หัวใจทรนง

บางสิ่งบางอย่างที่น่าเป็นห่วง

ภารดี พิณสุดา ทำงานเอกสารที่ยังค้าง อย่างตั้งใจ หลังจากที่ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ช่วยภาสกรเทสน้ำหอม พวกผู้หญิงค่อนข้างละเอียด และพิถีพิถัน เรื่องความสวยงาม

"สาวๆ เดี๋ยวทำงานเสร็จ ทั้งเรื่องเอกสาร และเทสน้ำหอม เสร็จแล้วสั่งอาหารเลยนะ กินข้าวกันเสียที่นี่ เสร็จแล้วเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน"

ภาสกร รู้สึกไม่ไว้ใจ ที่จะให้ผู้หญิงกลับบ้านกันตามลำพัง เขามีความรู้สึกว่า สิ่งที่มองไม่เห็น ไม่ได้สนใจสร้อยสนแล้ว กลับกลายมาเป็นอินถวาแทน เขาไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย และเขาเชื่อว่า อินถวาต้องรู้ตัว เขาเห็นหญิงสาวล้วงมือเข้าไปในย่ามใบใหญ่นั้นตลอดเวลา เขาตัดสินใจไปส่งสามสาวที่บ้านดีกว่า ปล่อยให้ไปกันเอง

“สร้อยสน กับอินถวา ช่วยพี่ทำนี่หน่อยได้ไหมครับ ง่ายๆ”

“ได้ค่ะ สร้อยกับยี่หวาว่าง ว่ามาเลยค่ะ จะให้ช่วยทำอะไร”

“มาที่ห้องพระดีกว่า ข้างนอกนี่เดี๋ยวพี่จะคุยงานกับพี่ๆเขา”

ภาสกรเดินนำหน้ายี่หวาและสร้อยสนเข้าไปบริเวณห้องพระ ที่แบ่งระดับชั้นขึ้นไปสูงกว่าห้องรับแขก

เมื่อว่าเห็นว่าเป็นห้องพระ ยี่หวารีบนั่งลงแล้วคลานเข่า เข้าไปหน้าโต๊ะหมู่บูชา แล้วกราบพระแบบเบญจางคประดิษฐ์ เสร็จแล้วถอยออกมาให้สร้อยสนเข้าไปกราบบ้าง สองสาวถอยออกมานั่งชิดผนังห้องพระ

กิริยามารยาทของอินถวา ไม่รอดพ้นไปจากสายตาของภาสกร เขาเป็นคนละเอียดชอบสังเกตุ

“ยี่หวาทำเป็นใช่ไหม ฟั่นด้ายสายสิญจน์ให้พี่หน่อย เอาแบบนี้ ” ภาสกรหยิบด้ายสายสิทจ์ที่ฟั่นแล้วมาให้สองสาวดูเป็นตัวอย่าง

ด้ายสายสิญจน์คือด้ายศักดิ์สิทธ์ที่เกิดจากพระพุทธมนต์ ที่พระท่านสวดสาธยาย หรือเสกเป่าไว้ ถือกันว่า สามารถป้องกันอันตราย ภูตผีปีศาจได้ และถือว่าเป็นด้ายมงคล

ยี่หวามองดูด้ายสายสิญจน์ในมือของภาสกร เธอพยักหน้าน้อยๆแทนคำตอบ ยกมือพนมไหว้ แล้วยื่นมือไปรับด้ายสายสิญจน์ม้วนใหญ่จากภาสกรมาถือไว้ “ยี่หวาจะทำให้เสร็จก่อนกลับบ้านค่ะ”

ภาสกรนั่งลงข้างๆ อินถวา กระซิบเบาๆ พอได้ยินกันสองคน “กำหนดให้สร้อยสนด้วยนะ พี่ไม่ไว้ใจเรื่องที่ห้างสรรพสินค้า”

ยี่หวาพยักหน้าเล็กน้อย เพื่อไม่ให้สร้อยสนผิดสังเกต ก่อนที่จะหยิบกรรไกรมาวัดตัดด้าย และสอนให้สร้อยสนทำตามแบบที่เธอทำไว้

“สร้อย อยากได้แบบไหน ยี่หวาฟั่นด้ายเป็นลายที่วัยรุ่นชอบได้หลายแบบนะ”

“เอาแบบของยี่หวา”

