Kapıyı açtığımda ikisi de başlarını çevirip bana baktılar. Bense karşımda ki manzarayı izliyordum.
Sinem gerçekten de tam hayal ettiğim yerde, Ateş'in koltuğunun arkasında duruyordu. Her şeyi doğru yorumlamıştım demek ki...
Ama şu an da oldukları pozisyon bir şeyi doğru yorumlamadığımı gösteriyordu.
Ateş, Sinem'in göğüs kaslarına uzattığı elini kendinden uzaklaştırmak için tutuyordu. Sinem'in bileği Ateş'in eline hapis durumdayken öylece birbirimize bakıyorduk.
Ateş, Sinem'i reddetmişti.
Ama öfkem hala radyasyon dalgaları gibi etrafa yayılıyordu. Hissettiğim kıskançlık üzerimde karabulutlar gibi toplanırken, şimdi onların üzerine yağmaya hazırlanıyordu.
"Çık dışarı!" diye bağırdım Sinem'e.
Ateş, Sinem'in kolunu serbest bırakıp koltuğunda arkasına yaslandı. Dudakları alaycı bi
