I LOVE YOU, BRO!

CHAPTER 6

#ILoveYouBro

CHAPTER 6

  Tulala habang nakatayo sa harapan ng salamin sa loob ng kanyang kwarto si Jack. Hanggang ngayon ay hindi maalis sa isipan niya ang mga nakita at narinig na tila parang sirang plaka na paulit-ulit na lamang sa kanyang utak.

  Hindi niya maintindihan ang sarili, litong-lito siya. Wala dapat epekto sa kanya ang mga nakita kay Jones pero bakit ganito ang mga nararamdaman niya? Bakit siya nakakaramdam ng pag-iinit sa tuwing sasagi sa isipan niya ang mga nakita?

  Ang bawat detalye ng katawan ni Jones, tandang-tanda niya. Ang bawat kilos at galaw ng kaibigan habang may ginagawang milagro ay nagbibigay sa kanya ng kakaibang init.

  Napabuntong-hininga siya. Naalala niya ang sinabi ng teacher nila ng maging topic nila ang s*x, normal lang naman daw na makaramdam ng attraction o fantasies sa opposite s*x… pero bakit siya? Hindi naman niya opposite s*x si Jones pero bakit niya nararamdaman ang mga ito?

  Mali ba na maramdaman niya ang mga ito kay Jones? Mali ba na makaramdam siya ng mga kakaiba sa kaibigan niya?

  Napapikit siya ng mga mata, muli rin siyang napadilat kaagad dahil sa pagpikit ng kanyang mga mata, ang imahe ni Jones na nagsasarili ang nakita niya.

  Ginulo-gulo niya ang sariling buhok. Naiinis siya sa kanyang sarili kung bakit nagkakaganito siya. Kung bakit ngayon ay nakatayo ang kanyang p*********i na nasa loob ng suot niyang boxer short at mistulang tent na nakikita niya sa repleksyon ng salamin na nasa harapan niya.

  Maraming tanong ang gumugulo ngayon sa kanya na gusto niyang mabigyan ng sagot. Maraming pagbabago sa kanyang katawan na ikinalilito niya dahil lamang sa nakita niya ay biglang nagbago ang lahat.

  Alam niya na simula sa araw na ito, maraming pagbabago sa sarili ang magaganap at hindi niya alam kung paano haharapin iyon.

- - - - - - - - - - -  - - - - - - - -

  Magkatapat na nakaupo sa pandalawahang mesa na nasa loob ng canteen sila Jack at Jones. Tulala si Jack habang nakatingin naman sa kanya si Jones ng matiim.

  “Jack!” pagtawag ni Jones kay Jack sabay kalabit sa braso nito. Napatingin naman sa kanya ang kaibigan na may pagtatakang mababanaag sa mukha.

  “Bakit?” tanong ni Jack.

  “Kanina ka pa tulala. Parang wala akong kasama,” nag-aalalang sabi ni Jones. “May problema ka ba?” tanong pa nito.

  Napaiwas nang tingin si Jack. Kung alam lang ni Jones kung bakit, siguradong magugulat ito.

  “Wala. Hindi lang sapat ang tulog ko kagabi kaya ito, natutulala,” dahilan ni Jack.

  “Halata ngang wala kang tulog kagabi kasi lalim ng eyebags mo eh,” sabi ni Jones. “Bakit ba kasi hindi ka kaagad nakatulog, ‘yan tuloy, nagkaroon ako ng kaibigang napuno ng hangin ang utak,” natatawang dugtong pa nito.

  “Ewan ko,” sabi ni Jack ng hindi tumitingin kay Jones.

  “Pwede ba iyon? Wala kang alam kung bakit hindi ka makatulog kagabi?” sabi ni Jones.

  Napatango na lamang si Jack.

“Hay! Maiba na nga lang tayo nang usapan, nagpunta ka daw kagabi sa bahay sabi ni Mama,” sabi ni Jones.

  “Oo kaso tulog ka,” sagot ni Jack. Hindi pa rin siya tumitingin kay Jones.

  “Paano mo naman nalaman na tulog ako?” tanong ni Jones na ikinagulat ni Jack. “Pinuntahan mo ba ako sa kwarto?” tanong pa nito.