สร้อยสนเห็นที่แขนยี่หวาทั้งสองข้าง มีด้ายสายสิญจน์ เป็นลวดลายไขว้กันไปมาสวยดี มองไม่เหมือนใส่ด้ายสายสิญจน์ เหมือนใส่เชือกถักมากกว่า

“ได้เลย งั้นยี่หวาจะทำให้สร้อยก่อน แต่นานหน่อยนะ เพราะต้องมีพิธี จะได้ศักดิ์สิทธิ์” อินทวาพูดทีเล่นทีจริง

“ดีจังเลย สร้อยชอบ”

“งั้นเธอนั่งเฉยๆ นิ่งๆนะ ฉันจะร่ายมนต์คาถาให้เธอ เอาแบบให้รอดปลอดภัยจากภูตผีปีศาจเลยล่ะ”

“ยี่หวา เธอนี่ก็ตลกจังเลยนะ งั้นฉันจะนิ่งและเงียบให้มากที่สุด เพื่อที่เธอจะได้ร่ายมนต์ให้เต็มที่เลย”

อินถวาจัดการตัดด้ายให้ได้ขนาดพอดีสำหรับวงแขน ทำให้สร้อยสนดูเป็นตัวอย่าง ซึ่งก็ไม่ยาก สร้อยสนตั้งใจ ทำตามที่เพื่อนสอน

อินถวา เปลี่ยนท่านั่งหันหน้าไปยังพระประธาน ล้วงมือเข้าไปหยิบลูกประคำในย่ามใบใหญ่ที่วางอยู่บนตัก เริ่มถักด้ายให้สร้อยสน

ภาสกรกลับออกมาหาสองสาวที่ห้องรักแขก ออฟฟิศเขาแยกส่วน ห้องทำงานของพนักงานอยู่อีกฝั่ง ที่เขาอยู่ประจำ ที่นี่มีห้องพักผ่อน วันไหนที่เขาไม่อยากกลับบ้าน ก็นอนเสียที่นี่จะได้ไม่ต้องขับรถไกล เขาไม่ห่วงแม่เท่าไหร่ แม่เขาอยู่บ้านกับแม่บ้านที่อยู่ด้วยกันมานาน อยู่จนรู้นิสัยกัน และแม่บ้านก็ดูแลแม่เขาได้ดีมากกว่าเขาเสียอีก

ภาสกรมีบ้านอีกหลัง นอกชานเมือง เขาสร้างไว้สมัยที่กลับจากเมืองนอกใหม่ๆ อยู่บ้างไม่อยู่บ้างตามประสาคนโสด ส่วนมากจะอยู่ที่โรงงานน้ำหอม และบ้านแม่

“ภารดี พิณสุดา เดี๋ยวพี่มีด้ายสายสิญจน์ให้ทั้งสองคนนะ ช่วงนี้ลมเพลมพัด ระวังตัวกันไว้บ้างก็จะดี”

“มีอะไรรึเปล่าคะพี่ภาษ “พิณสุดามองหน้าพี่ชายอย่างสงสัย

“จริงด้วยค่ะ รดีว่าวันนี้แปลกๆนะคะ “

“ไม่มีอะไรหรอก พี่แค่เตือนไว้”

คำว่าไม่มีอะไรหรอกของภาสกร นั่นทำให้สองพี่น้อง นิ่งไป ถ้าพี่ชายคนโตของเธอเตือน แสดงว่าต้องระวังตัว ในครอบครัว ทุกคนรู้ว่าพี่ชายคนโต ที่เป็นลูกของแม่ใหญ่ สามารถทำนายทายทัก ได้แม่นยำมาก ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปเรียนมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ถ้าเขาทัก ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามทุกคนต้องฟัง และระวังตัว

เวลาที่สองสาวมีปัญหาเรื่องงาน หรือเรื่องอะไรก็ตาม ต้องมาหาและปรึกษาภาสกรตลอด และต้องได้รับคำแนะนำที่ดีกลับไป แม่ใหญ่เคยเล่าให้พวกเธอฟังว่า พี่ภาษของพวกเธอ มองเห็นอะไรที่เราคนธรรมดามองไม่เห็น ดังนั้น เมื่อเขาเตือนอะไร สมาชิกในบ้านก็ต้องฟัง

