ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า บนถนนที่จอแจคับคั่งไปด้วยรถเต็มท้องถนน อาร์เดนนั่งอยู่ในรถคันใหญ่ของตัวเอง โดยมีมาตินนั่งอยู่ด้านหน้า และคนขับรถอีกหนึ่งคน
ระหว่างที่รถกำลังแล่นไปตามทาง มุ่งตรงกลับคฤหาสน์ โทรศัพท์ของมาตินก็ดังขึ้น เขากดรับสายและพูดคุยด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียดผิดปกติ
“เกิดอะไรขึ้น” อาร์เดนที่นั่งอยู่เบาะหลังเอ่ยถาม หากไม่มีเรื่องอะไรที่คอขาดบาดตายจริง ๆ ไม่มีทางที่ลูกน้องคนสนิทจะมีน้ำเสียงเคร่งเครียดขนาดนี้
“ลูกน้องที่ส่งเข้าไปสืบข่าวจากเดอะไลอ้อน ส่งข่าวมาแล้วครับท่าน”
“อย่างนั้นเหรอ ถึงบ้านแล้วค่อยคุย” อาร์เดนไม่เคยไว้ใจลูกน้องคนไหนยกเว้นมาติน ฉะนั้นแล้ว เรื่องที่สำคัญแบบนี้จะต้องพูดเป็นการส่วนตัวเท่านั้น
สองขายาวก้าวเท้าไปตามทางเดินในคฤหาสน์เพื่อจะไปยังห้องส่วนตัวของตัวเอง ภายในใจของอาร์เดนเอาแต่ครุ่นคิดถึงพ่อผู้ล่วงลับ เป็นเวลาสองปีแล้วที่เหตุระเบิดรถยนต์อันน่าสลดใจพรา
