ARABELLA
“I LOVE YOU…” madamdaming bulong sa akin ni Gabriel nang maghiwalay ang aming mga labi. Masuyo na hinaplos niya ang aking buhok habang mataman siyang nakatitig sa akin. Sa malambot na kama niya ako nakahiga. Pero feeling ko nakalutang ako sa ulap sa mga oras na ito.
Parang ayaw ko pa ring maniwala na mag-asawa na kami. Ngunit kailangan kong sanayin ang aking sarili na tanggapin ang totoo. Na hindi na siya gobernadora ko na lang, na hindi na siya hanggang pangarap na lang… kundi asawa ko na siya.
Kailangan ko iyong simulang tanggapin para kahit panandalian lang ay maranasan ko naman ang maging masaya sa piling niya. Dahil tanggap ko naman na may posibleng may katapusan ang lahat ng ito.
Itinaas ko ang aking kamay at hinaplos ang kaliwang pisngi ng aking asawa. “I love you more…