ถึงภาสกรจะเป็นพี่ชายต่างแม่ แต่พวกเธอก็เคารพเขาเหมือนเป็นพี่ชายแท้ๆ แม่เดียวกัน ภาสกรเหมือนพ่อ สูง ผิวเข้ม หน้าตานิ่งๆ เหมือนนิสัย ออกจะเป็นคนสะอาด ระเบียบ ในเรื่องของการทำงาน เขาเป็นคนที่ละเอียด และสะอาดมาก สังเกตได้จากเสื้อผ้า ที่มี่แต่สีขาว ขนาดที่นี่เป็นออฟฟิศ ส่วนมากเน้นโทนขาวครีม ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

ภาสกรเคยมีแฟน คบกันไม่นานก็มีอันต้องเลิกลากันไป ไม่ใช่แค่คนเดียว สองถึงสามคน สาเหตุที่เลิกรากัน จริงๆไม่มีใครรู้ แต่สิ่งที่รับรู้ได้ก็คือ พี่ชายเธอนิสัยธรรมมะธรรมโม เขาสวดมนต์ ไหว้พระ พนักงานในโรงงาน จะต้องเข้าแถว เคารพธงชาติ และสวดมนต์ก่อนทุกเช้า เจ้าระเบียบ จนผู้หญิงบางคนทนไม่ไหว บอกว่าพี่ชายเธอจืดชืด ไม่มีความรู้สึก และแทบทุกคนจะบอกให้เขาไปบวช แล้วเหล่าผู้หญิงก็จะค่อยๆหายไป จากชีวิตของเขาทีละคนสองคน กระทั่งบัดนี้ภาสกรอยู่ตัวคนเดียว เขาก็ดูมีความสุขดี

ภารดี พิณสุดา สร้อยสน เคารพพี่ชายต่างแม่คนนี้มาก คุณอาภรณ์แม่ของพวกเธอ คอยบอกสอนเสมอ ให้เคารพคุณกัลยา หรือทุกคนเรียกว่าแม่ใหญ่ และให้นับถือภาสกร เป็นพี่ชายคนโต สามสาวปฏิบัติเรื่อยมา มีปัญหาเรื่องงาน ภารดี และพิณสุดา เป็นต้องมาปรึกษาพี่ชายเป็นประจำ

“เดี๋ยวสองคนดูเอกสารไปก่อนนะ ลองทำตามที่พี่แนะนำ ถ้าไม่ได้ก็เดี๋ยวเรามาลองหาวิธีอื่น เดี๋ยวพี่เข้าไปดูสร้อยสน ในห้องพระสักหน่อย พี่ให้สองคนนั่น ฟั่นด้ายผูกแขนให้”

“ได้ค่ะพี่ภาษ งั้นสุดาสั่งอาหารเลยล่ะกันนะคะ”

“ได้เลย ใครอยากกินอะไรก็สั่งมา มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง”

ภาษสกรเดินเลี่ยงไปที่ห้องพระ เขาไม่ได้ปิดประตูเมื่อตอนที่ออกมา ภาพตรงหน้าคือสร้อยสนกำลังนั่งฟั่นด้าย ที่เขาให้ไว้เกือบเสร็จแล้ว แต่อีกคนยังคงนั่งหลับตา มือก็ถักด้ายเป็นลายสวยงาม ที่เห็นวางอยู่บนพาน หลายเส้นมาก นี่แสดงว่ายี่หวา กำหนดทุกเส้น ที่ข้อมือของสร้อยสน มีอยู่แล้ว 2 เส้น ถักได้สวยงามมาก ภาสกรยิ้มที่มุมปาก เขาพอใจ เป็นอย่างที่เขาคิดไว้จริงๆ เขารับรู้ได้ถึงพลังพิเศษของอินทวา

ยี่หวาขยับตัว และลืมตา เมื่อสัมผัสได้ว่า มีพลังงานที่สูงกว่า วนเวียนอยู่ใกล้ๆ

“ทำเสร็จไหม สาวๆ”

“ใกล้เสร็จแล้วค่ะ เหลือนิดเดียว พี่ภาษดูซิคะ ยี่หวาถักให้สร้อยสวยมากเลย”