  Kinabahan si Jack. Hindi niya alam kung dapat ba niyang sabihin ang totoo.

  “Ah… oo, pinuntahan kita sa kwarto mo kaso sarado eh, ayoko namang kumatok kasi masyadong tahimik, naisip ko na lang na tulog ka kaya iyon, hindi na lamang kita ginising,” dahilan ni Jack. “Mukhang nakalimutan mong may usapan tayo na mag-aaral at natulog ka,” dugtong pa nito ng hindi tumitingin kay Jones.

  Napatango-tango si Jones.

  “Pasensya ka na, masyado lang akong pagod sa mga ginawa ko sa maghapon kaya nakatulog ako,” sabi nito. Sabi na nga ba, mali ang iniisip niya na nakita siya nito sa ginagawang milagro. “Eh bakit sinabi sa akin ni Mama na nagmamadali kang umalis?” tanong pa nito.

  “Ah… eh… ‘Yun ba. Nagtext kasi sa akin si Ma na umuwi daw ako kaagad kasi handa na ang hapunan din namin kagabi kaya iyon, nagmamadali akong umuwi,” alam ni Jack na masamang magsinungaling pero kailangan niyang gawin para mailigtas ang sarili mula sa pagkabuko.

  Napatango-tango si Jones.

  Biglang naisip ni Jack, ano kaya ang magiging reaksyon ni Jones sa oras na malaman nito na nakita niya ang ginagawa nito sa loob ng kwarto kahapon?

  Malalim na napabuntong-hininga siya. Ayan na naman at naiisip niya ang mga nakita kaya hindi maiwasang mabuhay ang libido niya at tumuloy sa kanyang p*********i na nagsisimula na namang manigas.

  “Oo nga pala at baka hindi tayo sabay umuwi mamaya, may practice pa kasi kami,” sabi ni Jones.

  Napatango-tango si Jack.

  “Ok lang. Kaya ko namang umuwi mag-isa.”

  “Mag-text ka na lang sa akin kung nakauwi ka na para alam kong safe ka,” sabi ni Jones. Napatango si Jack bilang sagot.

----------------------------------------

  Umiiwas nang tingin si Jack sa mga basketball player na isa-isang lumalabas sa locker room. Hindi niya maintindihan sa sarili pero nakakaramdam siya ng pagkailang ngayon. Aminado naman siya na magagandang lalaki na may magandang hubog ng katawan ang mga basketball player na kasama ni Jones sa basketball team at iyon ang dahilan kung bakit niya iniiwas ang tingin.

  Nasa labas siya ngayon ng locker room nila Jones. Nag-text ito sa kanya na pumunta dito at hindi niya alam kung bakit. Sumunod na lamang siya sa kagustuhan nito.

  “Sige Captain! Bukas na lang ulit!”

 Napatingala nang tingin si Jack nang marinig niya iyon. Nakita niyang nakalabas na si Jones mula sa locker room at kausap ang isa sa mga teammate nito. Parehong nakabihis na ng t-shirt at pantalon ang dalawa.

  “Sige! Bukas huwag kang magle-late. Alam mo naman si coach, ayaw ng late comers nun,” paalala ni Jones sa kausap niya.

  Napatango si James, ang tinutukoy na kausap ni Jones at kasama sa basketball team.

  Umalis na si James kaya naman napatingin na si Jones sa kaibigan.

  “Halika na at umuwi na tayo,” sabi ni Jones.

  “Pinapunta mo lang ba ako dito para sabay tayong umuwi?” tanong ni Jack.

  Napatango si Jones saka ngumiti. Hindi maikakaila ni Jack na habang nagbibinata ang kaibigan, mas lalo itong nagiging gwapo.

  “Oo. Ilang araw na rin kasi tayong hindi nagsasabay umuwi. Kapag nandito naman tayo sa school, halos sa klase na lang tayo nagkikita at nagkakasama at kapag break, hindi na tayo nagkakasama madalas kaya naisip ko na ngayong araw, sabay na tayong umuwi,” mahabang sabi ni  Jones.

