CHAPTER XXIII

2010 Words

ARABELLA “IT still hurts,” kinagabihan ay sumbong sa akin ni Gov. Gabriel pagkatapos naming maghapunan. Umupo muna kami rito sa bakuran habang maaga namang tulog sina Lolo Magno at Lola Iska. Nag-aalala na nilingon ko sa aking tabi si Gov at nakita ko siya na nakasapo ang kamay sa kaliwang dibdib niya. “Masakit pa rin?” Tumango lang siya habang dinidiinan ang pagkakalapat ng kaniyang palad sa dibdib niya. “Ano kaya kung dalhin na kita sa ospital?” Mabilis naman na umiling siya. “Hindi na kailangan. Baka mawawala din naman agad ito. Kailangan ko lang sigurong magpahinga na.” “Oo nga. Malamig na kasi dito sa labas. Sabi ko naman sa’yo na huwag na tayong lumabas at baka makasama sa’yo,” kaswal na wika ko lang at hindi tonong nanenermon. He pouted. “I just want to feel this moment. I m

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD