลง เอาไอติมมาอยู่กับไอ้ไฟ” พี่เกมส์พูดขึ้นมา “อะเงินมึง” พี่ดินส่งเงินแบงก์สีเทาหกปึกมาให้พี่เอ็ม “กูคิดว่าเงินนี่คงสำคัญกับมึงจริง ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่เอาน้องสาวตัวเองมาแลกและไม่มานั่งคุกเข่าหมดสภาพแบบนี้” พี่ภูมิเอ่ยขึ้นมา พี่เอ็มลุกขึ้นยืนแล้วสวมกอดฉันเอาไว้แน่น “ขอโทษนะไอติมมันไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว” “แข่งครั้งหน้าถ้ามึงชนะ มึงก็เอาไอติมกลับคืนไปก็แล้วกัน” พี่เกมส์พูดกับพี่เอ็ม พี่ชายของฉันก็พยักหน้าตอบตกลง “เวลคัมนะไอติม แก๊งฉันเฮฮามากกกก” กลอยพูดจบก็ยักคิ้วให้ ฉันก็ได้แต่ส่งยิ้มบาง ๆ กลับไป “อยากอยู่ที่ไหน” ไฟมองหน้าฉันแล้วเอ่ยถาม แต่ฉันก็ไม่เข้าใจกับคำถามของไฟสักเท่าไหร่ ไฟก็คงมองออกเขาเลยถามต่อ “บ้านหรือคอนโด” “อะไรวะไอ้ไฟ ให้ติมอยู่บ้านดิ ให้ที่บ้านเรามีของสวย ๆ งาม ๆ บ้าง” ปืนเอ่ยขึ้นมา “ให้กูไปอยู่ด้วยไหม กูว่ากูสวยนะ ใช่ปะพวกมึง” ฟองหันไปถามปืน แล้วหันไปถามพวกเพื่อนผู้หญิง ซึ่งก็ได้คำตอบเป็นการพยักหน้า “อยู่ที่เดิมแหละมึงอะ” ปืนตอบกลับแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย “ไปอยู่คอนโดดีกว่านะ อยู่กับไอ้พวกนี้วุ่นวายเดี๋ยวไอติมจะอึดอัด” พี่ดินเป็นคนตัดสินใจแทน ไฟก็พยักหน้ารับ พี่เอ็มพาฉันกลับมาที่บ้าน ระหว่างทางเขาก็ไม่ได้พูดอะไร เมื่อมาถึงที่บ้านพ่อแม่ก็เข้านอนไปแล้วฉันก็เลยไม่ได้คุยกับท่านทั้งสอง เข้าห้องนอนมาก็กดเข้าไลน์กลุ่มเล่าเรื่องทุกอย่างให้เพื่อนของฉันฟังก่อนที่จะไปเก็บเสื้อผ้าของตัวเองใส่กระเป๋า เมื่อก่อนก็ชอบหนีพ่อแม่ออกไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี่ บ้านช่องไม่ค่อยอยากจะอยู่ แต่พอจะต้องออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น ฉันกลับรู้สึกโคตรรักบ้าน อยากจะอยู่แต่บ้าน ไปอยู่กับไฟจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ ยอมรับตัวเองว่าต้องตกเป็นเมียเขาฉันก็พอรับได้อยู่หรอกอย่างที่บอกว่าดีกว่าพี่เอ็มต้องตาย ดีกว่าพ่อต้องเครียด เพียงแต่ฉันกลัวว่าเขาจะทำร้ายหรือทำตัวรุนแรงแก้แค้นที่เมื่อก่อนฉันเคยเทเขา ก็หวังว่าเขาจะไม่ทำแบบนั้นนะ…

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more