Sinirle kafamı geriye attım ve derin bir nefes aldım.
Adrian Ateş Karahanlı beni resmen kölesi haline getirmişti ve ben tehditlerinden dolayı elim kolum bağlı, itaat etmek zorunda kalıyordum.
Dik başlı, asi duruşum hiçbir şey ifade etmiyordu. Karahanlı beni nasıl köşeye sıkıştırmasını gerektiğini bilecek kadar zekiydi.
"Sen böyle canın her istediğinde benim gösteri yapacağıma inanıyor musun?"
"Bence sen beni her gördüğünde canın gösteri yapmak istiyor."
Lafını hiç sakınmadan söylemesi mi yoksa söylediklerinin doğru olduğuna mı canım sıkılıyordu, bilmiyordum.
Sandalyeyi sertçe yerine doğru koydum ve yatağın başına geçip, önümde kollarımı bağladım. "Sinem'i ne kadardır yanında çalıştırıyorsun?"
"Yoksa Sinem'i mi kıskanıyorsun?"
"Benim birini kıskanmam için ortada paylaşamayacağ
