เหล้านะ ไม่ใช่น้ำ
295 Words
ตอนที่ 12
ชลันธรพยายามติดต่อกับสาวคนใหม่ แต่ติดต่อไปหลายต่อหลายครั้งก็ติดต่อไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นช่องทางไหน ก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย ชลันธรกลุ่มใจหนักอก จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ บุรินทร์เห็นว่าเพื่อนโทรมาระบายความทุกข์ให้ฟัง จึงชวนมาปลดปล่อยความเศร้าที่ผับของเพชรพักพิง
คืนนี้บุรินทร์ชวนชลันธรเพื่อนสมัยประถมมานั่งอยู่ที่ผับของเพชรพักพิง เครื่องดื่มแอลกอฮอล์แก้วแล้วแก้วเล่าถูกกระดกเข้าปากของชลันธร ภาพการกระทำของเขาถูกจับจ้องด้วยสายตา ของบุรินทร์และเพชรพักพิง
“เฮ่ย!..ทำไมเพื่อนแก ดื่มหนักจังวะ เหล้านะโว้ยไม่ใช่น้ำ” เพชรพักพิงเอ่ยถามเพื่อนขณะที่ชลันธรลุกจากโต๊ะไปดื้อ ๆ
“มันเพิ่งอกหักมา” บุรินทร์รีบบอก ขณะที่ชลันธรเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ เขาก็ตรงไปนั่งยังโซฟาตัวที่อยู่มุมห้องแล้วร้องไห้ออกมาคนเดียวอย่างไม่อาย
“แกก็แบ่งสาว ๆ ในสต๊อกให้เพื่อนสักคนสิวะ” เพชรพักพิงแซวเพื่อน แต่พอหันไปก็เห็นชลันธรนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวไม่ยอมหยุด ก็เลยได้แต่ส่ายหัว
“ก็ดีเหมือนกันว่ะ พอดีช่วงนี้ฉันกำลังเร่งระบายสต๊อก” บุรินทร์พูดทีเล่นทีจริง
“เอ่อ ดี ๆ เผื่อฉันสักคนสิวะ” เพชรพักพิงยิ้มกว้างให้เพื่อน
“ไอ้บ้า!.. อย่างแกคงมีปัญญาหาเองได้อยู่มั้ง”
“เฮ้ย บุรินทร์ แกมีของดีก็อย่าเก็บไว้คนเดียวซิเพื่อน” เพชรพักพิงตบไหล่เพื่อนเบา ๆ จากนั้นบุรินทร์ก็โทรนัดสาวคนหนึ่งให้มาหาเขาที่ผับ
- Writer
