ARABELLA
“NO! That’s not true,” mariing tanggi ni Gabriel sa sinabi ko. At hindi ko maintindihan kung bakit habang nakatingin ako sa mga mata niya ay unti-unti niya akong napapaniwala na siya ang nagsasabi nang totoo. “Kahit gano’n na ang ginawa sa’kin ng tiyahin mo, na pinaglaruan at ninakawan lang niya ako, hindi ko pa rin siya kayang saktan. Lalo na katulad ng ibinibintang mo sa’kin, Arabella. And if you are really my wife at mahal mo ako, alam mo na hindi ko rin iyon kayang gawin sa ibang tao. Oo, babaero ako, or let’s say, masama akong tao. Pero hindi iyon to the point na makakaya ng konsensiya ko ang pumatay.” Tila gulong-gulo na napailing si Gabriel. “I didn’t know na ako pa rin pala ang lumabas na masama pagkatapos kong mag-suffer ng ilang taon sa ginawang iyon ng Tita Ylona mo.”