ภาสกร นั่งลงข้างอินถวา หยิบด้ายที่หญิงสาวถักไว้บนพาน ขึ้นมาพิจารณา ถักได้แน่น ลายสวย นี่ถ้าเป็นเชือกสีคงจะสวยมาก เห็นได้ว่า คนทำตั้งใจมาก ละเอียดมากด้วย

“สวยมาก นี่ถ้าให้ใคร เขาคงชอบ ไม่เหมือนด้ายสายสิญจน์ ที่ผูกแขนทั่วไป”

อินถวา ขยับตัวนิดหน่อย เมื่อรู้สึกว่า ภาสกรเข้ามานั่งใกล้ๆ หารู้ไม่ว่า กิริยาของตัวเอง ทำให้คนที่นั่งลงรู้สึกบางอย่าง

ภาสกรยิ้มเล็กน้อย นึกเอ็นดู แค่มานั่งใกล้ๆ จะตกใจอะไรขนาดนั้น บทสวดกระเจิงหมดแล้วมั้ง

“ฝีมือยี่หวาค่ะพี่ภาษ ยี่หวาตั้งใจมากเลยนะคะ ”

สร้อยสนรายงานพี่ชาย อยากอวดว่า เพื่อนของตัวเองตั้งใจ และทำออกมาสวยมากๆ

ภาสกรหยิบด้ายที่ฟั่นมาสองเส้น เขานั่งขัดสมาธิ

“อินถวาหันหน้ามาตรงๆ แล้วยื่นแขนขวามา”

หญิงสาวทำตามที่ภาสกรบอก เธอยื่นแขนข้างขวาไปให้เขา สายตาของเธออยู่ในระดับคอเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา หลับตาลงโดยที่เขาไม่ต้องบอก รับรู้ได้ถึงสัมผัสที่เขาผูกด้ายให้ รู้สึกถึงความร้อนระอุเหมือนถูกไฟลน แผ่อยู่รอบๆ แขนของเธอ เกือบจะทนไม่ไหว แต่เมื่อมือใหญ่ของภาสกรลูบลงมาบนด้าย ผ่านมาที่ผิวหนังส่วนนั้น หญิงสาวรู้สึกว่า จากที่ร้อนระอุแทบทนไม่ไหวเมื่อสักครู่ กลับกลายเป็นเย็นขึ้นมาทันที

“ลืมตาได้แล้ว”

“ขอบคุณมากค่ะ” อินถวาก้มลงกราบภาสกร ขนลุกไปทั้งตัวเมื่อเขาแตะมือลงบนหัวของเธอ

“สร้อยสนเข้ามา”

“เสร็จแล้วออกไปกินข้าวกัน พี่ๆเขาสั่งอาหารมาแล้ว ขอบใจนะ สำหรับบนพานนี่” ท้ายเสียงของเขาหันมาที่อินถวา

ยี่หวารู้ว่าเขาขอบใจเธอ หญิงสาวเพียงแต่ยิ้มเล็กน้อยให้เขา เดินนำหน้าสร้อยสน ไปที่ห้องรับแขก

“นี่อย่าบอกนะว่าสองสาวนี่เข้าไปในห้องพระ เพราะไปทำสิ่งนี้” ภารดีเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นภาสกรถือพานใส่ด้ายสายสิญจน์ออกมา

“ใช่ค่ะพี่รดี สร้อยกับยี่หวา ช่วยกัน แต่ที่ถักเป็นลาย ยี่หวาเป็นคนทำค่ะ”

“รดี กับสุดา ยื่นแขนมาพี่จะผูกด้ายให้”

“รู้สึกดีมากเลยค่ะพี่ภาษ รดีกับสุดา ยกมือไหว้ขอบคุณพี่ชาย”

“เอาล่ะทุกคนกินข้าวกันเถอะ โทรบอกพ่อกับแม่แล้วใช่ไหม ว่าจะพี่จะไปส่ง”

“บอกแล้วค่ะ พ่อกับแม่ออกไปดูงานข้างนอก ยังไม่กลับบ้าน”

“สาวๆ เลือกน้ำหอมได้เลยนะ ชอบกลิ่นไหนก็เลือกได้เลย”

สามสาวพี่น้องต่างก็เลือกในกลิ่นที่ชอบ เมื่อไหร่ที่ภาสกรจะผลิตน้ำหอมกลิ่นใหม่ เขาต้องให้น้องๆมาเทสให้เสมอ และเมื่องานเสร็จ ก็จะมีของขวัญให้ โดยให้ทุกคนเลือกน้ำหอม กลิ่นที่ชอบได้เต็มที่ ไม่จำกัดว่าจะเอากี่ขวด เป็นที่ถูกใจของสาวๆมาก

