“ว่ายังไง ฉันถามทำไมไม่ตอบ พรบุหลัน ฉันถามว่าใครใช้ให้เธอเอาถุงขยะมาใส่”
เธอเหลือบตาขึ้นมองเจ้าหนี้ร้ายกาจเพียงนิด แล้วก็รู้ว่าเขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว จากชุดสูทสากลหรูเรียบหล่อเนี้ยบไปทั้งตัว เปลี่ยนมาเป็นเสื้อโปโลกับกางเกงสแล็กส์ขายาวดูลำลอง และกลิ่นเมนทอลที่เป็นองค์ประกอบของสบู่หรืออาจเป็นยาสระผมที่เขาใช้ ก็ทำให้รู้สึกแปลกๆ จนเผลอคิดไกลไปถึงเมื่อวานยามที่เขาใกล้ชิด แต่แล้วก็ต้องตื่นจากภวังค์ด้วยน้ำเสียงกราดเกรี้ยวของเขา
“พรบุหลัน! ฉันถามว่าใครใช้ให้เธอเอาถุงขยะมาใส่”
“ไม่มีใครใช้ค่ะ ฉันเอามาใส่เอง เพราะฉันกลัวว่าชุดสวยๆ ราคาแพงของคุณจะเลอะซะหมด ฉันก็เลยต้องเอาถุงดำมาพันไว้ก่อนน่ะค่ะ”
พรบุหลันตอบเสียงเรียบทั้งๆ ที่หัวใจร้อนรน เขาช่างขยันสร้างความโกรธให้เธอ จากที่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดใครมาก่อน แต่เวลาแค่สองวันที่ได้มาสัมผั
