ARABELLA
NAPAIGTAD ako sa sunod-sunod na putok pa na umalingawngaw sa paligid. Binalot ng kaba ang dibdib ko. Bigla akong napasiksik sa kama habang sapo ko ng dalawang kamay ang aking tiyan na para bang sa pamamagitan niyon ay kaya kong protektahan ang aking anak sa nagbabadyang panganib.
Dapat sanay na ako sa ganitong eksena. Simula noong bata pa ako, palagi nang may nagtatangka sa buhay ng aming pamilya. Walang buwan na hindi kami nalalagay sa panganib. Parating may nakasunod na kamatayan ang bawat isa sa amin. Ngunit hanggang ngayon, takot na takot pa rin ako sa ganitong mundong ginagalawan ng aming pamilya.
At ang takot na nararamdaman ko ngayon ay lumala dahil sa isang ideya na sumagi sa isipan ko.
Paano kung si Gabriel ang nasa labas at nakikipagputukan sa pamilya ko para iligtas