“อินถวา เลือกได้เลยนะ ชอบกลิ่นไหน พี่ให้ เลือกได้เลย”

“จริงซิ พวกพี่ก็ลืมเลย ยี่หวามาเลือกเร็ว หอมๆทั้งนั้นเลย “พิณสุดาหันมาเรียกอินถวาให้เข้าไปเลือกน้ำหอมด้วยกัน

“มาเร็วยี่หวา พี่ภาษใจดี มาเลือก”ภารดีเอ่ยขึ้นบ้าง

“ยี่หวาไม่เคยมา เลือกไปให้พอใจเลย ได้ไหมคะพี่ภาษ” สร้อยสนพูดโพร่งขึ้นมา

“ยี่หวา เขาชอบกลิ่นแบบไทยๆไม่ฉุนมาก มีตัวอย่างไหมคะพี่ภาษ”

“มีซิ กล่องนี่ไง เป็นกลิ่นอ่อนๆ ไทยๆดี”ภาสกรยกกล่องน้ำหอม มาวางตรงหน้าอินถวา

สามสาวต่างก็หันไปเลือกน้ำหอมต่อ ปล่อยให้ยี่หวา นั่งอยู่หน้ากล่องน้ำหอมใบใหญ่ ภาสกรนั่งลงตรงข้ามกับเธอ

“มาพี่เปิดให้ ดูมันน่าทะนุถนอมมากเลยใช่ไหม ใช้ขวดแก้วแบบทดลองแบบนี้ ต้องระมัดระวังมาก อีกอย่างมันเป็นหัวน้ำหอม จับไม่ดีจะหล่นแตกได้ “

ภาสกรเปิดขวดน้ำหอม แล้วส่งให้อินทวาดม ทีละขวด ผ่านไปจนถึงขวดที่ 5

“พอแล้วค่ะ ยี่หวาได้แล้ว ขอเป็นขวดนี้ค่ะ”อินถวาเลือกเป็นกลิ่นน้ำหอมสไตล์ธรรมชาติ

“ขวดเดียวเหรอครับ”

“ขวดเดียวก็พอแล้วค่ะ ขอบคุณพี่ภาษมากนะคะ”หญิงสาวยกมือไหว้ภาสกร

“ดูสามสาวเขาเลือกกันโน้น คนละ 10ขวด ได้มั้ง เดี๋ยวพี่เลือกให้อีกนะ”

ภาสกรเลือกน้ำหอมกลิ่นคล้ายๆกันกับที่อินถวาชอบ เพิ่มอีกเป็น 4ขวด รวมที่ยี่หวาเลือกไว้ก็ 5 ขวดพอดี แต่ที่น่าตกใจคือ พอทุกคนเลือกได้แล้ว ภาสกรกลับเข้าไปในห้อง ทดลอง ออกมาพร้อมกล่องใบใหญ่กว่าเดิม ข้างในคือน้ำหอมที่ทุกคนเลือก แต่เป็นขวดใหญ่มาก

“โอ้...ใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอคะ ยี่หวาเข้าใจว่าแค่ขวดที่เลือกเท่านั้นเอง”

“ใช้เลยยี่หวา เพราะแบบนี้ไง สร้อยถึงไม่ซื้อน้ำหอมที่ไหนเลย รอให้พี่ภาษทำตัวเทส แล้วพวกเราก็จะมาเทสกลิ่นกัน เสร็จแล้วพี่ภาษก็ให้พวกเราไปใช้ เป็นกลุ่มแรกที่ได้ใช้ก่อนที่จะผลิตออกขาย และเป็นกลุ่มแรกในเมืองไทยเลยนะ เพราะน้ำหอมพี่ภาษขายเฉพาะเมืองนอกเท่านั้น ในเมืองไทยไม่มีขาย ”

ยี่หวาที่เพิ่งรู้ ทำหน้าเหมือนว่า มันเยอะเกินไปสำหรับเธอ ใช้เมื่อไหร่จะหมด

“ยี่หวาไม่ต้องกลัวว่าจะไม่หมด ใช้ทุกวัน วันละเยอะๆ เดี๋ยวก็หมดเอง”สร้อยสนรีบบอกเพื่อน

