Gözleri masanın üzerindeki kapalı zarftaydı. Yanında dikilen Zakir oldukça kendinden emin ve bir o kadar da alaycıydı.
“Açmayacak mısın?”
“Bilmem, pek açasım yok.”
“Bence açmalısın.”
“Bence susmalısın.”
Dişlerini sıkan genç adam “Tam sopalıksın var ya” diye sinirle soluduğunda Zümra göz devirdi.
“Onu yapacak göt sende yok o yüzden fazla düşünme.”
Zakir, eli yumruk olurken birkaç büyük nefes aldı. Kızın zarfı açmaya niyetinin olmadığın anladığında uzandı bir bir hışım yapıştırılmış yeri ayırdı. Kağıdı çıkarıp bakmadan Zümra’nın yüzüne tuttu.
“Oku.”
Zümra okumaya başladığında kaşları an be an çatılıyor, gözlerindeki ışık yön değiştiriyordu. Sonundaki “Kişiler arasındaki dna uyuşması yüzde doksan dokuz nokta dokuz uyumlu” cümlesiyle göz kapakları kapandı. Yanağından