  Napatango-tango na lamang si Jack.

  “Halika na,” aya ni Jones.

  Muling napatango na lamang si Jack.

  Sabay nang naglakad ang dalawa papunta sa gate ng school. Tahimik lamang sila hanggang sa paglabas.

  “Ang tahimik natin ngayon. Nakakapanibago,” sabi ni Jones habang naglalakad pa rin sila at bumasag sa katahimikan.

  “Wala naman kasi tayong pag-uusapan,” sabi ni Jack. Sandali niyang tiningnan si Jones at kaagad ring bumalik sa dinaraanan.

  Napanguso naman si Jones.

  “Oo nga pala at malapit na naman ang prom. A-attend ka ba?” tanong ni Jones.

  “Ikaw ba? A-attend ka?” balik tanong ni Jack.

  Nagkibit-balikat si Jones.

  “Hindi ko pa alam. Bukod kasi sa wala akong hilig sa mga ganyan, kailangang magpractice ng mabuti ang team namin para sa nalalapit na national. Alam mo na, kailangang manalo para sa school.”

  “Ganun rin ako. Wala akong hilig sa ganyan kaya baka hindi na rin muna ako umattend, sa 4th year na lang siguro,” sabi ni Jack.

  “Pwede rin naman. Pero alam mo, isa sa mga highlights na meron ang high school ay ang prom, ewan ko pero sabi nila, kapag high school ka, dapat maka-attend ka nito para kumpleto ang high school life mo,” sabi ni Jones.

  “Special kasi ang prom, ayon sa nakakarami,” sabi ni Jack.

  Napatango si Jones.

  “Sa ngayon, palalagpasin ko muna ang prom ngayong taon… next year na lang ako aattend,” sabi ni Jack.

  “Ako rin. Ayoko rin kasi pagsabay-sabayin ang mga dapat gawin,” sabi ni Jones. “Isa pa, wala akong ide-date,” dugtong na sabi pa nito.

  “Hindi ka naman mahihirapan humanap ng date eh, ang dami kayang babae na nagkakandarapa sayo sa school dahil bukod sa team captain ka ng basketball, magandang lalaki ka pa kaya total package ka na,” sabi ni Jack. Huli na para mabawi niya ang mga huling sinabi.

  Napangisi si Jones.

  “Talaga? Sa paningin mo, magandang lalaki ako?” tanong nito.

  Napaiwas nang tingin si Jack. Bigla siyang kinabahan at nakaramdam ng hiya.

  “Ah… eh… Oo naman. Pareho kaya tayo, gwapo,” sabi na lamang ni Jack. Lihim na napabuntong-hininga.

  Napangiti si Jones.

  “Eh parehas pala tayong gwapo, malamang din na hindi ka mahihirapan humanap ng date… teka, kung sakaling aattend ka ba ng prom, may date ka na?” tanong nito.

  Napailing si Jack.

  “Wala,” sagot nito.

  Napatango-tango si Jones.

  Nagulat na lamang si Jack ng biglang akbayan siya sa balikat ni Jones. Madali lamang nitong nagagawa ang pag-akbay dahil mas matangkad ito ng konti kaysa sa kanya.

  “Eh paano kaya kung ang isa’t-isa na lang ang i-date natin? Para hindi na rin tayo maghanap,” sabi nito sabay titig na ikinagulat ni Jack. Alam niyang biro lang ito pero nabigyan niya ng pangalawang kahulugan.

  Inalis ni Jack ang pag-akbay sa kanya ni Jones.

  “Gago!” sabi ni Jack. Natawa naman sa kanya si Jones.

  “Biro lang,” sabi ni Jones. “Pero pwede din namang totohanin,” dugtong pa nito.

  “Lintik ka!” sabi ni Jack. Mas lalong natawa si Jones.

  “Kung ano-anong sinasabi mong kagaguhan!” inis na sabi ni Jack.

  Lumakas ang tawa ni Jones.

  Sinamaan ni Jack nang tingin si Jones. Hindi naman nagpatinag ang huli at tuloy lang ang pagtawa nito, pamaya-maya, natawa na lamang din ang una.