“ค่ะ”
ร่างสูงใหญ่ในเสื้อเชิ้ตเนื้อดียืนรอด้วยใบหน้าเคร่งขรึมเขาหรี่ตามองหญิงสาวเล็กน้อยแล้วพยักหน้าเป็นเชิงเรียกให้เธอออกมา หญิงสาวปัดปอยผมที่เคลียแก้มแล้วเดินตามแผ่นหลังของเขาอย่างว่าง่าย คฤหาสน์หลังใหญ่ทำให้เธอรู้สึกว่าถ้าเดินคนเดียวคงต้องหลงเป็นแน่ แต่ในส่วนที่เป็นที่พักอาศัยก็จะอยู่ใกล้ๆ กัน
“เมื่อครู่คุณหลับอยู่หรือเปล่า” อันโตนิโอเอ่ยถามโดยไม่หันกลับมามอง
“เปล่าค่ะ” เธอส่ายหน้าทั้งที่รู้ว่าเขาไม่สนใจคำตอบเท่าไหร่นัก
มือใหญ่ผลักบานประตูขนาดใหญ่แล้วเบี่ยงตัวให้เธอก้าวเข้าไปด้านใน แล้วดวงตาหลังแว่นตากรอบหนาสีดำก็เบิกกว้างอย่างตื่นเต้น เธอลืมเรื่องมารยาทไปเสียสนิทเท้าทั้งสองพาร่างบางเดินตรงไปที่ชั้นหนังสือที่อัดแน่นด้วยหนังสือมากมาย เธอมองไปรอบตัวคะเนได้คราวๆ ว่ามีหนังสือในห้องไม่ต่ำกว่าสามหรือสี่พันเล่ม
อันโตนิโอดูจะไม่แปลกใจที่เธอจะหลงใหลและดื่มด่ำไปกับห้องหนังสือของตระกูลซิวีลิอา
