หลินต้าจินเมื่อเห็นว่าได้หน่อไม้เยอะจนเต็มตะกร้าก็ชวนสาวน้อยกลับ
“พี่ว่าเรากลับกันเถอะนี่ก็ใกล้จะบ่ายแล้ว เรากลับไปกินอาหารกันก่อน”
“ไม่เป็นไรพี่กลับก่อนเลย ฉันจะหาของในป่าก่อน กลับบ้านไปตอนนี้โดนด่าตาย” เธอคิดว่าจะหาอะไรไปอีกสักหน่อย ย่าจะได้ไม่ต้องบ่นต้องด่าเธอ
“อย่าดื้อ กลับไปบ้านน้องสาวพี่ก่อน” หลินต้าจินเองก็ต้องการขอบคุณสาวน้อยที่ทำให้วันนี้เขาได้หน่อไม้ไปฝากน้องสาวมากมาย
“แต่ว่า...” หนิงฮวาพูดอย่างลังเล เธอไม่อยากให้พี่ชายคนนี้เสียหายหากว่าเธอตามกลับไปที่บ้านพี่เขา
“ป้าชุนหลินก็อยู่ไม่ต้องกลัวหรอก” หลินต้าหนิงคิดว่าสาวน้อยจะกลัวที่เขาชวนไปที่บ้าน
“จริงเหรอคะ ป้าชุนหลินอยู่ด้วย ถ้าอย่างนั้นหนูไปก็ได้ค่ะ” หนิงฮวาตอบกลับอย่างดีใจที่ป้าชุนหลินก็อยู่ พี่ต้าจินจะได้ไม่เสียหาย
“จริงสิ พี่จะโกหกเราทำไม ไปเถอะพี่หิวแล้ว”
หลินต้าจินบอกด้วยรอยยิ้ม จากนั้นทั้งสองคนก็มุ่งหน้ากลับมาบ้านขอ
