"เธอก็นอนกับเพลงสิ เมื่อคืนนอนแค่สองชั่วโมงเอง" ภีมเอ่ยขึ้นหลังจากวางคนตัวเล็กลงบนที่นอน
"หวาเอาเสื้อผ้าที่เล่นน้ำเปียกไปซักก่อนค่ะค่อยนอน"
"นอนเถอะ ที่นี่มีแม่บ้านคอยดูแล เธอไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น"
"แต่มันมีชุดชั้นในจะให้คนอื่นซักได้ยังไงคะ" พูดจบก็เดินออกจากห้องไปจัดการอย่างที่พูด
ภีมมองตามคนดื้อรั้นก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆ เด็กน้อย และในทันทีแขนขาเล็กก็ตะหวัดพาดคนตัวสูงกอดก่ายราวกับเป็นหมอนข้าง จมูกโด่งฝังลงบนศีรษะทุยเล็กด้วยความเอ็นดู ไม่นานก็ผล็อยหลับตามเด็กน้อยไป
"แล้วบอกให้เราตอนกับเพลง ตัวเองดันมานอนแทนที่ซะงั้น" ยี่หวาบนงึมงำเมื่อกลับเข้ามาพบว่ามีคนนอนแทนที่ของเธอไปแล้ว เธอจึงเดินออกไปเดินเล่นรอบๆ บ้าน และไปพบกับเปลนอนที่ผูกไว้กับต้นไม้ริมชายหาด เธอจึงนอนเล่นรับลมทะเลเย็นๆ
ภีมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นเมื่อได้นอนเต็มอิ่ม เด็กน้อยยังคงขดตัวนอนอยู่ข้างๆ มีผ้าห่มผืนหนาปิดเอ
