".....พี่หมี แม่หวาบาดเจ็บ แม่หวาต้องเจ็บมากๆ แน่เลย เพลงจะทำยังไงดี เพลงไม่อยากให้แม่หวาเจ็บ" ยี่หวารู้สึกตัวตื่นเมื่อได้ยินเสียงของเพลง เธอนอนนิ่งเงี่ยหูฟังอยู่ครู่ใหญ่ แล้วก็ต้องยิ้มเอ็นดูในความน่ารักของลูกสาว
"แม่หวาโดนแก้วบาด เจ็บแค่นิดเดียวเองค่ะ" ยี่หวาพลิกตัวหันมาหาลูกสาว
"แม่หวาตื่นแล้ว แม่หวาเจ็บนิดเดียวจริงๆ เหรอคะ"
"จริงสิคะ แค่เพลงเป่าให้แม่หวาสองทีแม่หวาก็หายเจ็บแล้ว"
"พี่หมีเรามาช่วยกันเป่าให้แม่หวานะ แม่หวาจะได้หายเจ็บ ปู้ๆๆ เพลงกับพี่หมีเป่าสามทีเลยค่ะ แม่หวาจะได้หายเร็วๆ" เพลงเป่าที่มือของคนเป็นแม่เพื่อขับไล่ความเจ็บปวด
"แม่หวาหายเจ็บแล้วค่ะนางฟ้าคนเก่ง เพลงเป็นนางฟ้าตัวน้อยของแม่หวานะคะ"
"แม่หวาก็เป็นนางฟ้าของเพลงกับพี่หมีค่ะ" สองแม่ลูกผลัดกันกอดหอมไปมา
"หิวหรือยัง เช้านี้เพลงอยากกินอะไรคะ"
"อยากกินโจ๊กร้านยายกระจิบค่ะ"
"โอเคค่ะ งั้นเราไปอาบน้ำกันเลย" ยี่หวาอุ้ม
