Sinirden ufak çaplı bir çığlık attım. "Beni rahat bırak Karahanlı!"
Hızla koşmak için dışarı fırlarken, köpekler de benimle birlikte koşmaya başlamışlardı. Artık bana asla zarar vermemeleri hatta beni korumaları gerektiğini anlamış gibiydiler.
Onlarla birlikte ormanda koşarken, aslında köpeklerden oldukça keyif almıştım. Bir ağaca yaslanarak dinlendim ve benimle birlikte durup, hızla soluk alıp dillerini dışarıya uzatan köpeklere baktım.
Hepsi tıpatıp birbirine benzedikleri için Ateş'in onları nasıl ayırt ettiğini merak ettim.
"Diablo!" diye aklımda kalan ismi söylerken, içlerinden biri öne çıktı. "Gel buraya!" dediğimde beni sakince dinleyip yanıma geldi.
Bir cesaret elimi uzatıp köpeği sevdim. Şimdi üçü de yanıma gelmiş, birbirlerini kıskanarak kendilerini sevdirme yarışına girerken