“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ แต่มันก็เยอะเหลือเกิน”

“น่ายี่หวา พี่ภาษมีอีกเป็นโกดัง แค่นี้เล็กน้อย ผู้ใหญ่ให้ก็รับไว้เถอะ พี่ภาษใจดี”ภารดีหันมาบอกยี่หวา

“หิ้งพระที่บ้านเปลี่ยนน้ำทุกวันไหม ใครเป็นคนทำ” ภาสกรเปลี่ยนเรื่องทันที

“แม่บ้านค่ะ รดีไม่แน่ใจว่าทำทุกวันไหม”

“สร้อยสนรับหน้าที่นี้ได้ไหม เรายังไม่ได้ทำงาน มีเวลาควรทำเองดีกว่า”

“ได้ค่ะ เริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เลย เดี๋ยวสร้อยทำเอง”

“เดี๋ยวพี่จะไปดูให้ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง แล้วจะบอกอีกที”

ระหว่างที่ทุกคนกินข้าวด้วยกัน คนที่เงียบที่สุดก็คืออินถวา รู้สึกสบายใจ และปลอดภัย เมื่อมาที่นี่ ดีทุกอย่าง เธอพอจะรู้ว่าที่ไหนดี ที่ไหนไม่ดี พอจะมีความรู้มาจากปู่นิดหน่อย

หลังกินข้าวเสร็จ ผู้ใหญ่คุยงานกันต่อ และเมื่อเสร็จแล้ว ภาสกรขับรถมาส่งทุกคนที่บ้าน ขากลับภารดีขอนั่งหน้า เพราะอิ่มมาก นั่งหลังแล้วเวียนหัว ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกจากบ้าน ภาสกรเคลื่อนรถช้าๆ ผ่านศาลหน้าบริษัทฯ อินถวานั่งริมฝั่งศาลพอดี เธอยกมือไหว้ ยิ้มเล็กน้อยให้คนที่มายืนรอส่ง ไม่มีใครสังเกตุเห็น มีเพียงภาสกร ที่มองผ่านกระจก และยิ้มอย่างถูกใจ สามสาวที่อยู่ในรถต่างก็คุยกันเรื่องงาน ไม่ได้สนใจ อะไร

ทั้งหมดใช้เวลาไม่นาน ก็ถึงบ้านของสร้อยสน พ่อกับแม่ยังไม่กลับ

"เดี๋ยวสร้อยพาพี่ภาษไปดูห้องพระนะคะ ป่ะยี่หวาไปด้วยกัน"

สร้อยสนพาพี่ชายไปที่ห้องพระ ที่อยู่ใกล้ๆ ห้องที่เธอพักอยู่

"ดูเหมือนว่า แห้งแล้งจังเลยนะ พี่อยากให้สร้อยสนคอยดูแลทำความสะอาด น้ำเปล่าอย่าขาด พยายามเปลี่ยนทุกวัน ถ้าเราว่าง ถวายดอกไม้สดด้วยก็ได้นะ และอย่าปล่อยให้มีฝุ่นมากนัก พยายามทำความสะอาดบ่อยๆ "

"พี่ภาษพูดเหมือน ยี่หวาเลย ยี่หวาบอกให้สร้อยพยายามทำแบบที่พี่ภาษบอก แต่ก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง ต่อไปนี้สร้อยจะไม่่ลืมเลยค่ะ"

อินถวาลูบแขนตัวเองไปมา ข้างที่ภาสกรผูกด้ายให้ อยู่ๆก็คิดถึงปู่ขึ้นมา พรุ่งนี้กลับบ้านดีกว่า อยากรู้เหมือนกันว่าที่บ้านมีปัญหาอะไร พี่ชายเธอส่งข้อความมาอีกแล้ว ถามว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านสักที หญิงสาวรู้สึกกังวลใจขึ้นมา เธอไม่ห่วงงานพิเศษที่เคยทำ เพราะได้โทรศัพท์ไปบอกเจ้าของร้านแล้ว ไม่มีปัญหา เห็นทีคืนนี้คงต้องบอกลาทุกคนที่นี่เพื่อกลับบ้าน พอคิดว่าจะกลับ เธอก็อยากจะไปเสียเดี๋ยวนี้เลย