"เฮียพูดแบบนี้ เฮียจะบอกว่าชอบเราเหรอ มันจะเป็นไปได้ยังไง เมื่อวานยังว่าเราอย่างนั้นอย่างนี้อยู่เลย แล้วเฮียก็บอกเองว่าไม่มีทางสนใจยัยลูกติดแบบเรา แล้วทำไมวันนี้ถึงมาพูดแบบนี้ เป็นไปไม่ได้ เฮียต้องแกล้งเราแน่ๆ หรือว่าเฮียจะอยากได้เพลงเป็นลูกบุญธรรมจริงๆ เลยทำดีกับเราเพื่อให้เรายอม ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ รวยล้นฟ้าขนาดนั้นไม่มีทางมาสนใจผู้หญิงธรรมดาๆ อย่างเราหรอก มิหนำซ้ำยังมีลูกติดอีกต่างหาก ไม่มีทาง เฮียคือเจ้านาย ส่วนเราก็เป็นแค่เด็กเสิร์ฟ ไม่มีทางเป็นไปได้" ยี่หวาหนีมาเข้าห้องน้ำ ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวด้วยความเขินอาย พึมพำกับตัวเองด้วยความสับสนในถ้อยคำหวานของเจ้านายหนุ่ม
ยี่หวาเปิดฝักบัวให้สายน้ำไหลผ่านผิวกายช้าๆ นึกถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตตนเอง นานแล้วที่เธอทำแต่งานพร้อมๆ ไปกับเรียนหนังสือและดูแลเพลงจนไม่มีเวลาหวนคิดถึงภาพวันคืนอันโหดร้ายที่สุดในชีวิต ภาพความทรงจำในอดีตที่เธอไม่เคยลืมเลือน
